Nienke Brinkman snelt dankzij Zwitserse triathlontrainer naar 2.26.34!; Crossduathlons Wuustwezel en De Panne – WTJ 2128

WOENSDAG – Wat zo mooi is van sport is het onvoorspelbare. Dat je niet weet hoe het afloopt in de Formule 1 komend weekend in Abu Dhabi. Dat er Olympische kampioenen opstaan, die je nooit eerder op een groot internationaal podium stonden. Of, zoals afgelopen weekend, dat een Nederlandse vrouw ineens tot de absolute marathontop doordringt. Slechts een handjevol mensen wist wie Nienke Brinkman was. De 28-jarige geboren Leiderdorpse woont in Zwitserland, is succesvol trailrunner. Maar ja, dat soort uitslagen dringt meestal niet tot de landelijke media door.

En dan is daar zondag de marathon van Valencia met Brinkman aan de start. Ze loopt hard. Zo hard dat er aan de finish 2.26.34 uur op de klokken staat. De dertiende tijd in dit topveld, maar – veel belangrijker – de derde tijd ooit door een Nederlandse vrouw op de marathon gelopen. Alleen Lorna Kiplagat (2.23.43) en Hilda Kibet (2.24.37) waren ooit sneller. Maar Jill Holterman en Andrea Deelstra liepen nooit eerder zo snel. En Brinkman was pas toe aan het eerste officiële marathon. Als alternatief loopt ze in Zwitserland, waar ze woont en werkt voor de NASA, met vrienden een zelf uitgezette marathon in iets meer dan 2.39 uur. Dat was misschien een indicatie. Maar zelfs de KNAU-bondscoach had nog nooit van Nienke Brinkman gehoord. Het WK-ticket heeft ze al op zak, ze dook immers ruimschoots onder de 2.28.00-limiet.

Marathonsensatie

En dan rolt vanaf maandag de hele sportpers over haar heen. Met prachtige koppen als ‘Marathonsensatie Nienke Brinkman veroorzaakt aardschok in Nederlandse atletiek’. Prachtig is dat, hoe snel sportjournalisten proberen de informatie achterstand in te halen. Intussen valt mijn oog op haar Zwitserse trainer. Benjamin Ueltschi, triatleet en triathlontrainer. Ueltschi bracht rust en stabiliteit bij Brinkman, die vaak te veel hooi op haar vork nam en ook te snel een kwalificatie voor de Spelen in Tokyo wilde afdwingen. In plaats daarvan raakte ze toen geblesseerd. Die Olympische droom kan ze wellicht in 2024 in Parijs al waarmaken. Nienke Brinkman dus. We zullen deze ex-hockeyster vanaf nu voortdurend in de gaten houden. Anoniem aan de start staan, zoals in Valencia, lukt haar niet meer. Als ze haar onbevangenheid maar behoud. Ueltschi was overigens age-group winnaar Ironman Zwitserland in 2019 en haalde zilver bij de wereldkampioenschappen sprint triathlon AG25 in Lausanne 2019.

 

Overigens liep ook triatleet Sander de Bart een ijzersterke marathon Valencia. Hij was na Wilfred van Holst (2.18.32) en Nienke Brinkman en Imo Muller de vierde Nederlander in de Spaanse wedstrijd. De Bredanaar finishte in 2.32.47 uur.

 

Crossduathlons Wuustwezel en De Panne

Toch weer twee crossduathlons bij onze zuiderburen, daar gaan de wedstrijden nog steeds vlotjes door. In Wuustwezel won Wouter Wuilmus voor Bart van Looveren en Jan de Henau. Beste drie vrouwen bleken Caren Commissaris, Birgit Massage en Debby Gabriels te zijn. Nederlanders waren er ook, zo vlak over de grens. Beste was Francois Nooten uit Oosterhout op een 20e plaats (8e M40), direct daarna gevolgd door Bredanaar Martijn Alberts (9e M40). De winst bij de M50 ging naar Tilburger Leon Aleman, goed voor een 33e plaats totaal. 35e werd dan Zeeuw Pieter Moelker en daarmee brons M50. Negen keer reeds won Geert Lauryssen deze wedstrijd, maar hij was diezelfde avond aan de andere kant van de wereld actief: op het WK Xterra in Maui, waar Geert een prachtige elfde plaats behaalde.

Aan de Belgische kust stond de crossduathlon De Panne op het menu. Hier geen Nederlanders, sowieso een select gezelschap van 31 atleten voor 6 kilometer lopen, 40 kilometer ATB en nog eens 12 kilometer te lopen. Over strand en duin en met heel veel wind. Geen kleinigheidje dus. De winst ging verrassend naar Quinten Dewaele, die de Belgisch kampioenschap Mathias Cloostermans klopte. Alexander Chamon eindigde op een derde plaats. Winnende tijd 2.36.08 uur. Beste van vier vrouwen was Lisa Isebaert, die Margot Vanpachtenbeke alsnog verschalkte in de slotfase. Brons ging naar Sharon Deceuninck.

Nog wat hardloopberichten. Yennick Wolthuizen won de Voorne’s Duin Trail nabij zijn woonplaats Ouddorp. Ook Debby Ammerlaan en Timothy Wolvetang waren op kortere afstanden winnaars. En Armand van der Smissen was snelste master in de Enclavecross van Baarle-Nassau. De oude krijger is het nog niet verleerd….

 

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.