Grand Final bij de mannen: hoofdrol voor Marten van Riel (zilver op WK); Kristian Blummenfelt grijpt ook de dubbel: Spelen en wereldtitel!
ZATERDAG – Hij was de hele race in de aanval, zwom harder dan ooit. Als er een wereldtitel voor de meest strijdlustige triatleet was, dan ging ie beslist naar Marten van Riel. De Belg eindigde in de Grand Final en dat leverde hem in de WK-series een plaats op.
Al meteen in het water was Marten mee met Vincent Luis en Mark Devay. Na 18.56 minuten was Luis uit het water, zoals hij ook in Tokyo het rapst klaar was met zwemmen. Devay volgde op 3 seconden, Marten op 5 tellen. Noah Servaies deed het ook niet slechts: 14e op 32 seconden. Het drietal bleef bijeen en had na de eerste ronde 27 seconden, na de derde 32 tellen maar na de zesde was het door toedoen van Kristian Blummenfelt als captain in de achtervolgende groep weer terug gebracht tot 22 seconden. Een achtste en laatste slotronde waarin het offensief van de 17 achtervolgers eindelijk wat uithaalde. Het was nog maar negen tellen, waarmee Vincent, Mark en Marten aan de afsluitende tien kilometer begonnen. In die achtervolgende groep bleef Noah Servais knap teamwork afleveren voor Marten.
Bij het lopen was het toch weer Big Blu die orde op zaken stelde. De Olympisch kampioen won de Grand Final en daarmee ook zijn eerste wereldtitel. Marten van Riel finishte als tweede en de Fransman Leo Bergere derde. De Amerikaan Seth Rider verraste met een vierde plaats. De Zwitser Adrien Brifford, die bij aanvang van het lopen zelfs nog even op kop liep, was eveneens een surprise op de vijfde plek. Daarna volgden Dorian Coninx, Taylor Reid en Antonio Serrat Seoane als eerste Spanjaard. Voor Spanje dit jaar geen grote internationale successen. De Japanner Takumi Hojo en titelverdediger Vincent Luis maakten de top tien compleet. 2021 was ook duidelijk niet het jaar van Vincent Luis al kan hij zich troosten met een zilveren medaille op de Mixed Team Relay. De eerste Olympische triathlonmedaille ooit voor Frankrijk. In de slipstream van Luis denderde Alex Yee over de streep. Zijn 30.04 uur was weergaloos, maar de Brit verspeelde nu te veel tijd in het water. Ook de bronzen medaillewinnaar van Tokyo geloofde het verder wel: Hayden Wilde finishte veertiende. Zijn kansen op een WK-podiumplaats waren al gering. De tweede Belg Noah Servais was niet alleen een meester in teamtactiek (hij stopte af voor Marten, waar de Fransen tegen elkaar fietsten!) en zorgde er bovendien voor dat hij zelf verdienstelijk 18e werd.
In de eindstand was Kristian Blummenfelt dus overtuigend eindwinnaar en daarmee wereldkampioen. Zijn eerste titel en ook hij de unieke dubbel van Spelen en WK in hetzelfde jaar. Alleen in Rotterdam 2017 stond de sterke Noor op het eindpodium, toen als derde. Marten van Riel klimt met zijn tweede plaats naar zilver op het WK en Alex Yee liep zijn longen uit zijn lijf om vanuit de achterhoede nog een podiumplaats WK te behalen. Dat lukte: Yee werd elfde totaal en dat was voldoende om het brons te behouden.