Gelreman vol; Triple Dutch; 100 k en dan 11 seconden tekort; Roparun; Des Sables – WTJ 1729

 

ZONDAG – Dat de animo om aan wedstrijden mee te kunnen doen onverminderd groot blijft, geeft de burger moed. Neem de Gelreman. Met slechts één editie als referentie leggen de organisatoren – Gert-Jan en Willeke – de lat niet meteen heel hoog. Maar zie: de tweede editie van de Gelreman is toch netjes uitverkocht. 200 startbewijzen, iets meer dan in 2019 toen er 123 atleten de finish bereikten.

Mooi internationaal veld straks in Gelreman

De winnaar van toen, Michel Besseling, is er weer bij. Hij krijgt ongetwijfeld steviger tegenstand van Dave Rost. Maar net als bij de Frysman twee jaar terug (met Dirk Baelus) kon het grootste gevaar wel eens van Belgische zijde komen met de deelname van Frederik Waer, teamgenoot van Dirk trouwens. Hij heeft een pr van 9.12 in Klagenfurt Ironman, was in de allereerste Ironman Maastricht vierde agegrouper en in 2019 vijfde op de Ironlakes, de nieuwe Belgische hele. Ook Youri Lentjes is weer van de partij, Koen Rutjes, Sjoerd Hermsen, Bastiaan de Wild enzovoorts.

Bij de vrouwen is Richelle van Helten degene, die twee jaar geleden het kortst eindigde (5^e). De Gastelse laat er zelfs de Triathlon Nations Cup-finale in Viersel voor schieten, terwijl haar thuiswedstrijd ook deel uitmaakt van die Cup. Richelle heeft in de ‘hele van Gelderland’ concurrentie van onder meer Priscilla Moorman (3^e F40 in EK Almere) en Nienke Elzinga (in Almere vierde op het EK 2019 met een tijd net binnen de elf uur). Atleten uit Nederland, België, Duitsland, Frankrijk, Noorwegen en zelfs Malta doen mee. Teken dat de Gelreman ook over de landsgrenzen is ontdekt. Het belooft dus een mooie editie op 28 augustus.

Overigens zet Trikipedia uiteraard weer in op de Triple Dutch. Dat wil zeggen het voltooien van de Frysman, de Gelreman en de Challenge Almere. Voor zover wij kunnen nagaan hebben vier atleten zich voor de drie races aangemeld te weten Richelle van Helten, Lineke van der Snappen, René Visser en Alco de Jong. Succes en alvast en hopelijk kunnen we jullie aan het eind van dit jaar weer iets moois aanbieden!

Wat een spannende 100 kilometer op Hoka’s

Het was toch wel razend spannend zaterdag, iets wat je niet zou verwachten bij een 100 kilometer hardloopwedstrijd. Maar als bij een wereldrecordpoging de te kloppen tijd tot op 11 seconden benaderd wordt, dan ga je toch wel even op het puntje van je stoel zitten. Het gebeurde allemaal in de Hoka 100K Global Race Event ter introductie van Project Carbon X2, de nieuwe schoen van het befaamde merk waar we zelf ook op lopen, mede dankzij onze tomeloos enthousiaste Hoka-ambassadeur Jerry Kenbeek.

Aan deze 100 kilometer begon Jerry zelf niet. Maar met Jim Walmsley, Hayden Hawks, Tyler Andrews,Craig Hunt, Cole Watson, Rajpaul Pannu, Tim Freriks, Fernando Cabada, Kris Brown, Elov Olsson, Joacim Lantz, Johan Lantz,Dion Finochhiaro en ultraloper Peter van de Zon mee.

Als pacer/haas liep bovendien Sika Henry mee, triatlete die door Jerry in Hawaii 2019 nog aan de finish werd opgevangen. Peter stopte na 55 kilometer overigens.

