Supertijden in Roth; Afscheid Ronnie Schildknecht; Alle Nederlanders in Roth, Thun, Podersdorf, Gerardmer, Warschau – WTJ 2002
MAANDAG – 168 kilometer. Dat stond er op de fietscomputer van Rob Kwaaitaal nadat hij in Roth afstapte om aan de – voor hem althans – zware marathon te beginnen. Het verklaart grotendeels de supertijden die gerealiseerd werden door in eerste instantie Patrick Lange en Anne Haug. Zij kwamen met respectievelijk 7.19.19 en 7.53.48 uur over de finish. De splittijden van Patrick waren 47.28 – 3.50.32 – 2.38.30. De splittijden van Anne: 52.11 – 4.14.14 – 2.43.54.
Geen Solarberg, twaalf kilometer korter
Juist die prima zwemtijden en uitmuntende marathontijden maken het jammer dat we de eindtijden niet in de all-time recordlijsten over de hele afstand kunnen opnemen. Want de kans dat beide Duitse toptriatleten de wereldrecords van Jan Frodeno (7.35.39, we tellen zijn duel-race tegen Lionel Sanders niet mee) en Chrissie Wellington (8.18.13) hadden verbroken was zeer realistisch. Ga maar na. Het parcours in Roth moest door diverse wegopbrekingen worde verlegd en daarmee kwam de organisatie dus kilometers tekort. Vanwege geen publiek was ook de Solarberg uit het parcours gehaald, daar waar de atleten in snelheid veelal terug moeten nemen. Deels vanwege de klim, deels omdat ze door een haag van toeschouwers fietsen. Dat alles in ogenschouw nemend betekent dat de snelste deelnemers in Roth ongeveer een kwartier cadeau kregen, laat het bij de vrouwen 20 minuten zijn. Dan was Patrick dus op 7.34 uur uitgekomen en Anne op 8.13 uur. Het is niet anders, nieuwe kansen volgend jaar in juli in dezelfde Challenge Roth. Dan weer wel met de duizenden toeschouwers, die dit keer uitgeweken leken naar een niet nader te noemen Nederlandse badplaats.
EK’s en WK’s zouden de beste atleten bij elkaar moeten brengen
Nog even over het Europees kampioenschap in, toch wel feestelijk, Roth. Prima dat de World Triathlon daar zo’n toporganisatie voor aanwijst, maar dan hoop je toch net op iets meer tegenstand voor de Duitsers dan nu het geval is. Ik weet het, ze zijn per definitie oersterk op de lange afstand, maar acht mannen in de top tien en vier vrouwen in de top tien roept vergelijkingen op met de Nederlandse schaatswereld.
Een oplossing heb ik er ook niet voor, we weten wel dat het komende zondag in Almere niet per definitie een walk over van het thuisland zal worden. Al zou dat laatste ook wel weer mooi zijn.
Agegroup-winst voor Ruben en Rahel
EK-podium bestond dus uit Patrick Lange, Nils Frommhold en Felix Hentschel. Die laatste is eeen grote verrassing. Nooit eerder stond de 32-jarige atleet op een internationaal podium, nu pakte hij zo maar brons. Het podium bij de vrouwen was dus Anne Haug, Laura Siddall (die enkele keren dreigde uit te stappen, zo zwaar had ze het) en Fenella Langridge. In totaal kwamen 1267 atleten over de finish, een laagterecord voor Roth. Maar dat wordt ongetwijfeld volgend jaar goed gemaakt. 26 Nederlanders haalden de finishlijn, vaak in dikke persoonlijke records. Maar dat heeft dus een reden zoals we al aangaven. Beste landgenoot was op een knappe 32e plaats Thomas Hounjet uit Nijmegen, tevens vijfde M25. Mooie overwinningen waren er voor Ruben Crusio en Rahel Bellinga in hun categorie. Bij Rahel gebeurde weer van alles te beginnen met chip kwijt en geen smeerolie om het wetsuit snel uit te trekken en eindigend zonder Ruuds friet. Never a dull moment with Rahel.
