Speakercorner- mijn bijzondere belevenissen met speaker Wim (4)
Als we dan zaterdag nog één maal samen commentaar gaan geven bij een triathlon op Eurosport is de stap naar de eerste keer Eurosport samen maar een kleine. Ook Stein leverde altijd prachtige momenten op:
Sydney 2000
De eerste Olympische Spelen voor de triathlonsport en Eurosport gaat live uitzenden. Dennis Looze, Rob Barel en Eric van der Linden in het mannenveld aan de start. Sylvia Pepels, Wieke Hoogzaad en Ingrid van Lubek bij de mannen. Wim heeft de jaren er voor regelmatig het commentaar verzorgd voor Eurosport bij triathlons. Natuurlijk is hij de aangewezen man om deze eerste Olympische triathlon van commentaar te voorzien, maar een als tweede man word ik gevraagd. Het zijn twee nachtuitzendingen en Wim zijn vrouw is hoogzwanger, dus reizen we apart, je kan het tenslotte maar nooit weten! Ergens in Nederhorst ten Berg staat een schuur, waar een “studio” is ingericht. De vrouwenrace doen we samen, maar wel met wat haperingen; noodweer onderweg, we moeten op zoek naar de sleutel van de “studio” en vlak voor de uitzending slaat de bliksem in, waardoor alles op “zwart” gaat. 1 minuut voor de live-uitzending hebben we weer verbinding en doen we ons ding, tot volle tevredenheid van de kijkers en de regie van Eurosport.
De volgende dag zijn de mannen aan beurt, opnieuw reizen we apart, maar wel achter elkaar aan. We instaleren ons opnieuw en zijn klaar voor opnieuw een nachtje triathlon. 23:50, telefoon uit Stampersgat; je moet nu naar huis komen, ik ga bevallen. Geen idee hoe Wim het heeft gedaan, maar nog tijdens de uitzending krijg ik de melding dat hij op tijd is voor de bevalling en de melding dat hun dochter Silke geboren is. En de complimenten : Goed gedaan maatje!
De halve van Stein: De Mondial
Wim begon zijn carrière als speaker in Stein ooit als side-kick van een wielerspeaker, zoals gewoon in de wielersport getooid in blouse, colbert EN stropdas. Al heel snel werden zijn kwaliteiten er- en herkent door de organisatie en werd Wim de speaker in Stein. Henk Cals was degene die vond dat ik een meerwaarde zou kunnen hebben, naast Wim, dus was het jarenlang opnieuw een du0-speakerklus. Het eerste NK sprint, het EK OD en vele wedstrijden in Stein, het was immer bijzonder daar in Zuid Limburg. Een bijzonder moment was daar lang geleden, de avond voor de wedstrijd. Een grote feesttent op het grasveld aan de Ompahliusstraat was een vaste waarde. Dag 1 zat er op , de korte wedstrijden en we maakten ons op voor de Halve van Stein. Even de nababbel in de feesttent met Ralph , Don, Christine , Hans , Guido , partners en nog een aantal atleten. Vlot al was het heel gezellig en de Limburgers opperden het idee de “Hollanders” eens kennis te laten maken met het echte Limburgse entertainment en het plan werd opgevat een bezoekje te brengen aan de Mondial, in het nabijgelegen Beek: een super discotheek. Het plan werd met voltallige stemmen aangenomen, dus togen we in een aantal auto’s naar Beek. Voordien was er nog wel een momentje van gepast omkleden en douchen natuurlijk. Het gepaste kleden ging helaas deels aan Wim voorbij, zijn witte sportschoenen droegen er zorg voor dat hij door de uitsmijter aan de deur werd tegengehouden. Het was absoluut verboden om met dermate schoeisel de discotheek te betreden en de grote man was absoluut niet te vermurwen. Het feit dat het gehele gezelschap zich unaniem achter Wim opstelde en dus het geplande bezoek aan de Mondial zou cancellen, deed de uitsmijter toch bedenkelijk kijken en plots kwam hij met een oplossing: achter in zijn auto had hij diverse geschikte schoenen, welke gehuurd zouden kunnen worden (tegen een woekerprijs). Wim trok zijn knip en we konden binnen. Het werd een bijzondere lange avond in de Mondial. Zo bijzonder dat een atleet, die de volgende dag de halve van Stein zou mee doen, de volgende dag slechts het zwemonderdeel aflegde.
