Onze Claudine in gesprek met Kyra Meulenberg over haar komende Pro status en nog veel meer.

Ze is wereldkampioene Ironman in 2021 en drie jaar later vice-wereldkampioene bij de Ironman Nice 2024. Een gesprek in Leidsche Rijn met Kyra Meulenberg over heden, verleden en toekomst.

Ik heb Kyra voor het eerst bij TriAmsterdam ontmoet en beiden stonden we op het podium. Ondertussen is ze een reizende ster en waarschijnlijk zeer bekend onder de lezers van deze website. Als Strava-volger valt het me op dat ze echt veel plezier heeft bij haar trainingen en ook tijdens het gesprek spettert ze van energie en vrolijkheid.

Het gesprek begint als ze vertelt over haar coach Richard Laidlow, vader van Sam, de jongste wereldkampioen Ironman ooit. Een half jaar geleden heeft ze deze overstap gemaakt na een succesvolle periode van 6 jaar bij Ferrum Endurance.

Waarom deze overstap?

,,Zij hebben een belangrijke bijdrage geleverd aan mijn triathlon carrière maar ik was toe aan een nieuwe stap. Mijn keuze is gevallen op Richard vanwege zijn achtergrond in het zwemmen en ervaring met meerdere professionele atleten. Hij woont in Frankrijk en we communiceren voornamelijk via video calls. Wel heb ik met hem samen in Nice getraind als voorbereiding op het WK. In het begin vond ik de overstap erg spannend omdat hij een andere visie had dan ik gewend was en ik veranderingen soms lastig vind.”

Kan je dat uitleggen?
,,Aan mijn oude coach was ik natuurlijk meer gewend en wist ik wat ik kon verwachten. Ik wist altijd waar ik aan toe was en kon  goed inschatten of een bepaalde training zwaar zou zijn of niet. Iedere coach heeft toch zijn eigen visie en werkwijze. Zo krijg ik  nu dagelijks feedback op mijn trainingen en draaien we met zwemmen veel meer volume dan voorheen.”

Heb je ook meer geleerd naar je lijf te luisteren?
,,Als je coach op afstand zit is het nog belangrijker dat je zelf goed doorhebt waar je mee bezig bent en hoe dat voelt. Bij Ferrum heb ik ook stappen gezet om beter naar mijn lichaam te luisteren. Ik merkte dat ik hier ook nog meer stappen in kon maken daarom ben ik recent gaan werken met een sportpsycholoog (Lisa Rübsteck, Psyned). Deze helpt mij nog beter naar mijn lichaam te luisteren, de signalen herkennen en helpt bij het bepalen van prioriteiten.”

Werkt dat?
,,Ze helpt met de mentale dingen van topsport, maar ook gewoon met zaken uit het dagelijkse leven en de werk- en sportbalans. Je leert jezelf beter kennen, bijvoorbeeld bij het inschatten of iets wel of niet een echt pijntje is. Ook leert ze me alle ballen in de lucht te houden, welke keuzes ik maak en doelen ik stel. Met name als ik het gevoel heb dat ik mensen tevreden moet houden. Wil ik dit echt?”

Je wordt pro, wat is denk je de grootste verandering?
,,Ik ben gewend om niet als eerste uit het water te komen en dat zal in het pro veld niet veranderen. Daarnaast is het een feit dat ik tegen de beste atleten van de wereld mag racen. Die ga ik natuurlijk niet meteen verslaan. Ik maak me ook geen illusie dat ik opeens ga winnen, ik wil vooral eerst gewoon ervaring op doen en dankbaar zijn dat ik zover ben gekomen.”

Hoe ga je je wedstrijden kiezen?
,,In overleg met mijn coach, het is altijd een beetje aftasten.” Ik zou wel graag weer terugkeren naar Lanzarote, maar ik moet nog kijken of dat in de planning past”

Tijdens je laatste race in Cascais reed je verkeerd.
,,In de tweede ronde was ik in mijn eentje en ging ik hard bergafwaarts. De weg was niet afgezet en ik ging gewoon rechtdoor in plaats van naar links. Opeens zei mijn Garmin dat ik van de route af was, had ik zelf natuurlijk moeten weten, de eerste keer reed ik immers wel goed.”

Wat gebeurt er dan in je hoofd?
,,Dom! Maar ik was sowieso vermoeid door de race in Nice en had ook corona gehad, dus de scherpte was er niet helemaal. Vervolgens dacht ik: ik kan er nu niks meer aan doen, dus keek ik vooruit naar wat er nog te halen viel. Ik wist dat ik op acht minuten van nummer een zat. Ik voelde ook dat ik die persoon kon inhalen met lopen. Eerlijkgezegd had ik niet hele hoge verwachtingen van deze race, maar wilde ik wel graag winnen.”

Hoe ging het lopen vervolgens?
,,Tijdens het lopen kon ik het eigenlijk niet verkroppen dat ik zou verliezen omdat ik zelf verkeerd was gefietst. En ik wilde heel graag een keer dat finishlint omhooghouden. Eerst lag ik vierde, daarna al snel derde. Ik kreeg tijden door van mensen langs de kant, maar die verschilden van elkaar. Dus ik wist ook niet zo goed waar ik precies lag. Na de eerste loopronde zei mijn vriend dat ik op zes minuten achterstand lag, van zijn aanwijzingen kan ik altijd goed uitgaan. Bij elke u-turn zag ik dat ik dichterbij kwam. Dat gaf me natuurlijk extra spirit”

Wanneer haalde je de koploper in?
,,Rond de 35 kilometer. Zij liep natuurlijk ook best hard en het zag er niet uit alsof ze het heel zwaar had. Toen ik echt dichtbij kwam hoorde ik van de kant: “You’re gonna catch her, you’re getting closer. En toen zag haar op de heuvel en wist ik. Ik ga haar gewoon inhalen.”

