Dirk Wijnalda: vijftig hele triathlons lijkt me mooie afsluiting van mijn ‘PRO-triathloncarrière’.
Hij werd geboren op 18 juli 1973 in Bolsward, deed zijn eerste hele triathlon op 1 september 2001 in Almere(10:30:07), is zesvoudig Nederlands Kampioen Lange Afstand triathlon, heeft inmiddels 46 hele triathlons afgewerkt en hoopt dit jaar zijn 50e hele triathlon te doen, daarmee feitelijk nationaal recordhouder. Alle reden om eens in gesprek te gaan met Dirk Wijnalda: Lengte: 1.73m, gewicht: +/- 67kg, kinderen: 2 zoons , Arend en Yze, getrouwd met: Saskia.
Prof, semi prof of triathlonliefhebber?
In wedstrijden met een Pro veld start ik eigenlijk altijd als professional, ook in 2021 zal ik dit doen. Maar ik kan mezelf geen prof noemen omdat ik niet van de sport leef, het kost me vaak meer dan het oplevert. Dat ik geen echte prof ben geworden heeft er ook mee te maken dat ik pas op mijn 36ste voor het eerst Nederlands kampioen werd en toen ook al een gezin had. Het is moeilijk om dan te besluiten om vol voor de sport te gaan. Achteraf gezien had het misschien gekund gezien de sportieve resultaten maar dan had ik het wel heel anders aan moet pakken en veel meer connecties moeten maken en veel commerciëler moeten denken. Ik weet niet of dat bij me had gepast en of ik daar als atleet beter van was geworden. Dus liefhebber ben ik zeker en semi prof mag ook.
Kennismaking met de triathlonsport ?
Op één van mij lange fietsreizen, ik geloof dat het in Alaska was in 2000, raakte ik met iemand in gesprek die me vertelde dat hij ooit de Holland Almere Triahlon had volbracht. Waarschijnlijk kwam hij erop om dat te vertellen omdat ik uit Nederland kwam. Dat verhaal maakte blijkbaar indruk en ben ik daar in 2001 mee aan de slag gegaan. Maar ik had al gauw door dat ik voor het leren zwemmen wel wat hulp nodig had en daarom sloot ik me aan bij de triathlonvereniging Hellas.
Je eerste triathlon?
Mijn eerste triathlon was de eilanden triathlon in Vinkeveen in 2001. Destijds had de race nog een afsluitend fietsonderdeel. Leuke race om mee te beginnen, kleine stukjes zwemmen en dan een beetje proberen op adem komen tijdens het hardlopen over de eilandjes.
De mooiste herinneringen?
Dat is moeilijk, ik heb een aantal goede races gedaan in Almere waar ik goede herinneringen aan heb. Ik denk dat ik dan kies voor de Challenge Almere in 2014, deze race was toen het Europees kampioenschap en ik werd 2e na een heel goede marathon. Ik werd tijdens de race gevolgd door RTV Utrecht en die hebben er een mooie reportage van gemaakt. Blij dat het die dag goed ging dus. Ook was het een mooie revanche op de mislukte race van 2013 en had ik mijn Nederlandse titel terug. Maar het leukste vind ik altijd de finish, die keer met mijn oudste zoon toen 6 jaar.
Daarnaast hou ik erg van triathlons in het verre buitenland. Dan wordt het racen namelijk een avontuur in onbekende omgeving en beleef je nog eens wat. IM Zuid Afrika en IM Cozumel zijn daar goede voorbeelden van. Maar de beste herinneringen heb ik wat de buitenlandse races betreft aan Challenge Venetië in 2016. Een heel goede race en overwinning in een mooie omgeving waar ik toch ook wel veel gedaan en gezien heb in die paar dagen. En het (Italiaanse) publiek was ook heel leuk en enthousiast kan ik me herinneren.
Frysman een must voor een Friese triatleet?
Zeker, die wilde ik wel doen voordat ik met triathlon zou stoppen of zo oud zou zijn dat ik geen goede uitslag meer kon neerzetten. Dus blij dat ik deze gewonnen heb al had ik ‘m wellicht iets onderschat. Een keer het parcours verkennen zou bijvoorbeeld wel handig geweest zijn. Alleen een beetje jammer dat ik, als geboren en getogen Fries, met nota bene ouders uit Arum en Pingjum (de streek van Grutte Pier), het beruchte zwaard van Grutte Pier niet in ontvangst mocht nemen omdat ik tegenwoordig in de provincie Utrecht woon. Maar goed, het zwaard is ook veel te groot voor mij natuurlijk ?
