Claudine interviewt Astrid Wijnsma; ,,Ik kan amper bevatten dat ik op Hawaii ben. Waanzinnig.”

Het is niet per se Claudines wens om vooral vrouwen te interviewen. Maar ja, nu de week richting WK Ironman Hawaii begonnen is, een wedstrijd waar alleen vrouwen aan de start staan, kon ze er moeilijk onderuit. Vorig jaar was ze er zelf als deelneemster, nu spreekt Trikipedia-correspondente Claudine Jansen een atlete, die dit jaar mee doet. Het woord is aan Claudine:

ASTRID WIJNSMA

We blijven nog even in de modus van de vrouwenpower. Ook niet gek, omdat we het over Astrid Wijnsma gaan hebben die
aankomende zaterdag deelneemt aan de Wereldkampioenschap in Kona. Dit jaar is Hawaii voor het eerst strijdtoneel van alleen de vrouwenrace.

Ik heb Astrid al twee keer als supergezellige en goede triatleet op een trainingskamp meegemaakt. Een paar maanden geleden fietste ik naar Groningen en had daar een koppeltraining. Mijn hardlooproute ging langs het meer in Paterswolde. Was dat niet de plek waar Astrid woonde? De volgende ochtend checkte ik op Strava of Astrid in de buurt woonde. Ik stuurde haar een bericht om te vragen of ze mij toevallig een stukje mee terug naar Amsterdam wilde begeleiden. En echt, dertig minuten later stond ze bij mij aan de deur. Ze is dus ook nog erg spontaan en flexibel.

Ik bel haar op zondag een week voor het WK om 09.30 uur, bij haar is het precies twaalf uur later. ,,Bijna bedtijd”, hoor ik aan de lijn. Ze moet nog even van plek veranderen, zodat we goede wifi-connectie hebben.

Hoe is jouw eerste indruk op Kailua-Kona?
,,Het is magisch! Ik kan nog steeds bijna niet bevatten dat ik hier ben. Waanzinnig is het hier. Het is tropisch, er zijn bijzondere vogels en bloemen.”

Hoe voel je je nu?
,,Ik ben wel nog moe van de reis en moet nog acclimatiseren. Ik heb een lichte jetlag.”

Merk je het dat de wedstrijd dit jaar alleen voor de vrouwen is?
,,Ja dat is eigenlijk bijzonder. Ik heb het natuurlijk nooit eerder meegemaakt, maar ik zie ook mannen die helemaal van top tot teen in sportkleding rondlopen met tassen en andere zaken. En dan denk ik opeens: die zijn hier alleen voor de support.”

Welke support heb jij erbij?
,,Mijn man Peter en mijn middelste dochter. We hebben straks nog een week erbij geboekt. Je geeft al bakken met geld uit en dit is once in een life time.”

Stond dit al lang op je lijst? Was het je droom?
,,Nee eigenlijk dacht ik niet dat ik dit ooit zou meemaken. Maar in 2019 in Kopenhagen was ik tweede in mijn Age Group geworden. Toen was er maar een slot, maar ik dacht toen wow! dit is wel heel dichtbij. Toen deed ik dit jaar Victoria-Gasteiz en was derde geworden. Nummer twee nam het slot niet. Toen was er geen twijfel meer, ik nam het en was superblij.”

Heb je er veel voor gelaten om hier te kunnen zijn?
,,Voor mij voelt het niet zo. Trainen en sporten is het liefst wat ik doe.”

Je werkt ook nog 4 dagen in de week. Hoe staat jouw familie erin?
,,Een enkele keer mopperen ze. Maar uiteindelijk weten ze ook dat het mij heel blij maakt en hoe belangrijk het voor mij is. Peter is bij alle wedstrijden mee. We fietsen en lopen vaak samen. Dat is fijn.”

Wat vinden jouw vrienden of collega’s?
,,Ja, die vinden het ook wel erg leuk. En soms krijg je reacties zoals: wow, doe je dat alles op een dag?!”

Je traint bij de club GVAV en hebt een eigen coach? Sinds wanneer heb je die?
,,Sinds 2017, toen ik mijn eerste hele triatlon in Maastricht deed.”

Is hij ook trots?
,,Ja ik denk het wel. Zonder coach was ik nooit zo ver gekomen.”

Heb je nu anders getraind?
,,Nee eigenlijk niet. Ik heb altijd het gevoel dat ik harder en meer kan trainen maar ik luister naar de coach. Dit is ook de filosofie van de coach.”

Heb je eerder twee hele triatlons in een jaar gedaan?
,,Ja in 2018 Hamburg. Het was een ontzettend warme zomer en het zwemmen ging niet door. Toen is het een run bike run geworden. Het was superzwaar en ik had op die dag vijftig kilometer gelopen. Ik was zo teleurgesteld en heb mij op dezelfde dag voor de Challenge Almere aangemeld. Zes weken later stond ik daar aan de start en was ik tweede geworden. Dus het kan allemaal.”

Is dit denk je het ultieme? Oftewel: is er een leven na Kona?
,,Ja ik word volgend jaar 60. Dan ben ik in een nieuwe Age Group en de jongste. Ik wil dan weer het beste uit mijzelf halen en kijken hoe dat gaat.”

Wat denk je, hoe lang ga je nog door?
,,Zolang ik het nog leuk vind. Je kan meer dan je denkt.”

Heb je een levensmoto?
,,Een dag niet getraind, is een dag niet geleefd.”

Ik wens Astrid heel veel succes en weet nu al dat we nog vaak van haar zullen horen.

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.

nl_NL_formalDutch