EK Madrid voor Oranje snel vergeten; Chevrot prolongeert EK-titel; Menno en Els winnen Nieuwkoop; Maastricht/Salou – WTJ 2898

ZONDAG – Een aantal resultaten snel even op een rijtje. ‘Later meer’ zeggen wij dan. De tijd dat we zaterdag en zondag de hele dag races zaten te volgen, terwijl de huisgenoten andere leuke dingen gingen doen, die heeft ondergetekende wel gehad. De rest van de week hebben we immers alle tijd om uitvoerig na te beschouwen.

Laten we beginnen met het EK in Madrid. Toch altijd een fikse domper als er niet gezwommen kan worden. Of we dat in de toekomst vaker moeten vrezen met al die klimaatveranderingen….de toekomst zal het leren.

Snel vergeten dit EK (behalve dan voor de paratriatleten)

Voor een duathlon waren onze triatleten niet geselecteerd, dat was duidelijk. Het werd nu 5/40/10. Voor Jeanne Lehair pakte het wel goed uit. Zij mocht zich laten kronen tot Europees kampioene. Het zilver ging naar de Duitse Lisa Tertsch, die lang aan de leiding ging. Brons was er voor de Zwitserse Cathia Schrär. Een Luxemburgse overwinning dus. We moeten naar de jaren negentig terug voor een laatste Luxemburgse zege op het EK met Nancy Kemp-Arendt. Overigens komt Lehair pas sinds vorig jaar uit voor Luxemburg, ze komt uit Frankrijk maar voelt wel aan dat deelname aan de Spelen voor haar geboorteland een zware opgave wordt.

Voor de Nederlanders was het een EK om snel te vergeten. Maya Kingma stapte uit, Barbara de Koning en Marit van den Berg werden tijdens het fietsen gedubbeld. Al in de openingsrun zaten ze niet mee vooraan en voelde iedereen wel aan dat er geen spektakel te verwachten viel.

Castro wint voor eigen publiek

Bij de mannen bestond het podium uit de thuisfavoriet David Castro Fajardo (ooit nog eens deelnemer in Oud Gastel trouwens, toen werd ie zesde). De Spanjaard klopte de Brit Jonathan Brownlee en de Zwitser Adrien Brifford. Ook de Nederlandse vertegenwoordigers Mitch Kolkman en Donald Hillebregt moeten het toch wel van een sterk zwemnummer hebben om een goede uitgangspositie te verwerven. Dat was nu niet het geval. Donald werd gedubbeld, Mitch zat nog best lekker in de wedstrijd, maar kreeg tijdens het fietsen een stootlek. Hij was als 22e aan het fietsen begonnen, zijn positie op zich was niet verkeerd. Helaas dus, al is ook Mitch beter in zijn element als triatleet. Het moet heel lang geleden zijn dat TeamNL zo’n pover resultaat op een EK boekte. De enige ster van Nederland lijkt Rob Barel geweest te zijn, die als eregast het EK bijwoonde. Toch geven we ons team het voordeel van de twijfel: voor een RBR ga je niet naar Madrid, niet naar een EK. Evengoed gold dat voor alle andere deelnemers uiteraard. Soms moet je snel kunnen schakelen.

Denis Chevrot toch weer Europa’s beste op Ironman

Het EK Ironman Hamburg. Mooie race bij de mannen, hen valt uiteraard niets te verwijten. Met succes wist de Fransman Denis Chevrot zijn titel te verdedigen. Weer Frans succes, het kan niet op daar. Een zeer sterk optreden van Pieter Heemeryck, die na jaren van kwakkelen eindelijk de weg omhoog weer gevonden heeft. Keurige zilveren medaille voor de Belg. Kristian Hogenhaug, die als eerste aan de marathon begon, maar vervolgens eerst Jan Frodeno over zich heen kreeg, haalde het brons en daarmee bleven niet alleen Jan maar ook alle andere Duitse triatleten voor het eerst sinds jaren buiten het podium van een EK Ironman. Frodo was wel de snelste zwemmer, Hogenhaug de snelste fietser en Chevrot uiteraard de snelste loper. Op het parcours van 3,8 K zwemmen, 177 K fietsen en 41,1 K lopen zette Denis Chevrot een winnende tijd neer van 7.26.21 uur. 24 mannen bleven onder de acht uur, een record. Altijd lastig om zulke snelle tijden dan weer mee te nemen in de all-time list.

Triathlon met een gitzwart randje

Toch blijft het moeilijk om deze wedstrijd op enthousiaste wijze voor het voetlicht te brengen alsof er niks gebeurd is. In dat opzicht verschillen we van Ironman, dat lange tijd het zware motorongeval – de crash met een agegrouper – negeerde. Terwijl ARD de uitzendingen stopzette en andere Duitse media afhaakten in Hamburg, ging de livestream van Ironman vrolijk door alsof er niets was gebeurd. Alle begrip dat de wedstrijd niet werd stil gelegd, maar als vervolgens de commentatoren stoïcijns hun wedstrijdverslag blijven doen, dan klopt er iets niet. Wat ik wel weet is dat morgen de Deutsche Zeitungen nauwelijks aandacht hebben voor de hernieuwde titel van Chevrot, maar des te meer voor het tragische ongeval waarbij een motard om het leven kwam. Ik probeer me te verplaatsen in de rol van professionele triathlonorganisatoren, die voortdurend prediken dat ze het allemaal doen in dienst van de atleten, de vrijwilligers etc. Aan het eind van het liedje is het toch steeds weer: it’s all about the money…..jammer.

