Michel Butter zet duathlonambities voorlopig in de ijskast; Preview races in weekend – WTJ 1889
VRIJDAG – We zouden het hier nog over Michel Butter hebben. De topatleet, die we – na zijn sabbatical waarin hij veel en hard fietste – de suggestie mee gaven ooit eens een duathlon te doen. Dat heeft Michel vast aan het denken gezet en dat geldt ook duathlonbondscoach Armand van der Smissen. Een en een is twee, dus zo kon het gebeuren dat we twee weken geleden getipt werden om de startlijst van het EK duathlon in het Roemeense Tárgu Mures maar eens na te lopen.a
Derde op de startlijst
En jawel, daar stond Michel als derde op het rijtje van duatleten. Achter de Brit Jimmy Kershaw en de Kroaat Silvije Tomac. Verrassend en tegelijkertijd goed voor de duathlonsport, zo was onze eerste gedachte. In het verleden hebben we het meegemaakt met marathonloper Cor Lambregts, steeple-chaser Marcel Laros en nog wel meer hardloopspecialisten. Toen zij ook op de fiets stapten gaf dat de sport een publicitaire boost. De laatste jaren heeft duathlon het moeilijk. Dat heeft o.i. niks met het niveau te maken, maar alles met de beschikbare middelen.
Duathlon is niet de meest professionele sport
We hoeven er geen doekjes om te winden dat het meeste geld naar de atleten uit de standard triathlon (voorheen Olympic distance) gaat. Daar ligt het speerpunt, de Olympische Spelen. Triathlon haalt er haar meeste publiciteit uit, al is Ironman Hawaii een goede tweede. Maar dan komt er een hele tijd niets en komen vervolgens de lange afstand, de crosstriathlons en ergens onderaan lijkt duathlon te bungelen. De NTB opereert daar overigens niet anders in dan andere nationale triathlonbonden. Duatleten hebben het nakijken aangaande de faciliteiten, support, middelen en wat dies meer zij.
Kijk maar naar de begeleiding. Een heel team staat rondom Maya, Rachel, Marco en Jorik klaar, bij de duathlons moet Armand van der Smissen het alleen doen. En waarschijnlijk tegen een lager honorarium. Topsport is hard. Op alle fronten.
Zetten we overigens de Olympische triatleten af tegen de Olympische atleten voor de baanwedstrijden en de marathon, dan is die laatste groep wellicht weer beter af. Op basis van resultaten uit het verleden kan de KNAU iets meer eisen dan de NTB al hopen we dat daar dit jaar verandering in komt.
Michel Butter eerste reserve voor Tokio
Dat gezegd hebbende, komen we terug bij Michel Butter. Op 3 juni, de dag dat NOC*NSF en KNAU de namen van de drie Olympische marathonlopers bekend maakte, schreef Michel het volgende:
Helaas bleek mijn prestatieniveau in de diverse marathons, capaciteiten in strijdmarathons en onderlinge resultaten geen verschil te maken in de selectieprocedure. De 3 snelsten gaan naar Tokio. Felicitaties aan de gekwalificeerden! Ik ben reserve. Ondertussen fiets en loop ik met veel plezier stug door.
Dat laatste was veelbelovend. Trainen deed hij op de fiets al eens met (ex-)profs als Thomas Dekker en Nikki Terpstra. En toen was hij ineens weer terug en maakte er geen geheim v an dat hij nog graag de Spelen wil meemaken. In Enschede liep hij 2.10.29 uur, dik onder de Olympische limiet van 2.11.30 uur. Maar ja dat deden Abdi Nageeye (2.06.17), Khalid Choukoud (2.09.55) en Bart van Nunen (2.10.14) ook al. Eind van het liedje is Michel dus eerste reserve. Op de Spelen.