Trainingsuren per week?
De hoeveelheid trainingsuren hou ik me niet echt mee bezig. Ik heb dan ook geen gemiddelde paraat. Natuurlijk moet je je uren maken voor het uithoudingsvermogen, dat doe ik dan ook vooral op de fiets en door combinaties te maken waardoor ik toch meerdere uren aaneengesloten train. Kwaliteit en regelmaat: dat vind ik belangrijk.
Inhaalslag op de fiets en dan met een geweldige marathon de race besluiten. Hoe is dat mentaal?
Als je soms met ruim 8 minuten achterstand op de leiders uit het water komt is dat natuurlijk niet altijd fijn. Maar omdat ik me daar van tevoren op instel kan het alleen maar meevallen. Ik concentreer me ook meestal niet op de koplopers, maar de atleten die 1 of 2 minuten voor me uit het water komen. Dat zijn dan mijn eerste doelen om naar toe te fietsen. Daarna zie ik wel hoe de wedstrijd zich ontwikkelt. Dat ik over het algemeen kan vertrouwen op een goede marathon, ook als ik uitgeput van de fiets kom, is vanzelfsprekend een mentaal voordeel. Het zorgt er namelijk voor dat ik altijd hoop heb op een goed resultaat, ongeacht of ik goed of minder goed gefietst of gezwommen heb. Vandaar ook, denk ik, dat ik eigenlijk altijd een race kan finishen en nooit opgeef. Het lijkt me ook vervelender om als goede zwemmer en zwakkere loper te moeten racen, dan voel je je waarschijnlijk continu opgejaagd.
Welke triathlon vergeet je het liefst en waarom?
Mijn grootste teleurstelling op triathlon gebied was de hele triathlon van Almere in 2013 waar ik door een lekke band uitviel na 100 km fietsen. Ik had Almere in 2011 en 2012 gewonnen en was er heel erg op gebrand om nog een keer te winnen. Ik was in juli van dat jaar Nederlands kampioen op de halve afstand geworden in Didam en begin augustus onder barre omstandigheden tweede in de Norseman. Dus met zowel de snelheid als het uithoudingsvermogen zat het goed. En dat bleek, ik zette ruim de snelste eerste fietsronde neer onder ook weer heel slechte weersomstandigheden. Pakte daarin ruim 7 minuten terug op de koploper en latere winnaar die wel 10 minuten sneller uit het water was gekomen. Maar helaas na 100 km reed ik lek, een snelle reparatie met pitstop mocht niet helpen want even later stond ik weer stil op de dijk richting Lelystad. Moest ik dus mijn bandje wisselen maar mijn pompje werkte niet of misschien was mijn reservebandje ook lek. En meer reservespullen had ik niet. Ondertussen kwam iedereen die ik in de eerste ronde had ingehaald weer voorbij gefietst, en ik stond te verkleumen. Toen ben ik uitgestapt, diep teleurgesteld. Maar verder heb ik niet vaak materiaalpech gehad tijdens races en ik ben ook nooit gediskwalificeerd ofzo.
Voorlopige wedstrijdplanning 2021?
Ik heb twee doelen. Allereerst het WK lange afstand in Almere, daar zit nog wel selectie procedure aan vast want er zijn vast meer gegadigden dan beschikbare plaatsen in de elite serie. Maar ik ga er vanuit dat dit me gaat lukken. Daarnaast wil ik in 2021 mijn 50ste hele triathlon volbrengen. Ik heb er nu 46 gedaan in de afgelopen 20 jaar, nog vier te gaan dus.
Normaal gesproken doe ik dan twee hele triathlons in het voorjaar en twee in het najaar. Maar het ziet er niet naar uit dat 2021 een normaal jaar wordt dus ik probeer flexibel te zijn en de kansen die ik krijg te pakken. In eerste instantie dacht ik voor het voorjaar aan IM Hamburg en IM Austria, maar dat zijn PRO-women races geworden. Voorlopig is nu de planning:
15 mei IM Mallorca
27 juni IM Frankfurt (of 11 juli IM Switzerland Thun)
11 sept WK Long Distance, Challenge Almere- Amsterdam
3 okt IM Barcelona (of 23 okt IM Portugal Cascais)
Maar het zou me niet verbazen als het toch een heel ander programma wordt.
