Nederlandse triatletes heersen in Swakopmund: 1.Barbara; 2.Rachel; 4.Rani; 1.Richard; Eva 25e in Quarteira; WK wintertri – WTJ 2802
ZATERDAG – Zullen we de Nederlandse triatleten maar gewoon op prestaties blijven volgen in plaats van terugkijken op wat er allemaal fout ging en hoe daar moeizaam verbetering in komt? Want die prestaties, die mogen er op dit moment echt wel wezen. Vandaag scoorde Barbara de Koning een onvervalste Afrikaanse hattrick. Na Maselspoort, na Mandela Bay was ze nu ook de snelste in de Africa Triathlon Cup in het Namibische Swakopmund. Als klap op de vuurpijl won Richard Murray de mannenrace, was Rachel Klamer weer in goede doen met zilver en scoorde ook Rani Skrabanja een prima vierde plaats.
We hebben wel eens mindere tijden meegemaakt in de Continental Cup-races. Het deelnemersveld op kwaliteit beoordelen kan, maar ik zeg altijd maar zo: ‘wie er niet bij is, telt ook niet mee’. Bovendien tellen de punten lekker door. We zijn nu al benieuwd hoe de Nederlanders maandag in de nieuwe ranking staan.
Met drie vooraan uit de Walvis Baai
Het was nog wel de Slowaakse Romana Gajdosova die na 11 minuten als eerste uit de Walvis Baai opdook. Maar direct achter haar volgde al het Nederlands trio Rani, Barbara en Rachel. Marit van den Berg verloor 23 seconden en kwam als 13e bij haar fiets aan. Dankzij een perfecte wissel haakte Rachel meteen aan bij haar twee landgenootes en de Slowaakse. Het kwartet was weg en bleef weg. De samenwerking was goed, Oranje-teamspirit in optima forma.
Het kwartet slaagde erin een minuut weg te fietsen bij de tweede groep van zes triatletes. Daar weer achter bevond zich Marit, die de 20 km. fietsen zo goed als solo moest afleggen. De Culemborgse had de elfde fietstijd. Bij aanvang van de 5 km. lopen had ze een achterstand van 2.20 minuten.
Vooraan was het spannend, Gajdosova moest al snel lossen en ook voor Rani was het tempo net even te hoog. Zij aan zij liepen de triatlete, die al 15 jaar toonaangevend is en de snelrijzende ster door de straten van Swakopmund. Namibie is voor de Nederlandse triatleten al jaren vertrouwd terrein. De eerste trainingsstage in het jaar is traditiegetrouw met Windhoek als thuisbasis. Rachel had vorige week nog wat last van de opgelopen Covid, vandaag voelde ze zich al stukken beter. Maar Barbara is in de winning mood. Die weet inmiddels niet beter of ze komt als eerste bij het finishlint.
Rachel: ,,Mooi voor de toekomst van triathlonsport Nederland”
We spraken Rachel vanavond later op de avond nog: ,,Ik ben tevreden met mijn wedstrijd van vandaag. Na Covid en mijn blessure was het weer een klein stapje vooruit. Lopen was zoals gewoonlijk pijnlijk in de eerste twee rondes, maar ging daarna ietsje beter. Was leuk om weer met Barbara en Rani te racen en ik hoop dat ze het zo goed blijven doen! Mooi voor de toekomst van de triathlon sport in Nederland.”
Zo ook hier. Na 1.05.09 uur was de ‘Hattrick van De Koning’ volmaakt. Rachel kwam met een big smile als tweede op 10 seconden aan. Tot een clean sweep kwam het niet, want Romana Gajdosova scoorde negen seconden later brons. Daar weer 13 tellen achter was het Rani die voor de derde Nederlandse in de top vier zorgde. Anderhalve minuut verder kwamen de eerste Zuidafrikaanse triatletes aan: Vicky van der Merwe en Bridget Theunissen. Met een tiende looptijd (18.33; Barbara liep zowaar 17 minuten rond) kwam Marit als elfde over de meet. Haar achterstand was zo’n vier minuten op haar land/teamgenotes.
