Tri Dendermonde; Daan en Ann favorieten NK duathlon Almere; Yennick terug; Ons eerbetoon aan Tom Dimmendaal – WTJ 2041

WOENSDAG – Vooruit, nog een laatste triathlon uit het eerste oktoberweekend om het af te leren. De City triathlon van Dendermonde vormde bij onze zuiderburen het slotakkoord van een kort seizoen. Het was Bart Aernouts, die uiteraard zijn seizoenslot anders inkleed zonder Hawaii, die de kwart triathlon won. Hij liet Tom van der Hoogerstraete best een eindje meekomen, maar maakte het uiteindelijk wel winnend af. Dries Matthys haalde de derde plaats. Een sterke winnares ook bij de vrouwen: Katrien Verstuyft is nog een maatje of wat te groot voor Bo Dubin en Julie Sap. De vijfde plaats ging naar Mischa Prinsen, een Nederlandse triatlete. Meteen ook de enige landgenote. Verder waren er in Vlaanderen nog de duathlon van Bellegem en de Mokkathlon met kajakken in Mol.  Vanaf nu gaan ook de Belgen weer het bos in voor de korte, maar ook een reeks lange crossduathlons.

Preview NK duathlon Almere

In ons land gaan de competities nog wel even verder. Zaterdag de crossduathlon van Berg en Dal op een schitterend parcours, maar ook het laatste Nederlands kampioenschap van dit seizoen: het NK run-bike-run in Almere. Normaliter in het voorjaar, maar toen waren de kansen op een race nog niet groot. De uitgestelde datum lijkt goed uit te pakken aangezien het weer vanaf donderdag in positieve zin omslaat.

De startlijst is veelbelovend en wordt aangevoerd door de levende duathlonlegende John Aalbers. Hij zal niet winnen, maar het is mooi dat de man uit Groesbeek er al sinds de allereerste kampioenschappen (Nieuwegein 1989) bij is en ook regelmatig met een titel of medaille naar huis ging. Wie maken er wel kans op de overall-zege. Uiteraard Daan de Groot, aannemende dat hij de zeiknatte versie van het WK Powerman Zofingen inmiddels heeft verwerkt. Zijn voornaamste uitdagers zijn titelverdediger Yennick Wolthuizen, Wouter Dijkshoorn, Luuk Vermunt, Dennis Bakker, Olaf van den Bergh, Thomas Cremers, Simon den Braber en Koen Wiggers en Robert de Korte.

Long time no see: Yennick Wolthuizen

Ik hoor het u zeggen: o ja, Yennick Wolthuizen! Het is inderdaad bijna twee jaar geleden (13 oktober 2019 om precies te zijn) dat de Hellas-atleet de titel pakte in Spijkenisse, waar zijn broer Devi het dubbelsucces compleet maakte. Daarna werd het rond de mannen stil, maar dat gold in coronatijd uiteraard voor heel veel atleten. Zonder wedstrijden te hebben gedaan, staat Yennick gelukkig ingeschreven voor dit NK en hopen we dat hij lekker mee kan strijden in de voorste regionen. We gaan het zien.

Van de top vijf bij de vrouwen in Spijkenisse destijds is nog niemand ingeschreven voor zaterdag NK Almere. Nieuwe podiumkandidaten dus, hoewel Sophie van der Most juist in 2018 ’s lands beste triatlete was. Nu is de Limburgse wederom van de partij en neemt ze het op tegen topduatlete Ann Schoot Uiterkamp, Dieske Kruisselbrink, Janien Lubben, Joyce Caro en Maaike Telkamp. En vergeet ook wereldkampioene Yvette van Wegen als thuisfavoriete niet. Overigens staat bij de mannen Joost Somsen nog op de lijst, maar hij is samen met zijn Team4Talent-maatjes afgereisd naar Lanzarote voor de Ironman 70.3.

De wedstrijden in de Flevopolder beginnen zaterdag om 13 uur met de mannen, om 13.02 met de vrouwen en om 13.05 met de open serie. Om 15.15 uur is het de beurt aan het NK junioren (m/v) en de jeugfd sluit de rij om 15.30 uur, uiteraard voor kortere afstanden.

Tom Dimmendaal neemt afscheid…

Tot slot kregen we een bericht binnen van goede vriend Tom Dimmendaal. Een afschuwelijk bericht, want Tom heeft niet lang meer te leven. We nemen zijn post hieronder integraal mee en kunnen hem alleen maar een rustig en zo pijnloos mogelijk levenseinde wensen.

Beste vrienden, de afgelopen maanden hebben voor mij in het teken gestaan van een gevecht tegen kanker. Een ongeneeslijke kankervorm (multiple myeloma, ziekte van Kahler), sommigen kunnen er nog jaren mee leven, maar bij mij helaas buitengewoon agressief. Chemo’s, bestraling, immunotherapie en stamceltransplantatie hebben helaas niet geholpen. Het zit overal in mijn botten en ook in mijn organen. Inmiddels ben ik 30kg lichter en 13cm kleiner (door diverse rugbreuken), zo’n 20 botbreuken verder en een IC-opname rijker. De laatste 7 maanden heb ik ruim 5,5 maanden in het ziekenhuis gelegen. Het is zwaar geweest. Vandaag met de Stichting Ambulancewens en een deel van de familie naar de Efteling. Dat heb ik in ieder geval gehaald. Maar ik ben dus in principe uitbehandeld. Experimentele therapieën (vooral immunotherapie) komen waarschijnlijk te laat, omdat de kanker te agressief is. Het kan volgens de specialisten een kwestie van dagen zijn. Maar ik blijf hoop houden. Dus vandaar wel hierbij mijn afscheid van mijn vrienden op Social Media. Toevallig gelijk met mijn verjaardag (6 oktober). Het gaat jullie goed!! Groetjes, Tom.

Voor de wat jongere lezers onder ons zal ik proberen Toms geweldige capaciteiten op triathlongebied te duiden. Na het EK in Almere 1985 besloot ik naar zo veel mogelijk Europese kampioenschappen (dat waren er toen jaarlijks nog maar drie overigens) te gaan kijken. De eerste in 1986 was dichtbij huis: EK halve afstand Brasschaat, amper 40 kilometer van Oud Gastel vandaan. In de Parkstad kwamen de matadoren van de sport bijeen. Een EK trok toen nog alle sterke triatleten, er was immers geen twee- of driedeling ITU/World Triathlon, Ironman of Challenge. Dus de sterkste Duitsers, Belgen, Nederlanders, Fransen, Britten en Zwitsers bijeen. Andere landen brachten kleinere delegaties op de been. Het werd een mooie strijd met Rob Barel als winnaar en de helaas veel te jong overleden Didier Volckaert op een tweede plaats. En toen resteerde nog de bronzen medaille. Wie kwam daar aangerend naar de finish? Een tweede Nederlander. Zijn naam Tom Dimmendaal. Een prestatie van de Eibergenaar, die ik tot op de dag van vandaag aanhaal als speaker opdat mensen nooit vergeten hoe goed Tom was.

Beste Tom, ik hoop dat je dit leest. We hebben die bijzondere prestatie in Brasschaat en veel van jouw andere topraces op een rijtje gezet en jou toegevoegd aan de Triathlon Hall of Fame. Die plek heb je meer dan verdiend. Het was een eer jou te hebben mogen kennen.