Uitstapje naar andere sport onmogelijk
Met dat in het achterhoofd plus het feit dat de atletiekfaciliteiten in de duathlonsport verre van vanzelfsprekend zijn, bracht de 35-jarige Noord-Hollander aan het twijfelen. Bondscoach Armand snapt dat wel: ,,Het ontbreekt hem als marathonloper aan niets, bij ons moest hij desondanks zijn nationale duathlonpak en startnummer uit eigen zak betalen. Daarbij komt dat hij wel eerste reserve is op de Spelen. Als Abdi, Khalid of Bart geblesseerd raken wordt Michel ingevlogen. Dan kun je niet even tussendoor een uitstapje maken naar een andere sport. Hij heeft de knoop nog niet doorgehakt, maar voor 98 procent is zeker dat Michel niet mee gaat naar Roemenië. Het staat leuk in een voorbeschouwing, maar de realiteit leert dat er niet in zit.”
Hoofddoel was het WK duathlon, maar dat gaat niet door
Er is nog een reden waarom Michel Butter vroegtijdig afhaakt. We vroegen het wederom Armand, die veel contact met de marathon-topper heeft. ,,Meedoen aan het EK was voor Michel vooral een testcase voor de grote wedstrijd dit seizoen: het WK duathlon in eigen . Daar had ie na eventueel toch nog op de Spelen te zijn geweest, graag zijn kunnen laten zien in de combinatie. Helaas hebben alle betrokken partijen twee weken terug besloten voorrang te geven aan het WK lange afstand en de andere disciplines te schrappen.”
Was goede pr geweest: Michel Butter wereldkampioen in Almere!
Geen WK Multisport in Almere. Organisatorisch een lastig verhaal en voor de duatleten en crosstriatleten funest. Het gemak waarmee we allemaal die annulering accepteren is misschien wel veelzeggend voor de status van deze disciplines. Wij hebben althans maar weinig tegengeluiden gehoord. Maar voor de marathonspecialist Michel Butter is het wellicht de reden om het uitstapje maar niet meer te maken. En dat zou toch jammer zijn. Want we hadden graag gezien hoe hij als eerste bij zijn fiets kwam, nipt stand houdt in de kopgroep van het fietsen en vervolgen toeslaat op de afsluitende run. Wereldkampioen duathlon 2021: Michel Butter! Klinkt niet slecht en had zeker voor evenveel publiciteit gezorgd als Pablo Dapena Gonzalez, die de wereldtitel op de lange afstand grijpt…..
Huatulco laatste kans voor Donald Hillebregt
Nog een snelle blik op het weekend. De World Cup-race in het Mexicaanse Huatulco is de allerlaatste kans voor triatleten zich te kwalificeren een kans die Donald Hillebregt met beide handen aangrijpt. Zoals gezegd: binnen de top 140 daar wil de Hillegommer naar toe. In het Portugese Coimbra is de vijfde Europe Triathlon Cuprace. Dorian Horsten is daar al toe aan zijn derde Europe-race. Samen met zijn vader Peter reist hij kris-kras door Europa voor wedstrijden. In Portugal krijgt hij Nederlands gezelschap van Lars van der Knaap.
Franse wedstrijd al jaren puur voor paratriatleten
Besançon neemt een bijzondere plaats in in de triathlonsport. Al sinds 2013 concentreert de organisatie zich op de paratriatleten, die vanuit de hele wereld naar de Franse Alpenplaats afreizen. Voor de achtste keer is de wedstrijd een World Cup. Het Nederlands topduo Plat/Schipper is er niet, maar de delegatie is er niet minder op. Bij de PTWC probeert Brendan Bischoff punten te pakken en Margret Ijdema haar zesde plaats in de Ranking zo mogelijk te verbeteren. In PTS2 doet Maurits Morsink mee, in PTS3 Nico van der Burgt. En ook de PTVI (visuele beperking) is goed vertegenwoordigd met het koppel Sander Koomen/Davy Heijsteeg en Joleen Hakker/Laura van Leeuwen.
Nederlandse kalender nog leeg
Dat zijn de wedstrijden, die wel doorgaan. Normaliter waren we nu weer onderweg naar Weert, Zandvoort, Terheijden, Groningen of Huizen. Helaas mag het nog niet zo zijn, maar vanaf 30 juni zijn er opnieuw meer mogelijkheden voor eendaagse evenementen. Laten we ons daar maar aan vastklampen.