Op ‘Ironman-distance’ sneuvelden in 2021 vele, vele records – WTJ 2156

DINSDAG – Wie dacht dat de coronapandemie de eindtijden op hele triathlons zou drukken vanwege te lange inactiviteit of te weinig wedstrijdritme, is vorig jaar toch bedrogen uitgekomen. Meer dan ooit gaat het jaar 2021 de boeken in als ‘het recordjaar’.

Wereld- en Noors record

Meest tot de verbeelding sprekend is natuurlijk het nieuwe wereldrecord – 7.21.12 – van Kristian Blummenfelt, die ook het Noorse record meteen overnam van Gustav Iden. Iden had het juist daarvoor flink naar beneden gehaald (7.42.57), want tot aan de weergaloze debuutoptredens stond het Noors record op naam van Allan Hovda: 8.13.20, gevestigd in Barcelona 2019. Ongelofelijk dat er in twee jaar tijd haast een uur vanaf is gehaald!!

Over het exacte aantal secondes lopen de meningen uiteen, want we kwamen ook deze foto bij PTO nog tegen. Laten wij het er maar op houden dat het 7.21.12 uur is, want PTO houdt er soms toch al merkwaardige maatstaven en rekenformules op na.

Duits record

De Duitse toptijd van Jan Frodeno werd door hemzelf ook verbeterd in de Tri Battle Royal. Niet iedereen telt de eindtijd van dit duel met Lionel Sanders mee omdat het geen race was waar iedereen aan mee kon doen. Bij ons staat ie wel in het lijstje dus het Duitse record is van 7.35.39 (Roth 2016) naar 7.27.53 gegaan.

Canadees record

Lionel Sanders ging ietsje harder in deze Tri Battle Royal dan zijn eigen Canadese record dat al weer stamde uit 2016. Toen bracht The Colonel 7.44.29 uur op de klokken in Arizona, nu scoorde hij in het weliswaar verloren duel een tijd van 7.43.26 uur. De Canadese besttijd voor de 33-jarige triatleet derhalve.

Zwitsers record

Jan van Berkel had met 7.48.40 (Texas 2018) het Zwitsers record in handen. Dat is nu bij Ruedi Wild terecht gekomen, die in dat razendsnelle Cozumel tot 7.36.35 uur kwam. Overigens was Jan van Berkel zelf ook rap in de nieuwe thuis-Ironman in Thun (7.39.41) maar daar werd wel te kort gezwommen. Hoewel de zwemtijden er trager waren dan in Cozumel, maar daar is de stroming altijd gunstig en wordt als zodanig wel 3,8 kilometer overbrugd. De Thun-tijden hebben we wel in onze all-time lijst staan, maar met een voetnoot erbij.

Deens record

In Almere sneuvelden ook verschillende nationale records, te beginnen bij de nieuwe wereldkampioen Kristian Hogenhaug met een parcoursrecord van 7.37.46 uur. Tot 2021 stond het Deens record op naam van Matthias Lyngso Petersen (7.52.29, Kalmar 2019). Hogenhaug snoept daar dus behoorlijk wat van af. Als we zien hoe sterk vele Denen ook op de Ironmans 70.3 bezig waren, dan belooft dat nog wat voor het Deens record de komende jaren.

 

Zweeds record

In het kielzog van Hogenhaug sneuvelde ook het Zweedse record in Almere. Jesper Svensson – vice-wereldkampioen – zette een tijd neer van 7.39.24. Sneller was nog nooit een Zweedse triatleet. Patrik Nilsson had het record sinds 2016 Kopenhagen in handen. Zijn tijd toen: 7.49.18 uur.

Braziliaans record

Ook de als derde gefinishte Braziliaan Reinaldo Colucci was niet alleen blij met brons ook met een nieuw Braziliaans record. De 7.45.15 uur in de Flevopolder was een kwartier rapper dan Igor Amorelli in eigen land – Florianopolis 2015 – realiseerde. Opvallend dat beide Brazilianen elkaar komende zondag opnieuw treffen maar dan op de halve afstand in Pucon. Overigens kwam een andere Braziliaan in Cozumel nog heel dichtbij het nieuwe Braziliaanse record. Fellipe Santos scoorde daar 7.45.42 uur, slechts 27 seconden van Colucci’s toptijd in Almere vandaan.

