DINSDAG – Het einde van een tijdperk. Speaker Mike Reilly hing afgelopen weekend zijn microfoon aan de wilgen. De Ironman Nieuw-Zeeland was de allerlaatste wedstrijd voor The Voice of Ironman. De Amerikaan deed meer dan 1000 duursportevenementen en praatte meer dan 1 miljoen (!) atleten over de finishlijn. ,,So it’s a wonder I can still talk!’
Schriftje
Grappige overeenkomst tussen Mike en ondergetekende is dat we allebei onze wedstrijden, die hij (en ik) van commentaar mochten voorzien bijhouden in een handgeschreven schriftje. Ironman Wisconsin was in september zijn 208e Ironman. ‘And all I’m writing is ‘wet, wet, wet’ because it just rained all day.’
You are an Ironman, werden de vier meest belangrijke woorden, die een lange afstandstriatleet wilde/kon horen. Maar na 40 jaar zal het dus niet meer uit de mond van Mike the Mike-man komen. Hij komt daarmee aan het indrukwekkende aantal van 212 Ironmans. Dat is 212 x 17 uur aanstaan.
Mike gaf veel interviews de afgelopen maanden. Daarin vertelde hij hoe het begon. ,,Een vriend organiseerde in San Diego een 10 km. loop, waar ik aan mee wilde doen. Maar ik had last van een hamstring. De race begon en de vriend vroeg me: ik heb hier een megafoon en een lijst met deelnemers. Waarom roep jij ze niet om, je kent ze vast wel. Het eerste wat ik daarna dacht: dit is cool. Nu kan ik mijn loopmaatjes een hart onder de riem steken als ze finishen. Ik zag de reacties op hun gezichten toen ik hun namen noemde. Ik realiseerde me dat als ik mee zou doen, ik ook iemand mijn naam hoor roepen en erbij zeggen dat ik het goed gedaan had.”
Daarna ging voor Mike Reilly het balletje rollen. ,,Soms zei ik dat ik mee zou lopen en dan boden ze me 100 dollar. Ik was stomverbaasd. Dat je daar geld voor kon vragen. Afijn, zo is het begonnen en niet lang daarna kwamen er triathlons bij. The rest is history.”
Mooi om te lezen hoe de speakerkoning in de triathlonwereld eigenlijk op dezelfde manier begonnen is als menig ander microfonist. Voor Ruud en ondergetekende is het niet anders gegaan destijds.
Gwen Jorgensen keert juist terug
Het afscheid van een groot speaker wordt misschien enigszins gecompenseerd door de terugkeer in de triathlon van Gwen Jorgensen. De Amerikaanse Olympisch kampioene van Rio de Janeiro met ook nog eens de wereldtitels van 2014 en 2015 op zak, hield het na de Braziliaanse Spelen voor gezien. Vanuit ogenschijnlijk kansloze positie na zwemmen en fietsen wist Gwen heel vaak het hele veld op te rollen tijdens de 10 kilometer. Geen wonder dat ze zich na haar Olympische titel ging toeleggen op het lopen. Nog datzelfde najaar loopt ze de New York marathon in 2.41 uur.
In 2017 is het tijd voor andere zaken. Zoon Stanley wordt geboren. Gelukkige ouders zijn Gwen en oud-profrenner Patrick Lemieux. Haar volgende sportieve doel is goud op de marathon van Tokyo. Blessures verhinderden die droom. Ze komt nog tot 2.36.13 als personal best, maar Olympische roem op de 42 kilometer is te hoog gegrepen.
Dan maar de Spelen van Parijs, moet Jorgensen gedacht hebben. Niet langer op die marathon, maar terug naar het korte werk: de Mixed Team Relay. De Amerikanen zijn achter de Britten vice-Olympisch kampioen en Gwen denkt net dat verschil te kunnen maken in 2024. Het nieuwe Olympische onderdeel en de prestatie van haar landgenotes inspireerde haar enorm om de oude liefde weer op te pakken. Ze werkt al volop aan haar come-back en zal dus volgend jaar te zien in toptriathlons en met name in de World Cup Mixed Relay races. Eenvoudig zal het niet worden voor de dan (in 2024) 38-jarige atleten, want de concurrentie in eigen land is enorm met Taylor Knibb, Taylor Spivey, Kirsten Kasper en Summer Rappaport.
Onze zuiderburen boffen volgend jaar met de kalender. Niet alleen het EK halve triathlon komt in Belgie terecht, meer specifiek in Menen. Maar ook het EK XTerra gaat op 10 juni 2023 voor het eerst op Belgische bodem plaatsvinden. Op 10 juni is het zover. De 14e continentale kampioenschappen – in dit geval voor Europa – staan gepland voor 10 en 11 juni met de gewone afstanden 1,5/37/10 en op zondag de Short Track. Prijzengeld 30.000 euro. Het WK blijft ook in Europa, want het evenement in Trentino is dusdanig goed bevallen dat XTerra opnieuw Maui links laat liggen.
Het betekent wel dat de eilandengroep in de Stille Oceaan het moeilijk heeft met het behouden van evenementen. Geen WK XTerra meer en van het WK Ironman alleen de vrouwenrace volgend jaar. Of handtekeningenacties daar nog verandering in kunnen brengen, wagen wij te betwijfelen. In een betrekkelijk jonge sport als triathlon is historisch besef minder van toepassing.