Tough day at the office, wanneer zeg je dat? Daniela Ryf kwam er na het weekend mee aan; Reacties Sarissa, Alistair – WTJ 2261

DINSDAG – ‘Tough day at the office’. Het is de laatste jaren zo’n beetje het cliché in de sport geworden om aan te geven dat een wedstrijd niet lekker liep of de eigen prestatie tegenvallend was. Opvallend genoeg vooral gebruikt door topsporters, die naar alle waarschijnlijkheid zelden een dag op kantoor meemaken, laat staan een zware dag. Zelf werk ik wel te midden van kantoor- en redactiemensen, maar ik heb nog nooit een collega de uitdrukking ’tough day at the office’ horen zegen. In het Nederlands klinkt  het al helemaal niet: zware dag op kantoor! Eerder zou je van een boekhouder verwachting dat ie zegt: boring day at the office.

In de afdeling ging ik het snelst

Hoe het ook zij. Daniela Ryf kwam na afloop van de Ironman 70.3 Oceanside tot geen andere conclusie dan ‘Tough day at the office’. Maar goed ze ging daar op door met de opmerking hoe het haar tegenviel op alle drie de onderdelen. ,,En zie dan maar eens in zo’n topveld een slechte dag verbergen.” Ja, dat is wel het nadeel van een viervoudig Hawaii-winnares: er wordt altijd op je gelet, je bent altijd de topfavoriet, mag niet verliezen. Haar laatste zware trainingen voor St. George WK hadden wellicht z’n weerslag op deze wedstrijd. Het blijft gissen, waarom Angry Bird pas op de tiende plaats eindigde. Tot overmaat van ramp kreeg ze later nog een DSQ achter haar naam. Beetje merkwaardige beslissing misschien want het vergrijp betrof te hard fietsen in de afdeling.

Gelukkig kwam daar de zwartgallige humor van Ryf weer boven drijven: ,,Waarschijnlijk was dat juist op het stuk waar ik het hardst kon rijden.” Ryf stak vervolgens wel de loftrompet over Taylor Knibb, die net als Kristian Blummenfelt bij de mannen, de lange afstand triathlonsport naar een higher level tilt.

Reactie Sarissa

Wie ook een ‘zware werkdag’ had was Sarissa de Vries, maar dan op de Ironman Zuid-Afrika. Natuurlijk had ze graag de volle 3,8 kilometer gezwommen. waardoor ze meer afstand had kunnen nemen op de fiets. Maar dat doet waarschijnlijk niks af aan het feit dat het tijdens de plots warme marathon toch mis ging. Sarissa’s eigen relaas: ,,Ja jongens, helaas weer maagproblemen, hetzelfde als in Almere en Florida. Heel misselijk en overgeven. Erg frustrerend na een winter waarin ik veel heb geoefend met voedingsplannen, overlegd met verschillende experts enzovoorts. Al aan het begin van het lopen moeten overgeven, daarna geprobeerd zo rustig mogelijk zo ver mogelijk te komen zonder te eten en af en toe alleen een klein beetje water drinken, hopende dat het weg zou trekken, maar dat deed het niet dus na 30km was het klaar.”

Erg jammer natuurlijk voor onze wereldkampioene, die uiteraard niet de Almere-editie 2021 bedoelde, maar de versie van 2019 toen ze uiteindelijk terugviel naar een derde plaats. Head up Sarissa en op naar de volgende wedstrijden, waarin het ooit wel goed gaat. Ironmans/heles zijn soms ‘ongrijpbare dingen’, maar de aanhouder wint en dan is zelfs de zwaarste Ironman te temmen.

Alistair Brownlee is terug

Het was toch wel een weekend waarin reputaties sneuvelden en nieuwe namen boven kwam en drijven. Slechts weinigen hadden Jackson Laundry als winnaar van IM 70.3 Oceanside verwacht en ook in Zuid-Afrika kon het alle kanten op. Ook voor Alistair Brownlee viel de terugkeer aan het wedstrijdfront nadat hij in juni een enkelblessure opliep nog niet geheel mee. Hij eindigde vierde, van de andere kant lag hij er natuurlijk wel lang uit. Ali’s reactie:

,,I was very happy to be on the start line for @ironmantri Oceanside. I must be a bit rusty and it felt tough from the start. Gave all I could, had plenty of ups and downs, and hung on for 4th place. Great racing from a lot of guys and what an iconic race.”

 

Preview Erik Meijer op Maastricht

Even naar iets anders. Het was een leuke livestream dinsdagavond, waarin race-director Rob Frambach van Ironman The Netherlands met oud-voetballer Erik Meijer vooruit keek naar de terugkeer van Ironman Maastricht, waar Erik aan mee gaat doen. De link tussen voetballers en triatleten wordt toch wel steeds meer gelegd. Het begon ergens met Andre Gieling (ex-Ajacied) en daarna zagen we onder meer Rob Meppelink, Boudewijn Zenden en inmiddels dus ook Erik Meijer. Maar dat is ongetwijfeld slechts het topje van de ijsberg. Laat die namen maar eens vallen….