Pools record

In Cozumel ging wel het Pools record uit de boeken. De als vierde gefinishte Robert Wilkowiecki denderde naar 7.42.02 uur. Hij verbeterde zichzelf met 24 minuten, want Robert had al de Poolse besttijd in handen namelijk in Barcelona 2019: 8.06.45 uur.

Australisch record

Ironman Copenhagen-winnaar Cameron Wurf knabbelde weer iets van zijn Australisch record af. Hij had het in Emilia-Romagna 2019 al op 7.46.54 uur gebracht en ging in de Deense hoofdstad een kleine 50 tellen sneller. De snelste Australische tijd op een hele is nu 7.46.06 uur. Knap want beide races hebben niet per definitie de allersnelste parcoursen.

Nederlands record voor Evert

De twee Nederlandse records gingen er ook aan. In een volgend WTJ kijken we naar de records bij de vrouwen (dus ook Sarissa de Vries). Hier de mannen, want Evert Scheltinga liep in Almere de besttijd van Jan van der Marel na 22 jaar uit de boeken. Dat was 7.57.46 uur. Het was een van de oudste nog bestaande nationaal records, dus je kunt ook stellen dat het wel een keer tijd werd. Er zijn nu vier Nederlandse sub-8 uur triatleten.

Collega-verslaggever Bram van Zundert (De Gelderlander) maakte er eind vorig jaar nog een mooi verhaal over. Evert haalt zijn droomrace terug in herinnering, eindigend in 7.49.32 uur, dik acht minuten sneller dan Jan in 1999.

,,Steeds als ik eraan terugdenk, kan ik ervan genieten. Ik kon blíjven gaan die dag, heel bijzonder.” De hyperfocus waarin de 34-jarige pro-atleet de race deed, had Evert nooit eerder. ,,Ik liep gevoelsmatig door een tunnel en zag niemand meer. Normaal heb ik veel meer oog voor het publiek en wat er nog meer om me heen gebeurt. Nu niet. Overigens zonder dat ik uit het oog verloor waar in de wedstrijd ik me bevond en wat ik moest doen.”

Na 14 kilometer lopen keek Evert op zijn klok en realiseerde zich dat als hij dit tempo kon volhouden het Nederlands record kon pakken. ,,Toen kreeg ik kippenvel en moest ik bijna huilen. Ook al had ik op dat moment nog 28 kilometer te gaan.” In alle felicitaties die de nummer vier van de wereld en Nederlands kampioen daarna ten deel vielen was er ook eentje van Jan van der Marel bij: ,,De dag waarvan je wist dat hij zou komen. Het was onvermijdelijk gezien de ontwikkeling van de sport. Ik heb Evert gefeliciteerd en mijn bewondering voor hem geuit. Het is indrukwekkend wat hij in Almere heeft laten zien.”

Van der Marel volgt de ontwikkelingen nog op de voet en is trots op het nieuwe record. ,,Evert was absoluut een logische kandidaat om dit te doen.” Andersom steekt Evert in het dubbelinterview zijn bewondering voor de triathlonhelden van weleer niet onder stoelen of banken. ,,Ik keek tegen de grote mannen als Van der Marel, Heldoorn, Barel en Oudeman op.” In 2000 deed de pas 13-jarige Evert zijn eerste sprinttriathlon. Zwemmen was nog schoolslag en fietsen op een roestig racefietsje. Het Nederlands record voelt als een kroon op een lange periode van heel veel trainen. ,,Ook in periodes dat het moeizamer ging. Dit is mijn beloning.”

Het hele interview is online te lezen op de site van De Gelderlander.

