Nicolo Strada en Henri Schoeman toppers in Arena Games; Fraaie beelden van NK run-bike-run Sittard – WTJ 2822
MAANDAG – Bij de mannenfinale van de Arena Games in Londen haakten de Nederlandse volgers toch enigszins af. Het Rani-effect was daar ook niet aanwezig. Mitch Kolkman wist zich in de herkansingen nog aardig op te werken, maar viel toch net buiten de finales. Dat gold ook voor Donald Hillebregt. Een finale zonder de Nederlanders dus, evengoed nog wel een spannende.
En verrassend hoe Henri Schoeman – inmiddels toch al elf jaar na zijn bronzen plak op de Spelen van Rio – zijn explosieve snelheid weet vast te houden. Anderzijs is de kleine Zuidafrikaan pas 31 jaar. Dat hij dus op zijn 21e al zo goed was op de Braziliaanse Spelen wekt achteraf toch wel verbazing.
Strada breekt door
Het was overigens niet Schoeman, die de finales won, maar de 22-jarige Italiaan Nicolo Strada. Verrassend wellicht, hoewel vorig jaar ook al derde op deze zelfde Arena Games in Londen. Eerder dit jaar zevende op de World Cup New Plymouth, duidelijk is wel dat Strada op het punt staat om internationaal door te breken. We zien hem ongetwijfeld al op de World Championship Series komend jaar. Schoeman werd tweede en Kyle Smith derde in de Londense Arena Games. Simon Westermann viel net buiten het podium, maar de man met het grootste verhaal was toch wel Gustav Iden.
Eerst al was hij de grootste publiekstrekker, toen volgde de penalty van vijf seconden vanwege het te laat (vertraging vliegtuig nota bene!) verschijnen op de briefing en gedurende de races liep de Noor nogmaals tegen een penalty van 5 seconden aan wegens het niet in de box deponeren van zijn spullen. Het had hem – al met al – een tweede plaats kunnen opleveren achter de toch wel zeer sterke Strada. In alle drie de finale heats kwam hij als winnaar uit de bus.
Chase McQueen en de vlinderslag
Wat er precies met de loopband van Chase McQueen aan de hand was? We zullen het misschien nooit weten. Feit is dat hij het na die eerste finale heat liet lopen en zelfs de vlinderslag uitprobeerde op het zwemonderdeel. Tja, je komt uit een filmsterrenfamilie of niet he. In de eindranking werd hij tiende en laatste van de finales. Op de elfde plaats stond de beste man uit de herkansingen: Mitch Kolkman, die op een haar na de finales misliep. Ijzersterk debuut echter van de Nederlander, nadat hij vrijdag nog erg moest wennen aan alle apparatuur. Donald Hillebregt vond zich op een 20e plaats terug in de eindranking op een totaal van 30 deelnemers.
NK run-bike-run was geslaagde titelstrijd met mooie kampioenen
Ook nog even terug naar zaterdag met een wedstrijdrelaas en mooie beelden van het NK run-bike-run in Sittard. Niet flauw doen over iets later aangeleverde uitslagen; de atleten, officials en publiek hebben genoten van een mooi dagje topduathlon. Daar gaat het om. Te vaak is duathlon het ondergeschoven kindje van de multisports. Nu stonden de meeste toppers gelukkig weer eens bijeen en waren ook enkele toptriatleten bereid zich te meten met de run-bike-runners. Het was mooi weer, het wedstrijdverloop was spannend. Dus kom op: laten we elk evenement in Nederland omarmen en positief benaderen. Als het echt mis gaat, is kritiek op z’n plaats. Dat was helaas vorig jaar in Nijmegen het geval. Maar dit was gewoon een prima kampioenschap. Bij ons ‘stroomde de mailbox in elk geval niet vol met vragen over de uitslagen’. Waarom zou je ook?
Mooie winnaars
Een titelstrijd met mooie winnaars: Gjalt Panjer en Karin Nieuwenhuijsen. Hardloper Bas van Hooren mocht met 10 seconden voorsprong aan het fietsen beginnen. Niet voor lang, want vrijwel meteen werd hij ingehaald door Niels van Lanen, Gjalt Panjer, Menno Koolhaas, Thomas Cremers, de Belg Steff Corthouts en Daan de Groot. Van Hooren, die slechts een paar keer op de tacx voor het fietsonderdeel trainde, kon niet aanpikken, waardoor het zestal gezamenlijk aan het lopen begon.
Panjer en Koolhaas bleven lang bij elkaar, maar het was uiteindelijk Panjer die in de afsluitende 2,5 km lopen de overwinning naar zich toe trok. Hij was daarmee ook goed voor de winst bij de beloften. Het NK was voor Gjalt een tussendoortje. ,,Ik heb deze winter consistent kunnen trainen en weer een stap gemaakt met het lopen. In februari liep ik voor het eerst ee 10K onder het half uur: 29.49. Ik had al wel ingeschat dat ik met een goede dag een kanshebber voor de titel zou kunnen zijn, maar dat het ook echt lukt, is natuurlijk heel mooi.”
Echte duatlete
Karin Nieuwenhuijsen is wel een echte duatlete, samen met atlete Aline Kootstra opende ze de race. Kootstra moest op de fiets Nieuwenhuijsen laten gaan, die op haar beurt werd bijgehaald door Diede Diederiks en Eva Cornelisse. De beslissing viel uiteindelijk in de tweede run, waarin Nieuwenhuijsen zich de sterkste loopster toonde. Twee jaar geleden stapte Karin over van de atletiek naar de duathlon. ,,Mijn loopachtergrond heeft mij de overwinning bezorgd. Het was dan vooral zaak om er op de fiets niet afgereden te worden en dat gebeurde gelukkig ook niet.”
Organisator/multisportcoördinator Armand van der Smissen was tevreden: ,,Ik denk dat we kunnen terugkijken op een geslaagd kampioenschap met mooie kampioenen. Een selectiever parcours is welkom, maar uiteindelijk zijn het toch de atleten die de wedstrijd maken.”
Tenslotte nog een selectie uit de altijd weer fraaie fotoserie van Christie Brouwer:
