Ian Pennekamp bij debuut op WK schitterend 24e; Csongor Lehmann wereldkampioen U23 in Edmonton – WTJ 1976
ZONDAG – Vijf vertegenwoordigers had TeamNL op de wereldkampioenschappen/Grand Final in Edmonton. Als vijfde en laatste kwam vannacht Ian Pennekamp in de ring. Als debutant op een WK eindigde Ian op een 24e plaats. En dat is – in de wetenschap dat Ian geboortejaar 2001 is en dus nog een aantal jaren mee mag doen in de U23 – een zeer knappe prestatie.
Het veld bestond uit 40 atleten. Wereldkampioen werd de Hongaar Csongor Lehmann. Zoals Ian een zoon is van voormalig Hawaii-ganger Walter, zo is Csongor een zoon van voormalig Ironman-specialist Tibor. Vaak valt de appel niet ver van de boom. Lehmann won met vier seconden voorsprong op de Duitser Tim Hellwig. Het brons ging naar voormalig wereldkampioen Matthew Hauser uit Australië, die al mee deed op de Spelen van Tokyo.
Ook de nummer vier Diego Moya uit Chili was daar al van de partij. Hij zwom in Tokyo zelfs even aan de leiding. Ook nu was hij als eerste uit het water in Hawrelak Park samen met Oostenrijker Leon Pauger. Tien man kwam kort na elkaar uit het meer en formeerde al meteen een kopgroep van elf favorieten. Daaronder ook de zilveren medaille winnaar van twee jaar terug in Lausanne: Csongor Lehmann. Uit dit elftal zou de nieuwe wereldkampioen tevoorschijn komen, want ze namen snel een voorsprong van een minuut op de achtervolgende groep, die ook uiteen viel. Ian bevond zich toen in de derde fietsgroep.
In de slotfase van het fietsen nam Hauser het iniatief. Hij demarreerde in zijn laatste WK als belofte en kreeg Moya, Hidalgo, Lehmann en Hellwig mee. In de slotfase moest Chileen Moya er weer af. Bij aanvang lopen was het echter niet Hauser maar Lehmann, die meteen het initiatief nam en in een supertijd van 31 minuten op de 10 km. de zege naar zich toe trok. Met Hellwig op twee waren de Europeanen ook hier sterk. Hauser nam afscheid van deze leeftijdsgroep met brons. In Rotterdam 2017 was hij nog de juniorenwereldkampioen. Hier geen Franse successen: het drietal werd 15e, 16e en 17e.
Ian kwam weliswaar niet helemaal lekker uit de startblokken. Bij het zwemmen was zijn achterstand 1.20 op de beste waterratten. De Bussumse nationaal kampioen had toen slechts vier man achter zich. In een echt snelle fietsgroep zat hij toen ook nog niet, maar daarna begon zijn indrukwekkende opmars in het klassement. Want wat een sterk loopnummer zette het groot talent neer: zevende looptijd (32.17) en een sprong in de eindstand naar een 24e plaats. Prachtig gedaan. Zouden we sec naar zijn geboortejaar kijken dan was hij van de ‘2001-generatie’ de nummer drie van dit WK.
Hieronder al wat plaatjes van Ian in actie op het WK Edmonton. Niet direct door ma Saskia genomen (helaas), want zij konden niet mee naar Canada. Overigens had Ian wel degelijk support in Edmonton, want in Vancouver woonachtige familie was overgekomen om hem aan te moedigen. Zie laatste foto.
