Nieuwe Trikipedia-medewerkster Claudine Jansen interviewt Anna Bednarczyk, winnares Double Ultra Germany

WOENSDAG – De Ultra-afstanden passeren hier niet altijd de revue. Bij sommige ondernemingen (dagelijks een hele doen en dat 100 keer achtereen) hebben we zo onze vraagtekens. Bij hetgeen Anna Bednarczyk ondernam kunnen we nog ons nog wel iets bij voorstellen.

De triatlete van Poolse komaf, maar al lang in Amsterdam wonend, deed mee aan de Double Ultra Triathlon Duitsland. Een dubbele hele dus. Anna klaarde de klus in Emsdetten in 25.30.32 uur. (2,43 Z/12.23 F/10.06 L). Ze won er de wedstrijden bij de vrouwen mee. De Duitse triatletes Rita Gottleuber en Marion Rita Dang eindigden twee en derde in resp. 28.02 en 30.41 uur. Bij de mannen won de Pool Pawel Najmowicz in 19.31.32 uur. Daarna volgden Waldemar Konczak eveneens uit Polen in 22.33 en derde de Duitser Leopold Weinsheimer in 23.04 uur.

De Amsterdamse Hawaii-gangster Claudine Jansen kwam de prestatie van Anna op Instagram tegen via een gemeenschappelijke vriend. Hoewel ze zelf van wanten weet, was ze zwaar onder de indruk over Anna’s prestatie. Claudine is mondhygieniste, bakt graag taarten en is getrouwd met journalist Jim Jansen, een broer van cabaretier/presentator Dolf Jansen. Ze kan zelf ook leuk schrijven en gaat in de toekomst vaker voor Trikipedia bijdrages leveren. Haar eerste is een interview met Anna.

++++++++++

Op Instagram kwam ik Anna tegen via een gemeenschappelijke vriend. Ik zag dat ze bijzondere uitdagingen aan ging en ben haar gaan volgen op Strava. Ze trapte het jaar goed af: op 2 januari deed ze een fietstocht van 500 kilometer. Ik zwaar onder de indruk, het was namelijk niet alleen maar erg koud en somber weer, maar ook erg nat. Wow wat een bikkel dacht ik. Toen ik hoorde dat ze 10-11 juni een dubbele Ironman als uitdaging aan ging, wilde ik haar echt spreken. Wat volgt is een ‘klein’ interview met Anna Bednarczyk.

Wanneer ben je met triatlon begonnen?
‘Zes jaar geleden. Toen deed ik mijn eerste sprint-triatlon bij de Bosbaan in Amsterdam.’

Hoe ben je op triatlon gekomen?
‘Ik kon al heel goed schoolslag zwemmen; dat heb ik van mijn vader geleerd. En ik was al een hardloper. Iemand anders zei dat fietsen een goede afwisseling was voor het lopen. Ik ging naar een fietsenmaker en probeerde een racefiets uit; een Gazelle fiets. Ik maakte een proefronde en was opslag verliefd. Voor 800 euro kocht ik hem.’

Welke afstanden deed je?
‘Sprint, OD en halve afstand. Aan het begin kon ik alleen schoolslag en zelfs mijn eerste halve in Almere heb ik zo
gezwommen.’

Wanneer deed je je eerste Ironman?
‘Barcelona 2019.’

Hoe ging dat?
‘Ik heb binnen zes manden borstcrawl geleerd bij Swimgym. De wedstrijd was een droom. Het begon in de ochtend voor de race. Ik stond zenuwachtig aan de kant, want ik vind openwater zwemmen een enorme uitdaging. Mijn zoon kwam als verassing zo vroeg in de ochtend naar de zwemstart. Dat gaf mij zo veel kracht en toen ik uit het water kwam riep hij: “mama je hebt het overleefd je gaat het redden!” Dat gaaf mij zo veel steun en vervolgens ging het fietsen en lopen erg goed. Na 11 uur 47 kwam ik met een blij gezicht over de finish. Ik heb ervan genoten.”

Wat kwam daarna?
‘Daarna was corona en heel verdrietig; mijn vader is eraan overleden. Het was een hele zware tijd. Toen heb ik wel ontdekt dat ik met sporten kon doorgaan. Ik deed steeds langere afstanden en het hielp me om het overlijden van mijn vader te verwerken. Het was een soort meditatie en ik voelde dat ik er talent in had om de afstanden steeds te vergroten. Begin januari deed in mijn eentje Rapha500 in one go. In de nacht was ik aan het door fietsen en de gedachte aan mijn vader heeft me geholpen om door te gaan.’

Wanneer kwam je op het idee om een dubbele triatlon te doen?
‘Vorig jaar was ik met de kinderen op vakantie. Twee Poolse mensen deden een 10-voudige triatlon (lees een deca-triatlon. Ik zei dat ik dat ook wilde en mijn kinderen zeiden dat ik eerst maar eens een dubbele moest proberen.’

