In gesprek met Rachel, Maya, Marco en Jorik, vlak voor hun Team Relay race.
VRIJDAG – Het is de avond voor de Mixed Team Relay start in Tokyo en we spreken Rachel Klamer voordat ze haar bed inkruipt. Allereerst kijken we terug op haar prachtige race met die vierde plaats.
“Het is nog niet helemaal tot me doorgedrongen. Je hebt je trainingen nog richting Relay, de race en natuurlijk ook de teleurstelling van Richard’s niet kunnen starten. Ik heb ook heel veel interviews gedaan. Ik denk dat het bij mij op de terugweg en terug in Nederland wel zijn plekje krijgt. Ik ben in de race wel heel diep gegaan en dat heb ik behoorlijk gevoeld en eigenlijk pas sinds vanochtend voel ik me weer een stuk beter. De voorbereiding was niet optimaal, na de briefing kreeg ik buikpijn en dat bleef maar aanhouden, ook was ik misselijk. Eerst had ik nog zo iets; zullen de zenuwen voor de wedstrijd wel zijn , ziek van de zenuwen, want je start tenslotte toch op de Olympische Spelen. We hadden vooraf ook twee keer in het zwemwater aldaar gezwommen en ook Maya hoorde ik over misselijkheid.”
Niet te voorzichtig starten
,,Ook op de racedag voelde ik de buikpijn. Aangezien mijn zwemmen het zwakste onderdeel was de afgelopen tijd had ik me voorgenomen vanaf het begin vol te gaan sprinten en alles er uit te halen. Overigens hebben we de laatste tijd wel veel aan mijn zwemmen gewerkt. Met het fietsen had ik niet zo veel last van de buikpijn, maar ook niet de power om veel van voren te zitten in de groep. Met het lopen wilde ik de eerste ronde een beetje voorzichtig starten, maar ook niet te voorzichtig. Ik had enkele weken voor de Spelen nog een blessure opgelopen, maar dat konden we in de laatste hoogtestage goed oppakken. Ik kon mooi mee met Periault, alle andere pijn zorgde er voor dat de buikpijn naar de achtergrond werd gedrukt. In de laatste ronde bekroop me heel even het gevoel; het is wel goed zo, Rachel, die vijfde plek, maar dat had ik al eens gehad tijdens de Spelen: tevreden zijn met een klassering. Nu kon ik mezelf zetten tot alsnog gaan sprinten met Periault en een vierde plaats halen, al had ik niet gedacht dat het zou lukken.”
,,Wat betreft de Relay denk ik dat de rest in vorm is en met mij lijkt het vandaag ook al beter te gaan. Er kan natuurlijk in een estafette van alles gebeuren, maar ik denk dat top 5 een resultaat is waar we zeer tevreden mee kunnen zijn.”
Maya leverde met Spirig flink aandeel in achtervolging
Een dag eerder sprak ik Maya Kingma, die geweldig debuteerde met een elfde plaats.
,,Tevredenheid overheerst bij mij. Mijn zwemmen was helaas niet goed genoeg deze dag. Daar waar ik anders wel mee kan zitten, lukte dat in deze wedstrijd helaas niet. De oorzaken; mijn zwemvorm van de dag, de golven, het gevecht in het veld bij de boeien. Al was het niet in beeld, ik heb samen met Spirig echt mijn aandeel in de achtervolgende groep gedaan met kopwerk om de groep dichterbij te brengen, maar helaas slaagden we daarin niet. Met het lopen heb ik alles gegeven en ondanks dat er op een meest ideale dag er meer had ingezeten, ben ik tevreden met mijn elfde plaats. Wat betreft de Relay heb ik er al weer zin in om te racen. Wij zullen niet meedoen voor de medailles, verwacht ik. De mannen zijn een vraagteken, maar hebben heel hard gewerkt om goed te zijn en zullen dat willen laten zien. Een top 8 klassering zou voor mij een goed resultaat zijn”.
Meer vrijheid in Tateyama voor Marco en Jorik
Marco van der Stel en Jorik van Egdom zijn nog in Tateyama als ik hen spreek, de dag erna zullen zij pas naar het Olympische dorp vertrekken.
,,Ik ben er klaar voor”, meldt Marco van der Stel. ,,We hebben zojuist onze laatste fietstraining hier afgewerkt. Morgen twee uurtjes reizen naar het Olympische dorp, fiets inleveren en parcoursverkenningen en dan zaterdag zelf los. Wat hebben de vrouwen het goed gedaan. Wij konden niet live kijken, aangezien er een geplande zwemtraining op het programma stond. We kregen steeds de tussenstanden door van de trainer van Thijs Hagelstein, trainer van Ferry Weertman en zelf triatleet. We waren precies op tijd klaar met de training om de livestream onder de neus geduwd te krijgen en de finish mee te kunnen kijken. Top 8 is goed, top 5 zou bijzonder zijn. We gaan het zien, ik ben er klaar voor”.
Wellicht kunnen we echt verrassen!
,,Ik kijk uit naar de race, we zijn hier tenslotte al tien dagen en dan wordt het tijd om los te gaan”, aldus Jorik van Egdom, ,,Je leeft naar de race toe. Diep respect voor de prestatie van de Nederlandse dames en dat geeft goede hoop voor voor de Relay. Ik doe geen uitspraak over een mogelijke klassering, dat doe ik nooit. Maar als alles mee zit, kunnen we wellicht echt verrassen. Wij zijn hier in Tateyama waarschijnlijk de atleten met de meeste vrijheid, natuurlijk moeten we wel iedere dag testen. Tegelijkertijd kunnen we wel dagelijks onze trainingen afwerken in behoorlijke vrijheid, dat zal vanaf morgen in het Olympische dorp anders zijn. Mijn vrienden en familie in Nederland leven mee en hebben de lokale drankenhandel in Wageningen bestempeld als ’triathlonstadion’, om daar zaterdagnacht de race te volgen.”