Frank Timmermans scoorde brons en in de top vijf verder nog Thijs Gipmans, Robert Loeff en Annelies van der Zwart. Geen podium voor debutant Rob Kwaaitaal. Zijn reactie: ,,Mijn marathon was echt heel zwaar door voedingsproblemen. Maar dat hoort bij de hele. Ik heb wel een Wahoo horloge gewonnen omdat ik de snelste wisseltijd had in mijn agegroup. Komt de eredivisie ervaring toch nog van pas.”
6 SEPTEMBER: EK Challenge Roth
32.Thomas Hounjet 8.23.44 (5e M25)
59.Ruben Crusio 8.47.11 (1e M45)
68.Frank Janssen 8.52.30 (14e M30)
86.Thijs Gipmans 9.01.03 (5e M45)
90.Tom van Gulik 9.02.01 (15e M35)
95.Robert Loeff 9.06.22 (5e M50)
96.Rob Kwaaitaal 9.07.18 (6e M50)
148.Marnix Reedijk 9.28.53 (21e M40)
160.Wouter Lambermont 9.30.38 (33e M30)
184.Joep Romgens 9.38.12 (28e M40)
187.Frank Timmermans 9.39.08 (3e M55)
274.Thijs Blikmans 9.56.42 (55e M40)
278.Randy Stofberg 9.57.33 (46e M40)
321.Marius Kessels 10.05.56 (40e M45)
498.Menno van Baardewijk 10.40.46 (81e M40)
571.Marthel Ijkelenstam 10.52.18 (68e M50)
622.Erik Meijer 11.03.32 (78e M50)
634.Hugo Reijnders 11.06.44 (104e M40)
669.Gerrit-Jan Klok 11.16.17 (93e M45)
696.Mayk van den Hurk 11.21.56 (95e M50)
809.Berry de Jong 11.48.33 (128e M50)
833.Roger van Tongeren 11.55.43 (132e M50)
888.Paul Slot 12.45.56 (61e M55)
V:
27.Rahel Bellinga 9.59.57 (1e F50)
43.Annelies van der Zwart 10.26.28 (5e F45)
121.Jacqueline Rabou 11.49.28 (13e F50)
Van een dood vogeltje in de PTO Collins Cup naar souvereine Ironman kampioene in haar eigen Zwitserland. De wederopstanding van Daniela Ryf in een week tijd was wonderbaarlijk. Gelukkig voor Angry Bird draaide het ze weer als vanouds, ook op het nieuwe parcours van de Ironman in haar thuisland, in Thun dus. Jammer ook hier van het noodgedwongen moeten inkorten van – in dit geval – de zwemafstand. Het water van de Thunersee was aan de koude kant. Wie dacht dat daar de zeer snelle zwemtijden uit voortkwamen heeft het mis. Er rolden heel wat sub 40 minuten tijden uit en dat is voor 3,8 kilometer ongewoon snel.
De werkelijkheid kwam al snel aan het licht. Verderop in het enorme meer lag een olievlek en daar moest het zwemparcours kort voor de start op aangepast worden. Het zwemnummer werd geen 3,8 kilometer maar 800 meter minder. Het looponderdeel was toevallig wel weer 700 meter langer, maar voor de all-time-list is het zwemnummer net even aan de te korte kant.
Jan van Berkel op herhaling
Hoe dan ook Jan van Berkel (half dutch/half Swiss) was opnieuw winnaar van Ironman Switzerland. Hij won de laatste in Zurich, hij wint de eerste in magnifiek Thun. Een geweldige nieuwe locatie in wonderschone natuur. Een regelrechte aanrader, zegt Auke Geurts de Leng. De Amsterdammer had een goede race tot halverwege de marathon. Toen viel hij terug waarmee en top tien in zijn agegroup buiten bereik kwam.
De Ironman heeft alles in zich om uit te groeien tot een hele grote. De spanning was er met Joe Skipper, die aasde op een tweede Ironmanzege na Bolton, zelfs to. Ruedi Wild, die het Zwitsers succes compleet maakte met een derde plaats. Maar de meeste aandacht ging toch uit naar Ronnie Schildknecht. De negenvoudig (!) Ironman Swiss-winnaar nam afscheid als pro. Hij finishte net achter de tweede Nederlander Edwin Dasselaar als 18e in 8.41 uur. Het einde van een zeer imposante loopbaan van de man, die met name in eigen land schier onklopbaar was.