Prachtwinnaars in Nieuwkoop: Menno en Els

Prima winnaars in Nieuwkoop, Nederlands kampioenen waardig wat ons betreft. Menno Koolhaas en Els Visser op de imposante erelijst van deze halve triathlon erbij. Dat voelt goed en is een stukje genoegdoening naar de nijvere organisatoren. Maar goed, voorlopig blijven Sven Strijk en Yvonne van Vlerken nog voor een tijdje Nederlands kampioenen halve afstand.

De aanloop verdiende geen schoonheidsprijs. In de discussies op social media namen de meesten het op voor de organisatie, maar ook wel voor de NTB die veiligheid boven alles stelt. Einde van het liedje was dat er vanochtend toch ruim 300 deelnemers aan de Nieuwkoopse Plassen stonden. Eigenlijk bleef niemand weg, toch wel een teken dat triatleten de organisatie hoog hebben staan. Terecht overigens. Wel het mooiste podium ooit bij een ‘wilde wedstrijd’ trouwens….

Menno haalt Nieuwkoop van z’n bucketlist

Menno Koolhaas was er op gebrand op deze wedstrijd in zijn geboortestreek eindelijk op zijn naam te zetten. Bij het zwemmen had hij nog gezelschap van Janne Englebert en Jorik van Egdom. In het verdere verloop van de wedstrijd kwamen Pim van Diemen en de winnaar van vorig jaar (toen ook al geen NK) Joost Somsen naar voren. De winst ging echter overduidelijk naar Menno in 3.43.02, bijna vijf minuten later volgde Pim en Joost had 7,5 minuut meer nodig.

De vrouwenrace was dit keer spannender dan die van de mannen. Els Visser en Marlene de Boer kwamen kort na elkaar uit het water op enige achterstand ten opzichte van debutante Maaike Vooren. Een fietslesje volgde van Els, die eindelijk weer eens in eigen land actief was. Marlene volgde in strak tempo, maar in T2 was het verschil toch drie minuten.

De Amsterdamse – eerstejaars pro – zette haar zinnen op een snelle halve marathon en kwam gaandeweg dichter en dichterbij Els. Aan de finish was het verschil nog maar 33 seconden. Spanning ten top dus en een mooi duel, waar het talrijke publiek van smulde. Daarna een groot gat tot Dieuwertje Bax, die derde werd – 17 minuten na de twee rivales.

Dubbel Belgisch succes in Maastricht

De andere ‘halve’ triathlon was de 043-triathlon in Maastricht. De winst ging naar de in ons land niet zo bekende Belgen Iensen van Belleghem en Lauranne Pauwels. De race ging over 2/80/18. Van Belleghem was ruim drie minuten sneller dan Joep Bischoff. Brons ging naar Ironman Maastricht-winnaar Jardy van den Heuvel op zo’n vijf minuten van de winnaar. Ook een internationaal podium bij de vrouwen. Na de Belgisch Pauwels was het Loïs Caubo op een tweede en de Belgische Nathalie Snoeks op een derde plaats.

Salou: Milan Brons zesde, wederom Franse winst

Het was bloedheet in Salou, de Spaanse badplaats die haar evenement naar het voorjaar heeft gehaald. De halve marathon moest de beslissing brengen. Margirier was meteen snel uit de startblokken, terwijl McNamee struikelde over zijn fiets. Het verschil aan de finish was bijna twee minuten. Charlie Quin was de verrassende numer drie in op 5 minuten. Winnende tijd van Mathis Margirier, die zich dit jaar nog niet richt op de volledige afstand was 3.24.23 uur.

Challenge Salou is gewonnen door topfavoriet Mathis Margirier. Het wordt eentonig, ook die man komt uit Frankrijk. De in Girona woonachtige Nederlander Milan Brons eindigde op een zesde plaats, hij verloor op de halve marathon nog twee plaatsjes. Op zich een knappe race omdat voor hem de concurrenten min of meer samen konden fietsen. Voorop Margirier en de Brit David McNamee. In de tweede groep Charlie Quin, Pablo Dapena Gonzalez en Baptiste Neveu.

Foto: Challenge Family

 

In de vrouwenrace won de kleine Grace Thek uit Australië in 3.53.53 uur. Opvallend dat het hele podium uit niet-Europeanen bestond, want de Nieuw-Zeelandse Rebecca Clarke eindigde op 4,5 minuut als tweede en Barbara Riveros uit Chili, maar wel het hele jaar in Frankrijk woonachtig, was de nummer drie. Haar tijd was net boven de vier uur.

 

 

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.

nl_NL_formalDutch