Een eerste sfeerverslag vanaf Reaklif: Frysman 2021; Ruben en Julia winnen; Evert ijzersterk 5e op Lanzarote – WTJ 1921
ZONDAG – Op de dagen dat de hele redactie aan het speakeren is, moeten jullie wat langer wachten op de wedstrijdverslagen. Het zij zo. We geven het eerste niet graag op voor het andere. Sfeerproevers als we zijn, absorberen we zo’n uniek evenement als de Frysman als geen ander.
Want wat was het weer een bijzondere dag daar in Zuid-West Friesland. De wedstrijd is natuurlijk een belangrijk element, maar als je ziet wat er verder omheen gebeurt, dan besef je pas dat triathlon bij uitstek een breedtesport is. In de Frysman gaat topsport en recreatie hand in hand. Ze mogen dan los staan van de bond, geen officials nodig hebben, het blijft een huzarenstukje van jewelste. Ga d’r maar aanstaan: Martine Brandsma en Tsjeard Hofstra geloven er vier weken geleden in dat het kan. En het kon ook. Op een vrijwel normale wijze met heus nog wel inachtneming van social distancing enzovoorts.
Goed, toch maar alvast iets over de wedstrijd. Deelnemersrecords werden al gebroken bij aanvang: 192 gingen er van start. Hans Bosman was vrijdagmiddag de laatste die zich aanmeldde, helaas was ie ook de eerste die de wedstrijd in het overigens kalme water van het IJsselmeer verleit. Vooraan kwam Ruben Geys in gezelschap van Omar Brons en Dave Rost als eerste uit de Zuiderzee.
Het fietsonderdeel werd een fraaie demonstratie hardfietsen door Dave Rost. Hij vloog over de Reaklif en liet al zijn tegenstanders minuten achter zich. Ook Ruben Geys verslikte zich in de man uit Bemmel en moest plots acht minuten incasseren op de vier rondes fietsen door het fraaie Gaasterland. Dat alle atleten en toeschouwers genoten kwam natuurlijk ook omdat het de eerste Nederlandse wedstrijd sinds tijden was. Goed, de eigenzinnige organisatie heeft niet veel met de bond op. ze krijgen het wel voor elkaar om in korte tijd vergunning te ontvangen en de boel dusdanig neer te zetten dat op een verantwoorde manier meteen al een hele triathlon gehouden kan worden.
Het was de dag van het Grote Genieten. Van wedstrijd, van ambiance, van omgeving, van elkaar. Er mag weer wat meer en daar werd met volle teugen van genoten. Zoiets is vaak net zo belangrijk als de wedstrijd zelf. De Frysman is ook typisch zo’n evenement, waar je zelf bij moet zijn en niet aan de hand van de uitslagen ‘meebeleven’. 1
Het was overigens verrassend dat na Ruben en Dave als derde in de tweede wisselzone een jongeman uit Amersfoort kwam: Tijmen van der Burgt, nooit een hele gedaan, nooit een kale marathon. Maar vandaag in staat om vanuit het niets aan de top mee te draaien. Er was maar weinig informatie van hem bekend, dus ook wij speakers keken even op van deze ‘nieuwe sportman’. Michel Besseling. die niet lekker in de wedstrijd kwam en ook uitstapte, kende Tijmen wel. ,,Hij zwemt bij ons, deed indoor veel fietstrainingen, maar in wedstrijdverband zullen jullie hem nog niet veel tegen gekomen zijn.”
Dat bleek wat hoe goed we ook naar de informatiedeskundige zochten, echt grote sportprestaties waren niet te vinden. Tot vandaag, want terwijl hij samen met Henk Galenkamp van de fiets af kwam, was ook zijn marathon ijzersterk. Die van Henk nog net even sterker overigens en omdat Dave Rost wegviel in het klassement kwamen Henk en Tijmen toch op het podium terecht. Achter Ruben Geys weliswaar, de eerste buitenlandse winnaar in zes edities Frysman.
De marathon van zes rondjes inclusief hard-rock band langs het loopparcours gaf de doorslag. Ruben liep uit. Dave moest lossen en de wedstrijd verlaten. Oorzaak zat hem in eerder opgelopen ribbenkneuzing en voor het lopen net te weinig training. Terwijl het voor de Belg gewonnen spel was, kwam Henk Galenkamp sterk opzetten. Drie jaar terug moest hij nog wandelend de Frysman volbrengen in een tijd boven de elf uur, nu klokte de Hilversummer 8.47.24 uur. Ruben was na 8.40.59 klaar, allebei dik onder het parcoursrecord van de op Lanzarote actieve Dirk Wijnalda. Tijmen weerde zich knap en werd derde in 8.48.29 uur.
Nummer vier was Jort van Zutphen, meteen snelste Noorderling en dan weet je wat je te wachten staat. De Fries liep een dijk van een marathon (net boven de 3 uur) en dat was goed voor de vierde plaats in totaal en de zege in dat klassement van inwoners uit Friesland, Groningen en Drenthe. Het Sweard van Grutte Pier viel nu Jort ten deel. Overgedragen via de winnaar van vorig jaar Tiedo Tinga.