De Duitser Andreas Jung kwam na exact 38.00 minuten (toevallig) uit de Thunersee. Jan lag daar dertien seconden achter en ook Joe was in de buurt. William Mennesson liet vervolgens zien waarom hij in Franse triathlons zo vaak vooraan fietst. Met een bike-split van 4.18 uur over dit terrein kun je wel een potje hard trappen. Smetje op het fietsonderdeel was wel de stayerende kopgroep omringd door veel te veel (windvangende) motoren. Daar was Tom Oosterdijk, die overigens een uitstekende race deed wel de dupe van. Hij reed met 2 anderen en verloor steeds meer terrein tot wel 20 minuten. ,,Had niet gehoeven”, aldus Tom, die vervolgens wel een dijk van een marathon liep: ,,2.55 uur, daar had ik niet op gerekend na die zware crash. Eerste vier weken niks gelopen, daarna 30 kilometer easy als opbouw. Dus ik ging erin voor de ervaring en loop ineens dik onder de 3 uur.”
Zeven weken terug kwam Tom zwaar ten val. Hij vertelt hoe dat ging. ,,Ik had nieuwe aerobars geïnstalleerd. Bleken ze een mall-function te hebben. 5 mm. kleiner dan de fabrieksmaat. Dus met 73 in het uur in de afdaling lagen die aerobars eruit en kwam ik languit op het wegdek. Door alle open wonden bijna vier weken niet kunnen zwemmen en door een kniepees beschadiging kon ik ook niet lopen.”
Ryf had een makkie deze dag. Ze zwom 39.52 en fietste 4.43 uur en lag toen al een half uur voor op Petra Eggenschwiler. Dat werd uiteindelijk 36 minuten. Kristin Liepold kwam zoals gebruikelijk weer voor een snelle marathon: 2.59.58 en daarmee brons. In totaal bijna 1000 deelnemers waaronder 40 Nederlanders. Goede prestaties ook van Edwin Dasselaar, die er tussen de pro’s echt bij hoort. Fabian Boots en Felix den Hollander waren de nummer vier en vijf bij de nooit heel sterk bezette M18. Claudine Jansen werd zesde F50. De enige podiumplaats voor een Nederlander kwam op naam van Luc Dieteren: tweede M60.
5 SEPTEMBER: Ironman Switzerland Thun
15.Tom Oosterdijk 8.21.18 (14e pro)
19.Edwin Dasselaar 8.38.26 (17e pro)
122.Auke Geurts de Leng 9.51.56 (12e M45)
123.Niels Markus 9.52.24 (23e M30)
130.Pascal Franken 9.56.11 (25e M30)
136.Fabian Boots 9.57.45 (4e M18)
176.Sybe Bokma 10.18.33 (39e M30)
193.Felix den Hollander 10.22.47 (5e M18)
220.Laurens de Kroon 10.32.47 (53e M30)
251.Jasper van den Akker 10.41.05 (46e M35)
263.Martijn Hillen 10.45.39 (49e M35)
291.Luc Dieteren 10.53.04 (2e M60)
321.Michel Lamtink 11.01.00 (56e M40)
377.Lars Aarts 11.20.19 (44e M45)
378.Floris Bennenbroek 11.20.39 (42e M25)
406.Luuk van Dijk 11.30.26 (44e M25)
410.Johannes Teunis Moerkerken 11.30.52 (45e M25)
457.Hedzer Koops 11.43.40 (55e M45)
478.Sjoerd Diepstraten 11.53.35 (102e M30)
479.Gerben Koopman 11.53.48 (59e M45)
505.Wesley van den Berg 12.05.56 (56e M25)
584.Bart Hillen 12.34.14 (101e M35)
588.Vincent Beijk 12.37.28 (81e M45)
635.Thomas Thissen 12.53.47 (91e M45)
656.Pepijn Boekhorst 13.05.02 (95e M45)
660.Rudi Nieveen 13.11.27 (100e M40)
694.Pim van de Beek 13.28.09 (70e M25)
743.Raoul Reulen 14.00.08 (110e M40)
768.Han Lansink 14.22.36 (59e M55)
783.Peter van Hulzen 14.42.07 (87e M50)
792.Luc Knops 14.51.54 (115e M45)
795.Lars Hafterkamp 14.52.50 (18e M18)
796.Johnny van den Berg 14.53.11 (91e M50)
797.Marcel Coolen 14.53.12 (116e M45)
798.Albertus van Rooij 14.53.12 (92e M50)
818.Robert de Wals 15.34.05 (129e M35)
DNF Richard Prakken