Fins record

We zeiden al dat Evert een oud record uit de boeken liep. Maar het Finse record was werkelijk stokoud. Pauli Kiuru (Almere-winnaar 1989 overigens) had het sinds 1991 in handen. Inmiddels is Kiuru parlementslid in Finland en heeft hij de sport al lang en breed verlaten, maar op die julidag in het Duitse Roth was de Flying Fin goed voor de winnende tijd van 8.04.54 uur. Pas dertig (!) jaar later gaat die toptijd eraan. In Kopenhagen was Henrik Goesch de nummer drie bij de aankomst in 7.52.10 uur. Het oude record heeft Henrik niet eens meegemaakt, hij werd pas drie jaar later geboren……

Mexicaans record

Het Mexicaanse nationaal record is nog niet onder de acht uur, maar komt er met Mauricio Mendez Cruz wel steeds dichterbij. De triatleet zette in de Ironman Tulsa een tijd neer van 8.04.09 uur. Hij werd er overigens tiende mee, dus ook de nieuwe Ironman in Tulsa is een snelle race. Mauricio verbeterde zichzelf, want met 8.15.44 (The Woodlands 2019) had hij het Mexicaanse record al in handen.

Kroatisch record

Ook de Kroatische nationale ranglijst veranderde er best veel. Eerst verbrak Andrej Vistica het nationaal record met zijn achtste plaats in de Ironman Klagenfurt en bracht het naar 8.07.56 uur. Het stond sinds 2011 op naam van Dejan Patrcevic met 8.12.18 uur in Kopenhagen. Een maand na Oostenrijk stond Vistica ook aan de start van de Kopenhagen daar kwam hij opnieuw tot een knappe 8.11.40 uur. Toch raakte hij zijn nationaal record kwijt want in diezelfde race ging Jaroslav Kovacic nog sneller: hij werd achtste in 8.04.34 uur. En dat record staat aan het begin van 2022 nog steeds.

Colombiaans record

Het Colombiaans record is bij Jonathan Alzate Ramirez terecht gekomen. Zijn 8.07.22 uur in Cozumel is twintig minuten sneller dan Juan Valencia in The Woodlands, Texas 2018 (8.27.04).

Servisch record

Het Servisch record werd eveneens aan flarden gezwommen, gefietst en gelopen. Aleksandar Sorensen-Markovic had sinds 2007 de beste tijd op de klokken staan. Zijn 8.44.40 uur van de Ironman Panama City werd met bijna een half uur verbeterd door Strahinja Trakic. De nieuwe toptijd is 8.15.39, dat alles dankzij zijn 16e plaats in de Ironman Kopenhagen. In de Deense race zijn dus best veel records gesneuveld.

Costa-Ricaans record

En voor het eerste doken ook twee Costa-Ricanen onder de negen uurgrens. Ook dat gebeurde in Cozumel, de nieuwe nationaal recordhouder van het Midden-Amerikaanse land heet Ernesto Espinoza, die de drie afstanden aflegde in 8.24.30 uur. Eerder won hij ook al de IM 70.3 van Griekenland (zie foto).

Ecuadoriaans record

Datzelfde geldt voor Ecuador waar nu ook twee sub-9 uur triatleten wonen. Roman Bravo is de beste in 8.29.05 uur, gerealiseerd in die toprace van Blummenfelt, Cozumel dus. Van zijn zus Elizabeth zijn foto’s genoeg in omloop, maar van Roman konden we – vooralsnog – niks vinden.

Kazachstaans record

Omdat Ivan Tutukin niet langer voor Rusland, maar voor Kazachstan uitkomt is oud-profwielrenner Alexandre Vinokourov zijn nationaal record kwijtgeraakt. De 8.48.24 uur op Hawaii voor de Kazak werd nu scherper gesteld door Tutukin op het EK Ironman in Frankfurt: 8.20.04. Tutukin heeft ook het Russisch record: 7.39.57 in Ironman Texas 2018 gerealiseerd.

De balans opmakend zijn er bij de mannen 18 nationale records en 1 wereldrecord gebroken. Ook mooi: vier nationale records zijn gebroken op het parcours van Challenge Almere-Amsterdam. Altijd goed om een snelle race op de kaart te kunnen zetten.

Morgen kijken we naar de vrouwen en daarna brengen we internationale top 15 mannen/vrouwen en ook de Nederlandse top 15 mannen/vrouwen. En we laten ook nog zien welke parcoursen/races de meeste nationale records ‘in huis’ hebben. O ja, en de vrijdag wordt op Trikipedia uitgeroepen tot Verenigings-Vrijdag. Wekelijks presenteren we dan een Triathlon-vereniging. Een hele aflevering is dan gewijd aan een Nederlandse vereniging. Een aantal clubs heeft al gereageerd op onze oproep, we gaan er vanuit dat er nog velen volgen.