Klinkende overwinningen Marten van Riel en Laura Philipp in supersnelle IM Dubai; Michiel 15e; Leanne 4e; Olaf wint; Russen doen toch mee – WTJ 2218

ZATERDAG – Wat een seizoenstart voor Marten van Riel. De Loenhouter kwam, zag en overwon de Ironman 70.3 van Dubai. En dat in een sensationeel snelle tijd van 3.26.06 uur, da’s minder dan een minuut boven de wereldbesttijd van Kristian Blummenfelt in Bahrain 2019 (3.25.21 uur). De Noor reed lek en dat verkleinde zijn kansen op de zege uiteraard. Laura Philipp leverde mooie strijd met Daniela Ryf en beslechtte dat in haar voordeel. Prachtzege voor de Duitse in 3.53.03 uur, die eveneens zeer dichtbij de wereldbesttijd van Holly Lawrence in Bahrain 2019 zat (3.52.51 uur). Michiel de Wilde en Leanne Fanoy waren met respectievelijk een 15e en vierde plaats beste Nederlanders.

Maar voordat we de wedstrijd nog even nabeschouwen (we hebben even gewacht tot alle Nederlanders binnen waren), toch eerst het volgende. In de aanloop naar Ironman 70.3 Dubai hebben we gemeld dat zowel World Triathlon als de Ironman Group voor onbepaalde tijd geen Russische en Witrussische atleten tot haar evenementen toe laat. Toen we de startlijst van Dubai doornamen, zagen we maar liefst 260 Russische triatleten op de startlijst. Wat schertst onze verbazing: de meeste Russen zijn vanochtend gewoon gestart in Dubai. In de uitslagen staan ze weliswaar zonder het wit-rood-blauw-vlaggetje, maar dat neemt niet weg dat ze hebben meegedaan. In de agegroup M35 staat ene Artem Popov op het podium als nummer twee en M40 wordt zelfs gewonnen door de Rus Ilya Slepov. Alleen de twee Russische pro’s zijn niet terug te vinden in de uitslagen, stonden derhalve niet aan de start.

Ironman: handel naar je statement!

We schrijven het niet om deze atleten te veroordelen. Zij hebben de pech dat ze in het land van een agressor wonen, die het voor de rest van de wereld aan het verpesten is. Maar als je als koepelorganisatie Ironman met een statement komt, dan moet je daar wel naar handelen. Met alleen het terugnemen van de wedstrijd in St. Petersburg kom je niet overtuigend genoeg over. Begrijpelijk dat je in de snel opeenvolgende ontwikkelingen niet meteen 260 Russen kunt weren, maar erg consequent is Ironman in dezen niet. Misschien mogen we een suggestie doen: stop het inschrijfgeld van de 260 Russen in een fonds, waarmee de mensen in de Oekraïne humanitaire steun verleend kan worden! Daniela Ryf gaf wat dat betreft wel het goede voorbeeld, al was haar prijzengeld dit keer net even lager dan bij de overwinning. Maar goed, het komt ten goede aan het Rode Kruis en zo indirect ook voor de mensen in Oekraïne.

Tot slot – en dan hou ik er over op – vraag ik me af hoe die 23 Oekrainse deelnemers zich gevoeld moeten hebben met zoveel Russen om zich heen. We hebben Ironman om uitleg gevraagd met als bijvraag dat ‘geld niet altijd leidend mag zijn’ in kwesties als deze. Wordt dus vervolgd.

Sublieme zege voor Marten van Riel

Dat doet niets, maar dan ook niets af aan de fantastische overwinning van onze zuiderbuur Marten van Riel. De nummer vier van de Spelen, de vice-wereldkampioen is nog lang niet uitgekeken op de korte afstanden en een eventuele Olympische titel in Parijs, maar dit tweede uitstapje naar een halve afstand pikte de Belg graag mee. Zijn voorbereiding in Girona was goed verlopen, het blessureleed achter de rug. Marten was klaar voor de coup. En ook klaar om de strijd met Olympisch kampioen Kristian Blummenfelt aan te gaan.  Tot dat duel kwam het niet. Big Blu kwam wat moeizaam uit de startblokken in het water en toen hij bovendien bij het fietsen ook nog eens lek reed, waren de kansen voor een volgende toprace voor de Noor verkeken. Maar of hij echt Marten had kunnen verslaan….

