Wat een nieuws op deze februaridag: Maya; Collins Cup; Super League Rotterdam enz. – WTJ 1737

WOENSDAG – Nieuwsrijk dagje zeg. En dat begin februari met nauwelijks wedstrijden in het vooruitzicht. Maar met de Olympische droom van Maya Kingma, met de terugkeer van de Super League Triathlons, ene nieuwe datum voor de prestigieuze Collins Cup, wintertriatleet Joep Staps, de start van de Zwift Pro Series, de triple-uitdaging Kona/Boston/Chicago enzovoorts enzovoorts.

Aan het eind van een ook op ander gebied enerverende nieuwsdag (maar dat dan voor een ander medium) zetten we graag alles nog eens op een rijtje. Te beginnen toch wel met Maya. Hoewel ze, zoals alle toptriatleten, in Limburg woont en traint, zijn ‘we’ ook in haar geboortestreek Breda trots.

Maya trekt altijd haar eigen plan

Uiteraard hadden we Maya tussen alle ‘persgesprekjes’ door ook even aan de lijn. Ze is niet, zoals een deel van de Nederlandse selectie afgereisd naar het Afrikaanse trainingskamp. Nuchter als altijd zegt Maya: ,,Ik ben nog nooit mee geweest naar Namibie, dus nu ook niet.” En vader George: ,,Je kent haar toch? Maya trekt altijd haar eigen plan, zonder eigenwijs te zijn overigens.”

Dan over de nominatie. Vorige week kreeg ze het verlossende woord al en ging ze met een fles champagne bij haar ouders George en Moniek langs om het grote nieuws te vertellen. Alleen moest ze het toen nog onder de pet houden. Nu wil ze het wel van de daken schreeuwen: ,,Natuurlijk ben ik er superblij mee, al is de keuze nog niet helemaal definitief, ik moet heel blijven, moet mijn quotaplaats blijven halen en de Spelen moeten doorgaan.”

Foto: Tommy Zaferes

Rust heeft ze wel, maar de onzekerheid over het wedstrijdseizoen 2021 blijft ook Maya bezig houden. ,,Er zijn in mei wedstrijden in China en Japan, maar of die doorgaan en of we als Nederlanders daar naar toe mogen, is nog allemaal maar af te wachten. De NTB deed de aanvraag naar het NOC*NSF al een tijd geleden uit. Wat het moeilijk maakte was dat het WK Hamburg pas twee weken voor aanvang tot wereldtitelstrijd werd uitgeroepen. Ook zagen ze liever een prestatie op de Olympic Distance dan op een sprintrace. Maar de combinatie van mijn zesde plaats daar en de derde in Karlo Vivary heeft het NOC*NSF doen besluiten dat dit voldoende is. Dat neemt gelukkig veel onduidelijkheid weg. Inmiddels train ik lekker door, heb de afgelopen periode weer mooie stappen gemaakt. Vandaag staat de telefoon niet stil, fijn om te zien hoe mensen met me meeleven.”

Terechte belangstelling, lijkt ons. Veel media doken op de nominatie. Grappig hoe traditionele media (die vooral met voetbal, wielrennen en schaatsen bezig zijn) zich plots verdiepen in triathlon teneinde de informatie-achterstand snel in te lopen.

Foto: Tommy Zaferes

Reactie van Adrie Berk/NTB

Wij peilden nog andere reacties. Zoals van technisch directeur NTB Adrie Berk. Ook Adrie blijft nuchter, da’s ook het beste wat je in deze tijden kunt doen. ,,Maya heeft voldaan aan de extra nationale prestatie-eis van NOC*NSF. Kwalificatie is pas zeker nadat de Olympische kwalificatie ranking op 11 mei is gesloten en Nederland twee quotaplaatsen heeft bij de dames. Daarna kan er pas een voordracht gedaan worden. Voor nu zijn we uiteraard heel blij dat deze eerste stap succesvol is gezet. Zowel voor de prestaties van Maya als ook ons verzoek bij NOCNSF.”

