Dan Alterman wint opnieuw Israman 226; 1 Nederlander; Roee Zoarets de halve; de waves van Ironman; Mad Max 20 jaar later – WTJ 2177

VRIJDAG – Terwijl we dit tikken is de Israman nog steeds bezig. De grote klok in de finishstraat staat al op ruim 16 uur. Het bekende finishsfeertje rondom Ironmans en Challenges hangt er ook bij Israman. Lekkere muziek, minder publiek nog maar wel enthousiast en een speaker die in voor ons onverstaanbaar Hebreeuws de deelnemers met open armen binnenhaalt. Beelden om blij van te worden dus, laten we het dit jaar in Nederland ook weer mee mogen maken.

Voordat de ruim 1700 deelnemers bij die finishlijn waren moest er natuurlijk eerst nog gezwommen worden in de Rode Zee, gefietst door het Rode Rotsgebergte en gelopen door de toeristische badplaats, die ooit een Nederlandse burgemeester had. Nederlandse deelnemers warne dit keer op 1 hand, 1 vinger te tellen. Het aangekondigde Gelderse drietal deed niet meer, maar de in Tel Aviv woonachtige Jurriaan Duizendstraal was er wel en deed zelfs de hele afstand.

Tweede zege Dan Alterman 

Die hele – de Israman 226 – werd voor de tweede keer gewonnen door ’s lands beste triatleet op de lange afstand Dan Alterman. Samen met zijn tweelingbroer Ran domineerde Dan Alterman al in de zero’s van deze eeuw op de kortere afstanden. Hij haalde nipt de Spelen niet en dat was in 2012 het einde van zijn lange sportloopbaan. Maar het bloed kroop toch waar het niet gaan kan, dus Dan – inmiddels voorzien van een behoorlijke Forrest Gump-baard – pakte een paar jaar terug de draad weer op. Hij won zijn eerste Israman in 2017 en werd in de laatste twee edities steeds tweede. Dat vroeg om revanche en die kwam er ook. In de tussentijd schreef de inmiddels 41-jarige Israëliër de allereerst Ironman 70.3 in zijn land (Tiberias) op zijn naam. Nu het prijzengeld in de Israman is teruggeschroefd hoefde de nationale deelnemers weinig buitenlandse inbreng te vrezen.

Het was niet de snelste Israman dit jaar door de straffe woestijnwind werden de tijden gedrukt. Dan was klaar in 9.52.28 uur. Het parcoursrecord blijft in handen van de Duitser Chistian Allstadt (9.29.02). Net als de editie 2017 was Dan Kony Ovchinikov de runner up van de race. Hij wist ook nog nipt onder de tien uur te duiken: 9.59.19 uur. Brons ging naar Amit Shaket, die op 10.03.55 uur net boven de tien uur zat. Ter vergelijk: Bart Candel was in zijn winnende race in 2015 goed voor 9.42.14 uur. Nu moesten we iets langer wachten op onze eerste en enige landgenoot: Jurriaan Duizendstraal (mooie naam overigens) kwam als 128e over de finishlijn in een tijd van 15.26 uur. Aan hem de primeur om als eerste Nederlander in 2022 een hele te hebben volbracht. Chapeau!

Israman is niet voor snelle jongens

Snel zwemmen is er in de Rode Zee ook niet bij. Dan Alterman keerde als eerste terug tussen de dolfijnen en het koraalrif waar Eilat zo beroemd om is. Hij deed er iets meer dan 52 minuten over. De andere Dan (Kony Ovchinikov) was anderhalve minuut later bij zijn fiets, maar met de lange rit voor de boeg vertrouwde Alterman op zijn marathon. Hij liet zijn twee concurrenten voorbij gaan en begon met lichte achterstand aan de 42 kilometer lopen. Onder de 3 uur blijven lukte niemand, maar de 3.09 uur was meer dan genoeg voor Alterman op zijn tweede Israman-zege te boeken. Hij schreeuwde het uit van vreugde. Snelste vrouw was Limor Hagani, die na 11.48.49 uur de finishlijn passeerde. Een tweede plaats was er voor Irene Mazin, die vanaf 2012 zo’n beetje elk jaar het podium haalt. De Israelische – tweevoudig winnares – finishte in 12.05.16 uur. Op brons was het daarna lang wachten tot Shani Naot binnenliep in 13.11.56 uur.

