No cure, no pay; helaas gaat dat niet op voor Ironman Maastricht; Challenge Montpellier sleept ook nog – WTJ 3138

Feit is dat de 300 euro, die een aantal deelnemers begin dit jaar al had betaald, niet meer terugkeert in de portemonnee van de gedupeerde deelnemers. Het bedrijf Extra Leisure BV kreeg de organisatie financieel niet rond, waarop internationaal organisator Ironman Group de licentie afpakte.

Niet alleen van Maastricht trouwens, ook in West-Friesland was het van origine Limburgse evenementenburo niet meer welkom. Die wedstrijd werd vervolgens opgepakt door Ironman Group zelf. De triathlon in Hoorn werd ontsierd door veel deelnemers/toeschouwers, die onwel werden door de bloedhete weersomstandigheden. Even leek ook West-Friesland van de kalender te verdwijnen, maar de race keert toch terug volgend jaar.

De laatste editie van de Ironman was in 2022, die werd gewonnen door Jardy van den Heuvel, die toen in het Maastrichtse stadspark als eerste over de finish kwam. Dit jaar zou Extra Leisure weer terug afschalen naar een IM 70.3 in en rond de Limburgse hoofdstad. Uiteindelijk ketste het helemaal af.

Curator Marc van Sintmaartensdijk handelt de zaken van Extra Leisure, het bedrijf van Rob Frambach, momenteel af. Met het inschrijfgeld wat niet terugkeert bij de deelnemers is een totaal bedrag van 35.000 euro gemoeid.

Bij Challenge ook

Eerder dit jaar moest Challenge ook een wedstrijd afblazen. In Montpellier stond een grootse race op de rol over zowel de hele als halve afstand. Maar de lokale organisator had al in een vroeg stadium nul op het rekest gekregen bij het gemeentebestuur voor de parcoursen. Toch kwam het bericht pas twee weken voor aanvang, waarop de deelnemers nog wel voor een andere Challenge konden kiezen. De organisatie die nooit van de grond kwam, stortte een bepaald percentage van het inschrijfgeld terug. Meer dan honderd deelnemers namen dat bod niet aan en startten een juridische procedure, die nog steeds loopt.

Moraal van dit verhaal: zowel Ironman als Challenge verbinden hun merknaam aan een groot aantal topevenementen. Races waar je als deelnemer allicht iets meer voor betaalt, dan bij een doorsnee wedstrijd. Maar ook races waar als ze niet doorgaan, je bij deze commerciële partijen niet altijd aan kunt kloppen om je inschrijfgeld terug te krijgen. Ze leggen daarmee het organisatierisico ook deels bij hun deelnemers. Deelnemers, die er goed aan doen de kleine lettertjes bij de deelnemersvoorwaarden te lezen, want daar staat meestal klip en klaar in wat ze kunnen verwachten.

En anders…..zijn er altijd nog de doorsnee-wedstrijdjes. Stukken goedkoper en zeker zo leuk. We snappen het wel deels hoor. Vroeger was het stoer als je op een familiefeestje riep dat je een triathlon hebt gedaan. Nu is het pas sexy als je zegt vorige week nog een Ironman te hebben meegepakt. What’s in a name?