Trikipedia presenteert met trots: de vierde Vrouwenweek! – WTJ 2144

MAANDAG – Er zijn 15 sporten waarvan in Nederland het prijzengeld gelijk is tussen vrouwen en mannen. Triathlon is er gelukkig 1 van. Kijken we naar de aandacht in de media dan komen de triatletes beter aan bod dan hun mannelijke collega’s. Dat heeft uiteraard alles met de prestaties te maken.

Als de Oranjes met Rachel Klamer en Maya Kingma vierde en elfde worden op de Spelen, dan staat dat in hoger aanzien dan de mannen die gelukkig nog wel hun steentje bij konden dragen aan de vierde plaats in de Mixed Relay. Als Maya de World Triathlon Series in Leeds wint dan krijgt dat – terecht – meer publiciteit dan de 40e plaats van Donald Hillebregt in dezelfde race. De vierde plaats van Evert Scheltinga op het WK in een dik nationaal record was super, maar wordt alsnog overschaduwd door de wereldtitel van Sarissa de Vries in een zo mogelijk nog dikker Nederlands record.

Zoveel nationale toppers bij de vrouwen

Nederlandse vrouwen hebben in de loop der jaren meer hun stempel op de internationale triathlon gedrukt dan mannen. Alleen in de beginjaren was er met de generatie Rob Barel, Axel Koenders en Gregor Stam een groter overwicht van de mannen. Incidenteel kwamen daar nog genoeg topprestaties van mannen bij, maar het rijtje topatletes is vele malen groter. Irma Zwartkruis, Thea Sybesma, Ada van Zwieten, Katinka Wiltenburg, Marianne Vlasveld, Irma Heeren, Marijke Zeekant, Cora Vlot, Wieke Hoogzaad, Ingrid van Lubek, Tracy Looze, Sione Jongstra, Mariska Kramer, Yvonne van Vlerken, Heleen bij de Vaate, Danne Boterenbrood, Maaike Caelers, Rachel Klamer, Sarissa de Vries, Els Visser en Maya Kingma en zo kunnen we nog wel een tijdje doorgaan (excuses voor degenen, die we vergeten zijn). Kortom: triatletes brengen ons vaker in jubelstemming dan triatleten.

Vierde Vrouwenweek

Maar – en daar kwamen we op de Trikipedia-redactie een paar jaar geleden achter – vrouwen presteren niet alleen goed, ze brengen ook de mooiste verhalen mee. Dat begon al toen we in de aanloop naar de Olympische Spelen van Rio met regelmaat blogs publiceerden van Rachel Klamer. Daarna kwamen steeds vaker verhalen los en in 2018 was er zoveel kopij dat we besloten een ‘Vrouwenweek’ te presenteren. Ik weet het, niet de meest sprankelende titel, maar inmiddels weet iedereen precies wat we ermee bedoelen.

In de Vrouwenweken legt de mannelijke redactie van deze website de pen zo veel mogelijk neer/slaat de laptop zo veel mogelijk dicht en geven het woord aan vrouwen. De eerste edities waren het triatletes, maar gaandeweg kwamen ook organisatoren, officials, sponsors enz. aan bod. Ook dit jaar stapelden de verhalen zich weer op, maar zijn we ook zelf voortdurend op zoek naar personen, die voor de Vrouwenweek een mooie bijdrage kunnen leveren.

Binnen- en buitenlandse vrouwen aan het woord

Het zorgt opnieuw voor een breed palet aan verhalen. Uit binnen- en buitenland. Vorig jaar ging het zelfs nog vergezeld van een voorwoord van Marisol Casado, president van World Triathlon en IOC-lid. Dit keer openen we ook in het buitenland, maar dan met voormalig topatlete Belinda Granger. Tegenwoordig ’the voice of Challenge Family’. Bij vrijwel alle Challenge-races (inclusief Almere) is de Australische commentator bij de beelden. Of moeten we nog steeds zeggen: commentatrice? Afgaande op het bovenstaande lijkt me dat een volstrekt achterhaalde sexe-aanduiding.

Ruud en Wim wensen jullie veel plezier bij het lezen van inspirerende, spannende, boeiende, ontroerende, openhartige verhalen van al even bijzondere vrouwen! Reacties zijn altijd welkom: info@trikipedia.nl   Misschien zelfs al bijdrages voor de volgende Week.