Maar het was natuurlijk dé race van Jim Walmsley. Ruim zes uur uur wist hij dat ongelofelijke tempo van tien Engelse Mijl per uur vast te houden, dat is zo’n 3.40 minuten/kilometer. Het moest toereikend zijn om de 6.09.14 uur van de Japanner Nao Kazami te verbeteren. Kazami deed dat op 24 juni 2018 rond Lake Saroma. Zoals bij een marathon, de laatste twee kilometer beslissend kunnen zijn, zo gold voor Walmsley de laatste tien. Toen zakte het tempo iets te veel en kwam hij derhalve uit op 6.09.25 uur. Dat is zoiets als de Tour de France met twee tellen verliezen of een eindsprint op Alii’ Drive voor de zege op de Ironman Hawaii. Too close to call, zou je bijna zeggen.

Als telt niet, maar Jim draaide z’n lijf tijdens de 100K nog een keer tegen een afzettingshek aan. Hij bloedde maar liep onverstoord verder. De topatleet liep vorig jaar tijdens de Amerikaanse Olympic Trials nog een marathon van 2.15.05 uur. Zijn halve loopt ie ook in 1.04 uur, dus zijn aankondiging het wereldrecord aan te vallen was bepaald geen blufpoker.

Vrouwen ver van WR verwijderd

Bij de vrouwen was het wereldrecord (6.33.11 uur van de Japanse Tomoe Abe, die in 2013 nog meedeed aan het WK 24 uursloop in Steenbergen, waar ze bij iedere passage op het rondje een beleefde buiging naar mij als speaker maakte…) nooit in gevaar geweest. Het haaswerk van Sika Henry ten spijt kwam de française Audrey Tanguy uit op een eindtijd van 7.40.36 uur, ruim een uur langzamer dus dat Tomoe. De outdoor-race was in Phoenix, Arizona. Indoor werd ook meegedaan en de Vlaamse Adinda Vetsuypens kwam op de loopband tot 8.21 uur. Dat is op die manier een wereldbesttijd. Al met al heeft Hoka er een zeer geslaagde introductie van haar nieuwe schoenen bij. Ik ga bij Jerry eens informeren naar de voordelen van Carbon X2, maar ik garandeer hem niet er 100 kilometer aan één stuk mee te gaan lopen.

Roparun naar oktober

We blijven nog even bij het lopen, want de Roparun (waar in het verleden al menig triatleet aan deelnam) moet na de afgelaste editie 2020 opnieuw gaan schuiven met haar estafetteloop. Niet met Pinksteren zoals de laatste jaren gebruikelijk, maar in het weekend van 2 en 3 oktober staat de Roparun voorlopig op het programma. Eerder maakte directeur Wiljan Vloet al bekend dat de editie 2021 niet vanuit het buitenland (Parijs/Hamburg) naar Rotterdam trekt, maar dat de estafetteloop binnen de landsgrenzen zal blijven. Hoe het parcours eruit ziet is nog onduidelijk, maar hier in buurdorp Ossendrecht hopen ze wederom op een doorkomst. Ossendrecht werd een aantal keren Roparunstad en zou nu toe zijn aan de 25^e doorkomst. De Roparun bestaat sinds 1992 en bracht vele miljoenen op om het leven van kankerpatiënten te veraangenamen.

Marathon des Sables naar oktober

Een ander uitgesteld loopevenement is de Marathon des Sables. Ruim 250 kilometer door de Sahara in het zuiden van Marokko. De zwaarste voettocht ter wereld gaat naar oktober. Ook dan kan de temperatuur overdag oplopen tot 40 graden en ’s nachts weer rond het vriespunt zijn. Twee jaar terug won de Nederlandse Ragna Debats de Marathon des Sables, waar ooit ooit acteur/reporter/triatleet Tom Waes aan meedeed. Conclusie is wel dat het een overvolle sportkalender wordt in de tweede helft van 2021.

Nog exact een half jaar dan moet de Olympische vlam in Tokyo ontstoken worden. De waterpolosters maken zich alvast op voor het toernooi, hopelijk doen alle Olympische kandidaten dat eveneens. Intussen wensen we de Japanse organisatoren en regering veel wijsheid.