DNF Ad Eilert
V:
59.Claudine Jansen 11.47.56 (6e F50)
114.Renate Pietersma-Koop 13.46.12 (14e F50)
Sub 8 uur in Podersdorf met wel kloppende afstanden
De Austria Triathlon Podersdorf was vorig jaar een van de weinige heles in Europa die door kon gaan. En ook nu stond de 33e editie van deze autonome klassieker op het programma. Podersdorf heeft de afstanden wel exact kunnen houden. De ervaring leert dat het parcours snel is. Zo won Michael Weiss vorig jaar in een tijd die niet ver boven het record van Jan Frodeno bleef steken. Ook dit jaar stond de winnaar royaal voor 8 uur onder de klok: 7.56.29. De Duitser Marc Unger vond niet dat ie in Roth veel te zoeken had, dus toog ie naar de Oostenrijkse wedstrijd. Bijna drie minuten na topzwemmer Alexander Graf kwam Unger (geen familie van de wereldkampioen Daniel Unger uit 2007 overigens) als tweede uit het water. Derde lag Max Kornhofer.
Op de fiets was Unger op drift, hij kwam al elf minuten voor te liggen op Andreas Fuchs en Thomas Angerer, die later uit zou vallen. Met ook nog eens de snelste marathon in de benen was tegen de Duitser geen kruit gewassen. Hij was dan ook al een half uur klaar vooraleer Andres Fuchs zich meldde. Als derde volgde opnieuw een Duitser: Thomas Tietz. Oostenrijks succes wel bij de vrouwen, waar de spanning ook ver te zoeken was. Susanne Linecker was op alle onderdelen de beste. Na 10.13.15 uur kwam ze over de streep. Dat was bijne een uur scherper dan de Duitse Linda Simon, die op haar beurt Judith Murzl weer tien minuten achter zich liet. Onder de bijna 200 atleten dit keer slechts twee Nederlanders, allebei van TC Twente. Albert van der Smissen werd vijfde M55, maar Ester Scholten deed nog beter door derde te worden in de F30 en tiende tonaal.
Pakken we de halve afstand gelijk mee, dan constateren we dat Michael Weiss in bloedvorm naar Almere komt. De Oostenrijker verdedigde niet zijn titel op de hele, maar won in 3.41 de halve. Michi was elf minuten rapper dan de Duitser Stefan Betz en de Hongaar David Hanko. Beste vrouw had ook niets te vrezen. Simone Kurnhofer stond overall al in de top tien en kon 39 minuten uitblazen vooraleer de Duitse Sandra Cummerow naast haar stond. Een Oostenrijkse dubbelslag dus, nog versterkt door het brons van Angelika Artner. Drie Nederlanders op deze afstand: twee Limburgers en een inwoonster van Wenen.
4 SEPTEMBER: Austria Tri Podersdorf
84.Albert van der Smissen 10.56.55 (5e M55)
V:
10.Ester Scholten 12.05.13 (3e F30)
Halve
296.Robert Heuts 5.54.49 (53e M35)
346.Philip Lenaers 6.56.50 (58e M35)
V:
36.Elnora ten Wolde 5.29.51 (11e F40)
Ironman 70.3 Buffalo City voor Trautman en Van Heerden
Nu we toch met de halve bezig zijn, gelijk maar even Ironman 70.3 Buffalo City. De race in de Zuidafrikaanse stad was in januari 2020 de laatst gehouden IM-race alvorens de lockdowns door het virus van kracht werden. Nu ruim anderhalf jaar later, was speaker Paul Kaye weliswaar in Thun, maar in zijn geboorteland werd deze halve Ironman gehouden. Op acht deelnemers na kwamen alle 482 atleten uit Zuid-Afrika zelf. Een verdwaalde Duitser, Brit en Mexicaan daargelaten was het dus haast een nationale race. Gewonnen door een ‘international’, want Matt Trautman heeft zijn sporen wel verdiend. Niet voor niets was hij de laatste winnaar in Almere tijdens het open EK 2019.