De vrouwenwedstrijd was zeker zo bijzonder. De in onze ogen veel te bescheiden Julia de Leeuw liet de Ironman Bolton wijselijk voor wat het was, al die restricties zijn niet bevorderlijk voor een triatleet. Dus bleef ze lekker in eigen land voor haar vierde hele. Het pakte goed uit, al zat er wel een behoorlijke kink in de kabel namelijk een lekke band. Meer dan een kwartier was de atlete uit Weesp in de weer met de reparatie, toen was Annemarie Rustenburg haar dus al voorbij. Zwemmend was Julia haar rivale van deze dag Annemarie de baas. Bij het fietsen veranderde het wedstrijdbeeld: de atlete uit de Noordoostpolder kreeg de koppositie in de schoot geworpen toen Julia in de slotronde met een lekke band aan de kant stond. Zelf repareren kostte haar dik een kwartier.
Op de marathon snoepte Julia aanvankelijk nauwelijks iets van haar achterstand af. Langzaam werd het van een kwartiertje naar tien minuten. Annemarie leek haast zeker van haar zaak tot in de laatste looprondes ‘De Leeuw los raakte’ , zoals collega De Haan beelden opmerkte. Wat een dierenwereld allemaal. Hoe dan ook: plots kwam Julia op drift en dan is er geen houden meer aan. In haar vierde hele wilde ze bovendien de tweede plaatsen eindelijk inruilen voor een overwinning.
Het venijn zat in de start. Julia dendert door en passeert Annemarie om uiteindelijk met 2,5 minuut voorsprong de Frysman voor het eerst te winnen. Twee mooie namen schrijven we op de erelijst van dit bijzonder evenement bij. Marjan Andringa, twee jaar terug tweede achter Carla van Rooijen, kwam nu als derde over de finish. Overigens ook bij de vrouwen parcoursrecords. De 10,5 uur van Carla van Rooijen werden verpulverd door Julia, Annemarie en Marjan. Twee bleven onder de tien uur, Marjan zat er net boven. Bij de mannen zelfs vijf onder de negen uur. Ruben Geys, Henk Galenkamp, Tijmen van der Burgt, Jort van Zutphen en Niels Kerdel.
Evert pure klasse in Ironman Lanzarote
Kijken we even verder dan de Frysman alleen dan was het vandaag echt DE dag van Evert Scheltinga. Razend knap hoe de Gelderlander vandaag vijfde werd op de sterk bezette Ironman Lanzarote. De winst ging naar Andi Boecherer. De Duitser volbracht de hele triathlon in een – voor Lanza-begrippen – razendsnelle 8.34.11. Acht minuten later maakte Boris Stein het Duitse succes compleet en het podium was vol met de Zuidafrikaan Matt Trautman op drie. Kristian Hogenhaug – traditioneel snel fietsend – werd vierde en daarna was het al Oranje boven met Evert. Op een uurtje van de winnaar werd Edwin Dasselaar 20e. Vier minuten later volgde Dirk Wijnalda – nestor onder de pro’s – als 21e.
Anders dan twee jaar terug speelden de vele Belgen nu geen prominente rol. Kenneth Vandendriessche was op een 8e plaats de beste zuiderbuur. Vanaf positie 15 volgden Seppe Odeyn, Pamphiel Pareyn, Stenn Goetstouwers en Wouter Monchy. Ontluisterend is het om Pieter Heemryck het hele seizoen te zien ploeteren, nu werd de Belg 26e pro op bijna twee uur van de winnaar.
Dat ‘mama’ Michelle Vesterby bij de vrouwen won, maar toch ook wel speciaal genoemd worden. De Deense besliste in een adembenemend duel met de Britse Laura Siddall de wedstrijd. Aan de finish zaten er slechts 47 tellen tussen winnaar en nummer twee. Het pdium was kort daarna compleet toen Justine Mathieux uit Frankrijk de streep bereikte. Drie vrouwen onder de tien uur, opmerkelijk voor deze als zwaar bekende staande wedstrijd. Tesse Kortekaas was de zesde pro in 11.15.15 uur. Nog altijd mist Tessa de scherpte, die we van haar gewend waren en die haar dit najaar ook naar Hawaii brengt. Dit seizoen gaat het de op Lanzarote woonachtige Nederlandse aanmerkelijk moeizamer af. De oorzaak? We zullen er haar eens naar vragen.
Twee triathlons maar liefst in het Nederlandse openingsweekend. Naast de Frysman kreeg ook de Vathorst Amersfoort triathlon zaterdag groen licht. De wedstrijdserie werd gewonnen door Amsterdammer Thomas van Dop en Rahel Bellinga uit Soest. Thomas was vrij superieur. Het waren Oscar Sundermeijer en Erik Doornbos, die hij achter zich liet. Bij de vrouwen had Rahel het relatief eenvoudig: 3 minuten nadat zij finishte kwam Rosanne de Boer en Hanneloor van der Weijden verloop nog veel meer tijd, maar was toch derde.