VRIJDAG 28 JANUARI: ISRAMAN, EILAT
M:
128.Jurriaan Duizendstraal 15.26.45 (15e M18)

Roee Zoarets mist schoen en wint nipt

In IM 70.3 Tiberias duelleerden ze nog met elkaar, in Eilat koos Dan Alterman voor de 226 en kwam Roee Zoarets in actie op de 113. Het was ook voor hem een redelijk makkelijke wedstrijd, nu de mannen van vorige edities die toen voor hem op het podium stonden (Diego van Looy, Diederik Scheltinga en Erik-Simon Strijk) nu op het appel ontbraken. Anders dan Dan Alterman is de 27-jarige Roee Zoarets nog vaak op de kortere afstanden te vinden. Vorig jaar was hij bijvoorbeeld de nummer 54 van Europa in de standaard triathlon Valencia. Zelfs een slippertje in de laatste binnenbocht, waarbij Roee zijn oranje rechterschoen verloor, weerhield hem niet van de eindzege. Toch moet het een spannend moment voor hem geweest zijn, want slechts negen seconden later finishte de achtervolger Eshed Itamar al. Winnende tijd 4.38.12 uur. Daarna was het zes minuten wachten op het complete podium: Udi Alhanaty. Beiden stonden voor het eerst in de 22-jarige geschiedenis van Israman op het podium trouwens.

Bij de vrouwen was de ervaren Antonina Reznikov het snelst in 5.14.43 uur. Ruim een half uur langzamer dan de winnares van vorig jaar. Maar mag het? Dat was immers Nicola Spirig. Reznikov heeft een Russische klinkende achternaam, maar is wel degelijk Israëlische. Ze won drie keer de hele afstand 226, maar een titel op de halve afstand ontbrak nog op haar palmares. Hadas Mazar greep er opnieuw naast: tweede, derde, tweede, dat zijn haar resultaten de voorbije drie jaar. Israman is overigens alle jaren door kunnen gaan, ook al omdat Israël vorig jaar een stevige vaccinatiecampagne was begonnen. De nummer drie in Eilat bij de vrouwen was Ronnie Zawlik, maar wel al op 40 minuten van Reznikov.

Ironman met de waves voor oktober

De startseries – waves – voor het dubbele WK Ironman-programma in Kona zijn bekend. Op donderdag 6 oktober de pro’s vrouwen, age group vrouwen en al een aantal age group mannen. Dan blijven voor zaterdag 8 oktober de pro mannen en de meeste mannelijke age groupers over. In een soort drietrapsraket komen de wereldkampioenschappen Ironman dit jaar tot stand. Feitelijk 1 grote inhaalslag vanwege de Kona-loze jaren 2020 en 2021. Eerst 7 mei St. George, dan 6 en 8 oktober Kona, Hawaii. Nadeel voor de thuisblijvers is dat zij voor de Hawaii-races, dus twee nachten kort achter elkaar moeten doorzakken om alles te kunnen volgen. Er zullen maar weinig triathlonliefhebbers op kantoor komen op 7 oktober, schatten wij zo in. Ook de eilandbewoners van Big Island hebben enige scepsis bij de splitsing over twee dagen, waardoor het verkeer dus nog een dag extra lam ligt in Kona. Want hoe mythisch wij het Walhalla van de Ironman ook beleven, de lokale bevolking denkt er vaak anders over. Veel locals trekken in oktober juist even naar het vasteland om weg te zijn uit de hectiek van het evenement.

Marc Herremans, 20 jaar na dato

Tot slot. Het was op deze 28e januari een memorabele dag voor Marc Herremans. Op de kop af 20 jaar geleden kwam Mad Max, zoals we hem toen kenden, ten val op die vermaledijde rotsblok op Lanzarote. Hij was er om zich voor te bereiden op Ironman Australia. Alles liep voorspoedig. Zijn zesde plaats op Ironman Hawaii een jaar eerder was een indicatie dat Luc van Lierde spoedig een opvolger zou krijgen. Zo ver kwam het dus niet. Marc raakte verlamd en een lang revalidatietraject volgde. Hij ging niet bij de pakken neerzette. To Walk Again werd zijn project, hij nam deel aan de Hawaii als para-triatleet, won zelfs. Een film verscheen, een boek. Wuustwezel kreeg een dijk van een triathlon en Athletes for Hope was het zoveelste project uit de koker van Marc Herremans. Vrijdag plaatste hij een prachtige foto van zijn gezin, zijn trots. Daarbij de tekst: 20 jaar in de 6e versnelling, wat een reis…Zo dankbaar dat het toen niet het einde was, maar wel een nieuw begin.’

Marc, we zijn je eeuwig dankbaar dat je voor de sport behouden bent gebleven. Mijn eerste interview met jou in januari 2003, een jaar na de gebeurtenissen. Ons samenzijn op Aruba en de lange vlucht terug huiswaarts met je inspirerende verhalen, het zijn momenten om nooit te vergeten.