Op enige reserve bleef hij zijn dapper strijdende landgenoten toch nog royaal voor. James McCallum tikte 7 minuten later aan met kort daarna Michael Ferreira. Zie daar het podium. Bij de vrouwen zag het er als volgt uit Natia van Heerden, Mariella Sawyer en Christine Harding. Allemaal uit het land van Nelson Mandela. Winnende tijden 3.47.25 en 4.19.55. Altijd voor wat het waard is natuurlijk.
Mignon heerst over de Franse wedstrijden
In de Gerardmer XL boekte Clement Mignon zijn vierde grote zege op een halve dit seizoen. De Fransman heerst met harde hand in de nationale wedstrijden, maar klopte bijvoorbeeld ook Cameron Wurf in IM 70.3 Andorra. Etienne Diemunsch – toch ook niet de eerste de beste – stootte al paar keer zijn neus met Mignon als tegenstander. Ook nu: op drie minuten werd de oud-duathlontopper tweede. De derde plaats ging ook naar een Fransman Theo Debard. Ook Julie Derron is in vorm. Dat bewees ze door eerder dit jaar in Uster Els Visser te kloppen, door tweede te worden achter landgenote Ryf in IM 70.3 Rapperswill-Jona en nu met winst in de Gerardmer XL-klassieker. De Zwitserse versloeg het Franse duo Marjolaine Pierre en Justine Mathieux. Gerardmer is al jaren een hele grote en trok nu – net als Podersdorf – geheel op eigen kracht 1200 deelnemers, waaronder tien Nederlanders. Ze staan hieronder. Limburger Sander Smeets was onder de 6 uur de eerste Nederlander.
4 SEPTEMBER: Gerardmer XL
138.Sander Smeets 5.38.27 (31e M35)
329.Martin Solleveld 6.08.06 (31e M45)
524.Jorn Teer 6.29.52 (69e M25)
600.Wouter Giesberts 6.39.13 (105e M40)
637.Roy Marinus 6.43.51 (20e Elite)
648.Michiel Hoff 6.45.36 (92e M45)
669.Wouter Slijkerman 6.48.08 (61e M50)
768.Bert Bommerson 7.01.21 (29e M55)
V:
50.Anneke de Joode 6.58.12 (8e F45)
80.Tamara van der Pol-Yosef 7.43.54 (12e F35)
De laatste voor deze (lange) aflevering dan. De Ironman Warschau. In het weekend al meteen de prachtzege van Diede gemeld en de top tienplek van Robert. Daar maandag nog eens het uitgebreide interview bij en nu nog even voor de volledigheid alle Nederlanders. Franse dubbelslag met Denis Chevrot en Arnaud Guilloux komt in Ironman niet zo vaak voor. Tomasz Brembor deed het voortreffelijk voor eigen publiek. Diede hield bij de pro’s Chantal Cummings achter zich, maar de op een na snelste vrouw was agegrouper Julia Skala uit Duitsland. Zij deed er vijf minuten langer over dan Diede. In dat geval is Cummings dus derde vrouw. In totaal 766 deelnemers waaronder vijf Nederlanders. David Claessen deed als enige Nederlander mee aan de 5150 Warschau en finishte als 506e in 3.48.33.
5 SEPTEMBER: Ironman 70.3 Warschau
12.Robert de Korte 3.59.01 (10e pro)
34.Marcel van Oudtshoorn 4.20.57 (5e M25)
266.Maarten Seppen 5.14.20 (47e M30)
322.Bart Zweers 5.25.05 (56e M30)
390.Mark den Hertog 5.48.37 (75e M35)
V:
1.Diede Diederiks 4.14.59
