Gaat Rachel Klamer in 2028 nog voor een vijfde Olympische deelname? Ze sluit het niet uit

ZATERDAG – Terwijl in Parijs de op wederom spectaculare wijze Paralympics begonnen zijn, rusten onze eerdere Olympiërs nog uit van hun Spelen een paar weken geleden. Een aantal wereldtoppers – waaronder de Olympisch kampioenen Alex Yee en Cassandre Beaugrand – is meteen doorgegaan naar Amerika voor twee Super Tri races in Boston en Chicago. Maar dat was aan ‘ons viertal’ niet besteed, enkel reserve Barbara de Koning is er heen.

Aan veel Olympiërs wordt nog tijdens de Spelen gevraagd of ze er in Los Angeles ook nog bij zijn. Gekke vraag eigenlijk, je bent nog volop aan het genieten (of balen) van je geleverde prestatie of een journalist heeft het al over vier jaar vooruit kijken.

Namen voor 2028

Ergens deden wij het ook al wel. We noemden zelfs namen voor LA 2028 als mogelijk Mitch Kolkman en Maya Kingma er nog steeds bij zijn, bijvoorbeeld aangevuld met Barbara de Koning, Robin Dreyling, Gjalt Panjer, Niels van Lanen of Ian Pennekamp.

Maar misschien hebben we daarmee buiten Rachel Klamer gerekend. Want in een interview met Radio Oost in haar eigen regio laat ze doorschemeren dat ze een vijfde keer op de Olympus niet helemaal uitsluit.

Bonus-Spelen

Het waren de ‘bonus-Spelen’ voor Rachel Klamer. En vrijwel iedereen ging er vanuit dat Parijs ook het laatste Olympische podium voor de Beuningse zou zijn. Maar inmiddels, enkele weken na de wedstrijden waarin ze individueel 14e en 10e met het team werd, kijkt Rachel al weer vooruit. En dan staat ergens in een verre agenda met potlood toch nog de stad Los Angeles ingevuld.

,,Ik overweeg om na deze Olympische cyclus een stap terug te doen van de topsport en me te richten op meer lokale wedstrijdjes.” Maar toch kan het zo zijn dat Klamers bloed gaat kruipen waar het niet gaan kan, en dat ze nog één keer alles op alles zet om de Spelen van 2028, in Los Angeles, te halen.

,,Kijk, dat vuur je doof nooit. Ik heb altijd gezegd, zeg nog nooit nooit. Maar ja, ik word ook een jaartje ouder. Ik denk dat als ik over vier jaar mee zou doen, ik ook de oudste van het deelnemersveld zou zijn. Maar wie weet.”

Voor de programmamakers Marcel en Bastiaan blikte ze met gemengde gevoelens terug op haar vierde Spelen in Parijs. Toch is ze voornamelijk trots: ,,Als ik naar het grote plaatje kijk, dan denk ik: jeetje. Mijn vierde Olympische Spelen en nu ook samen met mijn man voor Nederland in hetzelfde team uit mogen komen. Dat maakt het toch speciaal.”

Kers op de taart

Voor de Beuningse was überhaupt meedoen al een kers op de taart van haar imposante carrière. Vier keer plaatste ze zich voor de Spelen: in Londen (36e), Rio de Janeiro (10e), Tokyo (4e) en Parijs (14e). In een programma waarin ze samen met scheidsrechter Bas Nijhuis traint op de drie onderdelen noemt ze Parijs al de ‘bonus-Spelen’.

Waar de Parijse Spelen door velen werden bejubeld, kijkt Rachel er kritischer tegen aan: het uitstel van de mannenrace, het gedoe met de Seine, bussen die niet op tijd naar de wedstrijdlocaties reden…. ,,Het was hier en daar ook met de Franse slag.”

Meer nog dan het vieze zwemwater speelde de stroming de triatleten parten. ,,De stroming was heel sterk. Dat wil zeggen, als je erin springt, word je meteen meegesleept. Ik denk dat een gewone zwemmer de kant niet zouden halen.”

Over de omstreden waterkwaliteit zei ze in het programma nog: ,,Eigenlijk zijn er niet of nauwelijks mensen ziek geworden. De verhalen van atleten die ziek werden, dat had eigenlijk niks met de Seine te maken. Voor ons was de grootste uitdaging eigenlijk gewoon die stroming die er stond.”