 

De meeste tegenstand ondervond Marten van de Deense titelverdediger Daniel Baekkegard met wie hij gelijktijdig van de fiets stapte. Op de halve marathon ontstond het verschil van uiteindelijk 1.47 minuut. Daarna was het grote gat tot de Fransman Pierre le Corre, die brons greep. Maar dat al wel op bijna zeven minuten van Marten, die zijn tweede IM 70.3 zege boekte. Dat waren veel mensen al weer vergeten, maar zijn debuut eind 2019 in het Chinese Xiamen leverde hem ook een overwinning op.

Met z’n vijven stapten ze als eersten uit de Perzische Golf: Van Riel, Le Corre, Baekkegard, Andrea Salvisberg en Felipe Azevedo, nummer twee van vorig jaar. Blummenfelt verloor daar al een minuut met Pieter Heemeryck in z’n nabijheid. Bart Aernouts kon pas als zeventiende bij zijn fiets met 5,5 minuut achterstand. Michiel de Wilde was net iets eerder op het droge dan Bart.

Blummenfelt kan niet mee vandaag

Op het gloeiende asfalt van Dubai stoven Marten en Daniel er meteen vandoor. Filipe bleef op 2 minuten hangen en de groep Blummenfelt noteerde halfkoers al vijf minuten achterstand. Michiel verloor aanvankelijk wat plekjes in de ranking, maar keerde in de tweede wissel toch weer rond plaats vijftien terug. Zijn achterstand op de razendsnelle Belgisch/Deense tandem was daar opgelopen tot 18 muinuten. Het was snel duidelijk dat de strijd tussen dat tweetal beslist zou gaan worden. Met zes minuten voorsprong begonnen ze aan het lopen. Vrij snel was het tempo van de Belgian Hammer de Danish Dynamite te machtig. Marten hield het tempo strak. Of hij daarbij nog dacht aan het verbeteren van Blummenfelts record is moeilijk te zeggen. Het is ook een wat minder bekend record dan bijvoorbeeld op de hele afstanden.

Iets harder (1.07.37 uur) dan het tweetal vooraan liep nog de Franse oud-Europees kampioen Pierre le Corre, eveneens uit het ‘World Triathlon-circuit’ afkomstig. Maar de Fransman en alle andere concurrenten hadden te veel schade opgelopen tijdens het fietsen om het verschil nog goed te maken. Zo won ‘Keep it Riel’, had Blummenfelt het nakijken met een tiende plaats (wellicht zag hij gaande de race in dat het vandaag niet ging lukken) en noteerden we een verdienstelijke vijftiende plaats voor Michiel de Wilde. Sterk vierde was de Zwitser Andrea Salvisberg, voor Felipe Azevedo en tweede Fransman Antony Costes. Per van Vlerken stelde zich tevreden met een twaalfde plaats tussen al dit triathlongeweld. Per lag 26 minuten achter op Marten.

Duel Laura Philipp-Daniela Ryf in voordeel Duitse

Ook bij de vrouwen domineerde een duo. Laura Philipp was op papier al de voornaamste uitdaagster van Daniela Ryf en zij maakte die status waar. De Duitse is natuurlijk al lang geen onbekende meer in het wereldje van de lange afstand. Ze is de Europees kampioene Ironman van Kuopio 2021 en won reeds veertien keer eerder een Ironman 70.3. Daar kan Ryf uiteraard nog wel aansprekender uitslagen tegenover leggen, maar in deze wedstrijd liep het verschil bij het lopen op tot bijna 4 minuten. Brons ging verrassend naar Lottie Lucas, eerstejaars pro. Twee jaar terug was ze nog als Britse agegrouper in Dubai en won ze het F25-klassement. Ze woont echter al jaren in Dubai, waar ze als zweminstructrice werkt. Daar ligt ook haar achtergrond.