Wat gebeurde na de race?
,,Iedereen wilde met me op de foto, ook ouders met kinderen die even samen op de foto wilden. Dat was heel schattig. En mensen gingen mijn ouders feliciteren. Zo leuk. Daar voelde het wel al een beetje alsof ik al een pro was.”

Was dit je mooiste race?
,,Nee, dat was vorig jaar in Zwitserland. Die won ik ook, alleen hadden ze toen geen een finish lint voor me opgehangen. Dat was mijn eerste overall overwinning op de hele Ironman. Ook mijn eerste Ironman ooit op Mallorca vergeet ik ook nooit. De eerste hele is toch iets speciaals”

Was het een moeilijke beslissingen om over te stappen naar de pro’s?
,,Twee jaar geleden had ik het bedacht dat ik dat super graag zou willen en toen werd het gewoon een doel. Sindsdien heb ik alles er aan gedaan om dat doel te behalen. Toen ik eenmaal de knoop had doorgehakt dat ik voor het pro veld wilde gaan ging de knop om. Daarna heb ik keuzes moeten maken en ben ik bijvoorbeeld parttime gaan werken om al mijn trainingen goed te kunnen afwerken.”

Moet je dan aan bepaalde eisen voldoen?
,,Je moet gewonnen hebben in grote wedstrijden. Vorig jaar had ik op zich goede resultaten, maar mijn zwemmen was niet heel goed. Dat wilde ik eerst naar een hoger niveau tillen, voordat ik de overstap zou maken.”

Snapt jouw vriend de overstap?
,,Hij doet ook aan triatlon, maar wel op een lager niveau. Dus hij weet hoeveel tijd er in gaat zitten. Hij ondersteunt me volledig, helpt me met eten maken en poetst de fiets als ik geen tijd heb. Of eigenlijk ook als ik wel tijd heb maar zodat ik wat extra kan uitrusten. Hij ondersteunt me met veel dingen en is erg trots dat ik de overstap naar het pro veld ga maken.”

Wat is het moeilijkste aan pro zijn?
,,Het combineren met een sociaal leven en je vrienden. Ik ga vaak als eerste naar huis op een feestje en bij een vriendinnenweekend sta ik heel vroeg op om te trainen of ik ga fietsend naar de locatie. Soms moet je daar dan een keuze maken die niet altijd iedereen begrijpt, dat kan lastig zijn. Ik benader het trainen en de voorbereiding op mijn pro seizoen op die momenten ook als werk, dan moet je gewoon keuzes maken.”

Drink je wel eens alcohol?
,,Nee. Alleen na de laatste wedstrijd van het seizoen. Ik merk sowieso dat er minder gedronken wordt in vergelijking met de tijd dat ik studeerde. Veel mensen om mij heen beginnen aan kinderen. Dus die fase van op stap gaan heb ik wel achter mij gelaten.”

Kan je dan wel genieten van die drankjes aan het einde van het seizoen?
,,Zeker. Ik ben niet heel goed in dingen half doen. Dus als ik een drankje ga doen, dan doen we het ook goed. Zo gaan we dit jaar na het WK Ironman 70.3 in Taupo nog op vakantie in Nieuw Zeeland en Australie en vieren we Oud en Nieuw in Sydney. Dat lijkt me een geschikt moment voor een feestje als seizoensafsluiter..”

Ik heb gehoord dat je de topportmentaliteit van je vader hebt.
,,Dat klopt, hij deed judo op hoog niveau en had veel discipline. Voor mij was het dus ook normaal dat we bijvoorbeeld al om vier uur aten omdat hij daarna nog een training had. Je wist gewoon dat je rekening houden moest met het sporten. Ik ben opgevoed met hard werken. Ik wil altijd het maximale proberen te bereiken. Dit is nu het geval met werk en vroeger had ik dat ook tijdens het studeren. Een goed resultaat op een tentamen en ook maatschappelijk een goede carrière is voor mij belangrijk. Dat zit in mijn karakter.”

Eet je ook altijd gezond?
,,Mijn vriend kookt en we proberen dan zo gezond mogelijk te eten. Maar het kan soms lastig zijn om tussen het trainen en werken door voldoende te eten. Ik eet dus ook af en toe chocolaatjes om in iedergeval de benodigde calorieën op een dag te behalen, maar ik probeer wel zo vaak mogelijk gezonde tussendoortjes te pakken. Daarnaast hou ik ook erg van ijsjes en vlaai!.”

Heb je al veel contact met andere pro’s?
,,Zeker. Met Marlene de Boer hier in Nederland en ook internationaal met een aantal mensen die recent de overstap naar pro hebben gemaakt.”

Wat is jouw stip aan de spreekwoordelijk horizon?
,,Als pro naar Kona gaan. Maar het eerste jaar wil ik gewoon meedoen en ervaring opdoen.”

Wat is jouw levensmotto?
,,Als ik iets doe, dan wil ik het gewoon goed doen. Dat geldt voor triatlon maar ook voor werk.”

 

.