IM 70.3 Andorra: Els Visser vierde; Cameron Wurf is drie sporten niet meer gewend – WTJ 1922

ZONDAG – Els Visser is terug in competitie. Het Italiaanse wedstrijdje wat ze een paar weken geleden won, was een mooie opsteker voor het echte werk. Vandaag was een eerste testcase in de vorm van de gloednieuwe Ironman 70.3 in Andorra.

Het dwergstaatje zet zich steeds meer op de kaart met eerder al het WK wintertriathlon en nu ook de hoog aangeschreven halve triathlon met pro’s aan de start. Els bijvoorbeeld. Dat ze het lastiger zou krijgen dan in Viverone, wist ze op voorhand. Een podiumplaats zou mooi zijn, maar was nog geen doel op zich. De voorspelling kwam uit, ze stond er net naast: vierde op zeven minuten van de Australische winnares Ellie Salthouse.

Geen Zee Te Hoog

De drukte rondom haar boek, de promotie-activiteiten, de pandemie en een blessure waren allemaal aanleiding om de wedstrijdencyclus tijdelijk te doorbreken. Els was dus even buiten beeld en dat viel natuurlijk snel op omdat ze juist alle media gehaald had met ‘Geen zee te hoog’.

Zelf panikeerde ze daar niet over. Na haar overwinning op dat Italiaanse kwartje, vroegen we wat haar volgende wedstrijd ging worden. Mysterieus gaf Els ten antwoord: ‘dat zie je van zelf’. Het werd dus Andorra waar ze goed van start ging: een minuutje verloren op Salthouse in het water en derde op de fiets. Daar zakte ze aanvankelijk terug, maar herpakte ze zich.

In de tweede wissel waren Salthouse en de Zwitserse Emma Bilham te ver vooruit. Ook Svenja Thoes uit Duitsland wisselde eerder. Zij liep een sterke halve marathon en passeerde Bilham nog. Thoes is niet de meest populaire triatlete overigens. Collega’s betichten haar nogal eens van al te veel stayeren. De verschillen liepen wel iets op. Bij het lopen consolideerde de top vier zich. Ellie Salthouse greep een nieuwe Ironman 70.3-zege (haar 16e!), Svenja Thoes volgde op bijna 3 minuten als tweede en Emma Bilham bleef de nummer drie. Op de terugkeer van Els Visser viel niets aan te merken. Prima vierde plaats, daarna kwam het grote niets trouwens want de nummer vijf – de Amerikaanse Anne Kelly deed er 13 minuten langer over dan Els.

Eerder deze week liet Els nog wel weten dat ze overstapt op andere sportvoeding en daarmee de banden breekt met NutrID. Voor haar bijzonder, omdat het het bedrijf van Eric van der Linden is, haar allereerste coach. Echt breken met Eric doet ze niet, de contacten blijven ook onder andere sponsornamen wel bestaan.

Wurf geklopt door Mignon en Sarzilla

De mannen-race was minder sterk bezet, hoewel Cameron Wurf er dus wel bij was. Dat de Australiër de focus de voorbije jaren verlegde op het fietsen (bij INEOS als prof) was duidelijk toen hij als achtste uit het water kwam, maar in 1 streep naar de koppositie snelde. Om vervolgens bij het lopen weer te worden bijgehaald door minder triatleten van minder faam dan Wurf: Clement Mignon, de Fransman, won de allereerste editie van de Ironman 70.3 Andorra, de Italiaan Michele Sarzilla was een krappe twee minuten later tweede en de moegestreden Wurf kwam tot een derde plaats met de Noor Jon Saeveras Breivold en de Fransman The Debar ook nog binnen de 4,5 uur. Geen snelle tijden, maar dat kun je van een Pyreneeëntriathlon ook niet verwachten. Ellie Salthouse was na 5 uur 10 minuten klaar. Els zwom, klom en liep bergje op bergje af in 5.17 uur.

De andere Nederlanders

Beste van de Nederlandse agegroupers was Stefan van Thiel, die samen met zijn vader Marcel meedeed. De landkampioen van 2010 (Holten!) scoorde een zevende plaats bij de M35. Er was een podiumplaats voor tweevoudig Hawaii-ganger Anton Smit bij de M55: tweede. In diezelfde groep werd Huib van Engelen achtste.