Logisch dus dat Lottie het soepelst de golven van Perzie doorploegde. Al konden Laura en Daniela haar gemakkelijk volgen. Carolin Lehrieder volgde op driekwart minuut en Leanne Fanoy moest dik vier minuten toestaan en was de negende pro in de wisselzone. Hard fietsen moet Lottie Lucas nog onder de knie krijgen. Het ervaren Duits-Zwitsers koppel was in no time weg bij de rest. Ze maakten het elkaar niet al te lastig op de fiets in de wetenschap dat vanuit de achterhoede niemand meer aansloot. Op de halve marathon was Laura Philipp duidelijk in een betere vorm dan Angry Bird: 1.19.31 tegen 1.23.12 uur. Knap bleef Lottie Lucas toch nog derde, hoewel Leanne Fanoy vanuit de achterhoede wel degelijk opschoof richting podium.

Leanne Fanoy na sterk loopnummer vierde

Uiteindelijk bleef Leanne 53 tellen van Lucas en dus bij brons verwijderd. Van de negende plaats na het zwemmen naar de zesde na het fietsen tot vierde. Met ook nog de tweede halve marathontijd: 1.20.02 uur. Een knappe prestatie van de 25 jaar geleden in het Noordhollandse Venhuizen geboren triatlete, thans uitkomend voor de Verenigde Arabische Emiraten. Vorig jaar was ze vijfde op het WK Almere. We hopen Leanne dit jaar opnieuw in Nederland te zien.

Olaf pakt volgende succes mee

Nederlandse successen ook bij de agegroupers. Hawaii-ganger Olaf van den Bergh was de snelste bij de M25. De Arnhemse winnaar van de open race in Almere klokte een snelle 3.58.50 uur, maar enkele minuten langzamer dan Michiel. Het podium bij de M25 was toch al mooi oranje gekleurd met Bryan van Rutten op een derde plaats. Verder een knappe prestatie van benjamin Mitch Wismans. 18 jaar en 3 maanden, daarmee was hij de jongste van dit veld. Maar zoals gezegd, niet de jongste aller tijden. Dat was Ruben Slot op z´n 17e. Opvallend dat ze ongeveer dezelfde tijden scoorden: Ruben destijds 4.23 en Mitch nu 4.25 uur. Tim Soetens, Rob Coetzee en Tess Kalf scoorden ook alle drie een top 20-plekje. In totaal waren 22 Nederlanders van de partij. Geen record. In 2019 waren het er nog veertig.

5 MAART: IRONMAN 70.3 DUBAI
12.Per van Vlerken 3.52.58
15.Michiel de Wilde 3.56.47
20.Olaf van den Bergh 3.58.50 (1e M25)
25.Bryan van Rutten 4.00.19 (3e M25)
89.Mitch Wismans 4.25.32 (5e M18)
112.Tim Soetens 4.31.54 (13e M45)
454.Erik Boekel 5.14.24 (36e M50)
510.Hjalmar Mulder 5.20.08 (109e M40)
537.Roger Dekkers 5.23.17 (115e M40)
687.Bjorn Dudok van Heel 5.38.22 (154e M40)
691.Rob Coetzee 5.38.34 (11e M60)
710.Hans van der Wulp 5.40.43 (56e M50)
730.Willum van den Hoogen 5.42.58 (142e M35)
759.Jaap Kalkman 6.46.37 (30e M55)
817.Dirk van de Haar 5.53.24 (182e M40)
853.Ruben de Meijer 5.56.14 (171e M35)
855.Jaap de Groot 5.56.21 (40e M55)
985.Quentin Rowland 6.13.57 (84e M50)
1045.Alexander Musch 6.22.11 (155e M45)
V:
4.Leanne Fanoy 4.07.56
161.Joyce Bijl 6.08.51 (31e F40)
202.Tess Kalf 6.35.55 (20e M25)
245.Jessica Verstegen 7.06.10 (43e F40)

Conclusie: mooie wedstrijden, prachtige aftrap van het nieuwe seizoen. Maar let wel op Ironman: er is meer op de wereld dan geld alleen…..

Tot slot (altijd mooi eindigen is me geleerd): het filmpje van de finish van Marten:

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.