Column: Don’t shoot the messenger

VRIJDAG – Bij het openslaan van dagblad Trouw vanochtend wist ik al dat mijn ontbijt niet zo heel lekker zou smaken. Triathlon siert toch al zo weinig de krantenkolommen als het om sportieve prestaties gaat en daar gaan de verhalen van mijn gewaardeerde collega Thomas Sijtsma vandaag natuurlijk niet over.

Wie het de afgelopen week allemaal een beetje gevolgd heeft, zag het sneeuwbaleffect wel ontstaan. Collega Tim Moria wachtte tot dinsdag met publicatie om toch ook zeker een reactie vanuit de bond te krijgen. Die was lauwtjes vergeleken bij de formulering vanmiddag. Een statement waar zo’n beetje de hele landelijke pers op zat te wachten, inclusief de NOS die zo’n beetje de hele triathlonwereld aan het rondbellen is. Overigens is mijn opvatting dat elke pers serieus genomen moet worden of dat nu een tri-website betreft of een landelijk dagblad.

Hoe dan ook, het balletje is deze week gaan rollen. Als enthousiast speaker en promotor van de sport zou je het liefst helemaal dergelijke onderwerpen niet aan willen snijden, maar ik ben in de eerste plaats journalist. En journalisten komen het recht op vrije nieuwsgaring toe, én de verantwoordelijkheid het nieuws waarheidsgetrouw, onafhankelijk, fair en met open vizier te brengen. Ik heb een paar boze mails en berichtjes ontvangen. ,,Ben jij nou diegene, die het altijd zo goed voor heeft met de triathlonsport? Nu breek je alles af wat in de loop der jaren is opgebouwd?” Dat was er eentje van.

Moedig

Het is het bekend verhaal, wat ik in 35 jaar mediawereld inmiddels tot mijn kleinste teen ken: Don’t shoot the messenger. Geef de boodschapper niet de schuld. Daar stonden overigens meer dan genoeg ondersteunende reacties tegenover in de sfeer van ‘moedig dat het nu naar buiten komt’. Dat ‘moedig’ verwijs ik graag door naar Charissa Zijlstra en Renate Timmerman en vanavond bij de NOS nog een aantal oud-triatleten. Zij hebben het aangedurfd om naar buiten te treden met hun verhaal. Dat dit verhalen zijn, die voor sommige betrokken binnen het NTC of de NTB niet fijn overkomen, ook dat snap ik. Daarom zullen we NU moeten handelen. Te lang zijn zaken in de doofpot beland. Ik lees een Tweet van Rob Barel. Vier jaar geleden soortgelijke zaken al bij de bond neergelegd; niets mee gedaan. Ik hoor vanuit de Triathlonraad dat in 2018 opnieuw geïnformeerd is naar wat er zoal in Sittard gebeurd. Antwoord: dat is een zaak van Topsport Limburg en NOC*NSF, daar gaat de NTB dus ook de Triathlonraad (die de bond moet controleren) niet over. Coaches van weleer roeren zich, iedereen bemoeit er zich mee. Alsof het tijd is voor Revolutie. Daar ben ik althans echt niet op uit. Mensen moeten zichzelf in de spiegel blijven kijken en zich daarbij afvragen: ben ik nog zo integer als toen ik begon?

We zijn, beste lezer, na turnen en dansen de derde sport waar de signalen van grensoverschrijdend gedrag naar buiten komen. Niet bepaald een derde plek om trots op te zijn. We zullen niet te laatste sportbond zijn, maar laten we dan wel de eerste zijn, die met een zuiver geweten verder kunnen. Vanuit dit – bescheiden – platform zullen wij alles in het werk stellen om de sport en haar sporters weer zo ver te krijgen. Ik zou bijvoorbeeld eens beginnen met het aanstellen van een vrouwelijke trainer! Ik kom ook wel eens bot over tegen een vrouwelijke collega zonder dat ik er erg in heb. Sinds de rollen op onze redactie zijn omgedraaid en we met 75 procent vrouwen waaronder de chef-redacteur werken, is het niet alleen veel gezelliger, het gaat er ook normaal aan toe.

Dus kom op: met alle respect voor het onderzoek, misschien kunnen we nu al eerste signalen afgeven en zo een boel onrust wegnemen. Al was het maar voor die oud-triatleten waarvan sommigen voor het leven getekend zijn….

Wim van den Broek

P.s.: we nemen niet de hele verklaring van de NTB hier over. Wel een belangrijke passage:

Het is belangrijk dat onze sporters op een plezierige wijze kunnen werken aan hun prestaties. Sporters die nare ervaringen hebben meegemaakt of nog meemaken kunnen terecht bij de Vertrouwens Contact Personen van de bond. Als zij zich liever (anoniem) melden buiten onze bond dan kunnen zij ook terecht bij het Centrum Veilige Sport NL.  Het is belangrijk dat sporters zich uitspreken om zo gezamenlijk te komen tot een verantwoord topsportklimaat.

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.