Vijftig hele triathlons lijkt me een mooie afsluiting van mijn “Pro” -triathlon carrière. Daarna ga ik gewoon lekker verder met sporten en triathlon, op een ander niveau en met minder wedstrijden. Maar heb ik zin dan kan het ook zo maar zijn dat ik me binnen enkele jaren probeer te plaatsen voor IM Hawaii als age group atleet. Of wellicht zoek ik heel andere sportieve uitdagingen. Ik heb ook echt wel weer zin in een lang fietsavontuur, maar voordat dit kan moeten de kinderen wel iets ouder zijn.
De lijst van de 46 hele triathlons van Dirk Wijnalda:
Jaar | Triathlon | Tijd | Positie | |
2001 | Holland Almere triathlon | 10.30.07 | 85 | |
2002 | Embrunman | 12.44.25 | 88 | |
2002 | Holland Almere triathlon | 10.18.23 | 51 | |
2003 | Schlosstriathlon Moritzburg | 9.56.25 | 1 | |
2003 | Embrunman | 11.17.53 | 46 | |
2004 | Schlosstriathlon Moritzburg | 9.28.22 | 2 | |
2004 | Embrunman | 11.31.33 | 23 | |
2006 | Holland Almere triathlon | 8.46.54 | 4 | |
2006 | Great Floridian triathlon | 9.43.27 | 1 | |
2007 | IM South Africa | 9.25.13 | 9 | |
2007 | IM Switzerland | 9.04.40 | 10 | |
2007 | Holland Almere triathlon | 8.46.22 | 8 | |
2007 | IM Florida | 8.53.25 | 25 | |
2008 | Embrunman | 10.46.28 | 10 | |
2009 | IM Nice | 9.41.11 | 38 | |
2009 | Holland Almere triathlon | 8.39.41 | 3 | 1e NK |
2009 | Challenge Barcelona | 8.32.07 | 6 | |
2010 | IM Regensburg | 9.07.06 | 16 | |
2010 | IM Wisconsin | 9.01.07 | 9 | |
2010 | IM Cozumel | 9.05.03 | 18 | |
2011 | IM Lanzarote | 9.30.25 | 16 | |
2011 | IM Nice | 9.23.28 | 16 | |
2011 | IM Frankfurt | 8.49.15 | 13 | |
2011 | Holland Almere triathlon | 8.32.36 | 1 | 1e NK |
2012 | IM UK | 9.15.51 | 6 | |
2012 | Holland Almere triathlon | 8.09.07 | 1 | 1e NK |
2012 | IM Hawaii | 9.30.03 | 110 | |
2013 | Norseman Xtreme | 11.41.33 | 2 | |
2014 | Challenge Roth | 8.41.29 | 12 | |
2014 | Challenge Almere | 8.33.09 | 2 | 1e NK, 2e EK |
2015 | Challenge Denmark | 8.31.08 | 2 | |
2015 | IM Switzerland | 9.13.57 | 8 | |
2015 | Challenge Almere | 8.25.39 | 4 | 3e NK |
2015 | IM Barcelona | 8.14.51 | 7 | |
2015 | IM Arizona | 8.40.38 | 15 | |
2016 | Challenge Venetië | 8.09.14 | 1 | |
2016 | Challenge Poznan | 7.58.54 | 3 | 3e EK |
2016 | Challenge Almere | 8.14.48 | 2 | 1e NK |
2017 | Challenge Venetië | 8.34.36 | 4 | |
2017 | Challenge Roth | 8.39.11 | 16 | |
2017 | Challenge Almere | 8.26.31 | 8 | 3e NK, 8e EK |
2018 | IM Maastricht | 8.58.06 | 2 | 1e NK |
2018 | Challenge Almere | 8.32.16 | 8 | |
2018 | Challenge Madrid | 9.50.22 | 6 | 5e EK |
2019 | Frysman | 8.53.11 | 1 | |
2019 | Challenge Almere | 8.31.51 | 12 | 2e NK, 10e EK |