Richard maakt het soepel af bij het lopen
Bij een temperatuurtje van 25 graden gingen ook de mannen van start. In de zee was Jesus Jimenez Gimeno niet te kloppen. De Spanjaard kreeg de Oostenrijker Martin Dermuth en de Brit Oliver Turner aan zijn voeten. Richard Murray had de negende zwemtijd op 17 seconden achterstand. Hugo Jan Bosscher volgde even later als elfde, broer Olaf Jan keerde als zeventiende terug op het strand. Totaal 32 deelnemers aan de start.
Ook hier een kopgroep van vier, die elkaar goed verstonden: Richard zat er goed bij, evenals de Deen Emil Holm, Matthew Wright uit Barbados en Ayan Beisenbayev uit Kazachstan. Een gevaarlijke klant, want de Kazak won eerder al Maselspoort. Maar toen was Richard er nog niet bij. De Afrikaanse Nederlander kon het betrekkelijk soepel afmaken. Het was toch weer even geleden dat Richard een internationale zege boekte. Vorig jaar nog wel de America Triathlon Cup Sarasota, maar vervolgens moeten we helemaal terug naar 2018 toen hij voor Zuid-Afrika glorieerde in de World Cup Leeds.
De finish was bereikt in 57 minuten exact. 22 seconden later volgde de Deen Emil Holm, brons was er voor Matthew Wright van Barbados. De Kazak Beisenbayev viel dus net naast het podium, vervolgens de Oostenrijker Dermuth en op een zesde en zevende plaats de Belgen Raf de Dobbelaere en Thomas Guilmot. Dylan Nortje uit Zuid-Afrika liep met 14.31 wel de snelste looptijd, maar was te veel tijd kwijt met zwemmen/fietsen: hij finishte als tiende. Gek genoeg deed er maar 1 Namibische mee: Anri Krugel werd 14e bij de vrouwen. Op 5,5 minuut achterstand kwamen de broers Bosscher binnen: Olaf Jan als 22e, Hugo Jan als 24e.
De Junior Cup werd gewonnen door de Zuidafrikaanen Kyle Erskine (jongens) en Kadence Ribbink (meisjes).
Quarteira voor Beaugrand; Eva 25e
In de Europe Triathlon Cup Quarteira waren de Nederlandse successen minder groot. Eva Cornelisse was de beste op een 25e plaats. Kim van ’t Verlaat finishte als 31e en Maaike Vooren was de nummer 33 in de uitslag. Wel weer Frankrijk aan de top met Cassandre Beaugrand en Audrey Merle als de nummers 1 en 2. Beaugrand was voor iedereen een maatje te groot. Ze had een voorsprong van 50 seconden. Eigenlijk is ook de nummer drie Frans, maar Jeanne Lehair komt sinds vorig jaar uit voor Luxemburg. Misschien ook wel omdat het dringen geblazen is binnen de Franse selectie om in het Olympisch team te komen. Veel Franse sporters ‘ruiken’ de Spelen in eigen land en dat geeft ze extra moraal. Het is alleen nog wel zaak om de vele grimmige demonstraties in het land te doen sussen. Maaike was van het Nederlands trio de snelste zwemster, fietsen en lopen deed Eva het rapst. In totaal deden 49 triatletes mee.
De Portugese wedstrijd werd bij de mannen gewonnen door de volgende Noorse toptriatleet: Thorn Vetle Bergsvik. Hij klopte in de eindsprint de Belgische Zwitser Fabian Meeusen. Op vijf seconden van de winnaar volgde de grote thuisfavoriet Joao Pereira. Daarna volgde Yanis Seguin, de Fransman en een tweede Zwitser was de nummer vijf Simon Westermann. Vervolgens was het de Europees juniorenkampioen van Weert 2019, de Fransman Paul Georgenthum op een zesde plaats. Jonathan Brownlee kon dit keer niet veel uitrichten. De Britse drievoudig Olympisch medaillewinnaar eindigde zevende.