 

Wat is er leuk aan het trainen?
‘Ik word er heel blij, gelukkig en sterk van. Zie het als meditatie. Ik heb ook ontdekt dat ik talent heb voor de duur. Ik ben een echte diesel, ik kan blijven doorgaan.’

Wat is er minder leuk aan?
‘Soms is het moeilijk om balans te vinden tussen full time werken, de kinderen en het sporten. Maar het is mijn passie en
mijn kinderen van twaalf en veertien begrijpen dat.’

Hoe was je voorbereiding voor de dubbele triatlon?

‘Er is veel discipline en motivatie nodig. Ik heb er bijvoorbeeld op een dag 100 km gelopen. Mijn coach -ja die had ik- zei dat het beter was om vanaf A naar B te lopen. Mij kwam het beter uit om steeds vanuit huis rondjes te maken. Dan kon ik tenminste thuis eten en drinken nemen. De verleiding was dan groter om te stoppen, zei de coach. Juist daarom bleef ik doorgaan. Ik wilde hem laten zien om door te gaan. De discipline heb ik van mijn vader. Hij was soldaat. Ik voelde me
soms net zo.’

Hoe was het op de race-dag?
‘Ik was erg zenuwachtig en onzeker. Het was erg spannend. Het zwemmen 7,6 km was in een 50 meter bad. Ik had mijn
banen geteld en 100 meter voor de finish zou ik een teken krijgen dat ik aan mijn laatste twee banen kon beginnen. Bij mij hadden ze echter een fout gemaakt, waardoor ik 100 meter extra moest zwemmen. Dat was een van de zwaarste momenten. Je bent mentaal op die 7.6 kilometer ingesteld en die extra 100 meter kostte heel veel moeite. Toen ik uit het
water kwam was er een sportvriend van triatlonvereniging ATAC. Hij was als verassing gekomen en dat was natuurlijk
superleuk. Fietsen was vervolgens een feest en ik voelde me heel sterk. Ik had de dag daarvoor Poolse mensen ontmoet en die man kwam me ook aanmoedigen. Tijdens de de stops gaven ze me water geven, eten, smeerde me in en spoten me nat. Ik voelde me een beetje een prof. Een soort Tom Dumoulin. 82 laps is 4,412.33 meter. Bij het lopen heb ik het mijzelf behapbaar gemaakt: Het waren 84,4 km, 50 laps van 1,691,94 meter. Mijn strategie was dat ik dacht dat het 50 rondjes van 1 km zijn. Dus dan denk je dat je maar (!) 50 km gaat lopen. Van ATAC hadden ze berichten gestuurd. De vriend had ze allemaal aan een muur geplakt en bij elk rondje mocht ik er een lezen. Wow zo bijzonders lief en ook erg grappig. Op een stond: als je niet meer verder loopt, moet je zwemmen. Degene wist hoe zwaar het zwemmen voor mij was. Een andere schreef dat hij het net aan zijn tienerdochter verteld had en dat ze zo onder de indruk was. Dat hielp.’

Wanneer had je door dat je zou winnen?
‘Nummer 2 stond negen of zelfs tien rondjes achter mij. Toen ik nog vijf rondes moest, dacht ik dat ze me echt niet meer kon inhalen. Dat waren namelijk 17 km. Zelfs als ik zou instorten of als ik ging wandelen, dan zou ik het nog redden. De laatste ronde kreeg ik de Poolse vlag in mijn handen. Ik wist op dit moment nog niet hoe trots ik op mijn nationaliteit was, maar dat was wel zo. Ik wilde bijna huilen, maar het was ook te mooi om mee te maken. Aan het eind kwam het nummer van Tina Turner: The Best. Zo voelde het ook echt. Ik heb enorm van genoten en tot de finish gestraald. Ik kwam trots over de finish en moest toen heel erg aan mijn vader denken. Ik heb echt gevoeld dat hij zo trots op mij is en toen kwamen er ook de tranen. Ik heb het gehaald, dacht ik en toen bedankte ik ook mijn lieve Papa. De tweede dame kwam 2,5 uur later over de finish.’

Laatste vraag: wat eet je in zo een wedstrijd? Ontelbaar veel gels?
‘Als je zo lang aan het sporten bent moet je gewoon eten. Ik had mijn eigen eten mee omdat ik zonder gluten eet. Bij het
fietsen broodjes kaas en watermeloen. Ja echt watermeloen was zo lekker. En zout! Veel zout. Verder valt het mee.’

Ik ben diep onder de indruk ! En nog even ter informatie, Anna is niet alleen ijzersterk, maar ook erg grappig en leuk om te zien.

Claudine Jansen doet sinds zeven jaar aan triatlon en heeft tien hele triatlons gedaan. Vorig jaar was ze op Kona en Almere is haar volgende race.