Een andere Noor werd enigszins anoniem veertiende: Hawaii-winnaar Gustav Iden heeft toch wel aanpassingsproblemen nu hij weer voor het korte werk richting Parijs gaat. Goed de verschillen zijn klein – Gustav eindigde 1 minuut na zijn winnende landgenoot Bergsvik – maar hij is er zeker nog niet. Ook voor de twee Nederlandse mannen is er nog werk aan de winkel, maar ach: we staan pas aan het begin van het seizoen. Victor Goene finishte op een 34e plaats, Ian Pennekamp eindigde zijn seizoenstart op een 43e plek.
Georgenthum was de snelste zwemmer. Als tiende kwam Bergsvik uit de Oceaan. Als 55e was Ian klaar met het natte onderdeel op 1.10 minuut van de Fransman. In zijn buurt Iden en ook Maxime Hueber-Moosbrugger. De 57e zwemtijd was voor Victor. Bij het fietsen ontstaat een peleton van 31 triatleten. Helaas zaten Victor en Ian daar niet bij. In het tweede groepje keerden ze een kleine minuut later dan de kopgroep terug in T2. De tien kilometer brachten zoals zo vaak de beslissing. Een zeer snelle run, want Hugo Milner deed er slechts 30.03 minuten over, alleen had de Brit eerder veel tijd verloren evenals Maxime Hueber-Moosbruggger. De zesde looptijd van Bergsvik met tactische wissels was de basis voor de Noor, die vijf jaar terug ook de Europe Junior Cup in Quarteira won en vorig jaar zijn eerste internationale elitezege pakte in het Poolse Olsztyn.
Een knap loopnummer van Victor: 32.14 minuten was de 22e looptijd. Ian deed er 33.55 minuten. Daar zit vast nog veel speling op bij toekomstige wedstrijden. In totaal deden maar liefst 70 atleten mee, dus feitelijk waren onze Nederlanders goede middenmoters.
Tweede wereldtitel voor Tungesvik; Maarten Beute vierde junior
Op het WK wintertriathlon in Skeikampen boekte de Noor Hans Christian Tungesvik zijn tweede wereldtitel. Hij heroverde het kampioenschap weer nadat hij vorig jaar uitviel. De Tsjech Marek Rauchfuss eindigde tweede, de Italiaan Franoc Pesavento revancheerde zich op zijn mindere winterduathlon van vrijdag en scoorde brons.
Al zevende wereldtitel voor Mairhofer in allerlei disciplines
De Italiaanse alleskunner Sandra Mairhofer greep de wereldtitel, inmiddels haar zevende al (Mixed Relays en crossduathlons meegerekend). Zilver ging naar de Noorse Ingrid Lorvik. Een tweede bronzen medaille (na vrijdag de duathlon) was er voor de Oostenrijkse Carina Wasle: 38 lentes, maar still going strong en tegenwoordig niet meer zo extreem afgetraind als in de beginjaren. Bij de U23 ging de titel naar de ItaliaanMattia Tanara en naar de Noorse Vittoria Nitteberg.
Het junioren WK was voor ons land nog wel interessant, want daar deed Maarten Beute aan mee. De Assenaar viel echter toch buiten de prijzen: vierde op vijf minuten van de wereldkampioen, de Italiaan Riccardo Giuliano. De Noor Isac Luther pakte het zilver, de Zweed Leon Dahlin het brons. Maarten lag na het lopen en fietsen nog derde, maar moest het op de lange latten afleggen tegen de drie junioren uit de pure Alpenlanden. Opvallend was dat er vijf jongens meededen tegenover acht meisjes. De wereldtitel juniores kwam terecht bij de Noorse Eline Ekrol. Zilver voor de Zweedse Ella Ohlsson, brons voor de Noorse Sara Bergsholm Hoven.