Over Rachel Klamer merkte Adrie nog op dat zij de nationale prestatie-eis vorig jaar op de WTS in Leeds al haalde, maar officieel is ze nog niet gekwalificeerd. ,,Al kan het natuurlijk niet meer mis gaan. En Maya moet gewoon haar positie op de rankings vast zien te houden, dus hier en daar blijven racen. 11 mei kan alles definitief worden.”

Trotse ouders Moniek en George over dochter Maya

Het thuisfront is natuurlijk ook apetrots. Moeder Moniek: ,,We zijn helemaal blij voor haar. Echt fantastisch dat ze naar de Spelen gaat! En uiteraard trots als ouders! Zo mooi dat ze dit heeft kunnen bereiken! Ooit sprak een collega van mij -toen Maya als dertienjarige een NK open water won en het NK 1500 meter in binnenbad: ‘die zien we nog weleens op de Olympische Spelen.’ Grappig dat dit nu ook gaat gebeuren maar dan wel in de triathlonsport.”

Moniek vertelt dat Maya altijd al een gedreven meisje was. ,,Wanneer ze iets leuk en boeiend of interessant vond, dan ging ze er ook echt voor en liefst moest het dan nog perfect zijn dan wel worden. Ook op school, altijd haar best doen, niet per se omdat het moest, maar vanuit haarzelf.”

Zien we moeder Kingma vooral in de regionale stratenlopen, vader George is een actief NTB-official. Op weg naar Amsterdam hebben we contact met papa Kingma. ,,Fantastisch nieuws hé. Een week geleden kwam Maya met die fles champagne langs en vertelde het. We waren zo blij! Maar mochten het nog niet verder vertellen. Je snapt hoe moeilijk dat was. Wat heeft onze dochter een doorzettingsvermogen getoond; het was echt niet makkelijk om zo ver te komen Maar Maya en wij hebben er altijd in geloofd. Met dank aan iedereen die Maya en ons heeft gesteund en geholpen.”

Eerste bijzondere ontmoeting met Maya in 2010

Al pratend komt onze eerst ontmoeting en de daarbij horende anekdote weer bovendrijven. 2010 crossduathlon in de bossen van Kogelvanger in Etten-Leur. Ver voor wie dan ook binnen het triathlonwereldje ooit van Maya Kingma had gehoord. George lacht. ,,Ja dat was wat Wim. Jij kreeg vijf minuten voor de start een overspannen papa bij je microfoon. Maya moest en zou het besneeuwde parkoers verkennen, maar kreeg een lekke band. Grote paniek bij Maya. Ik snel naar met haar naar jou. Meteen heb je omgeroepen: wie helpt dit meisje? Daarop kwam organisator Wim van Haperen met zijn ATB aanzetten. De fiets schakelde andersom, maar gelukkig kon ze toch starten. Maya aan de start, wij die fiets in de wisselzone gezet. Wordt Maya kampioen en intussen had jij als speaker informatie ingewonnen over haar Nederlandse titel open water zwemmen. Dat klonk door in Etten-Leur en ook bij de bondscoach. Een Olympisch triatlete was geboren.”

George haalt nog de gedrevenheid van dochter Maya naar voren. ,,Ze wilde altijd alles in orde hebben. Op zaterdagochtend kwam ze me om vijf uur wekken, want ze wilde geen enkele training in Zeist missen. Drie keer in de week lag ze om half zes in De Wisselaar in Breda. En dan toch eerst nog koffie voor me zetten. Altijd met zin aan de slag, altijd vrolijk en behulpzaam voor anderen. Dat is Maya ten voeten uit.”

PTO Collins Cup naar 28 augustus

Dat de kalender ook in 2021 volop aan veranderingen onderhevig is, wisten we al. Vandaag werd bekend dat Challenge Family’s The Championship nog altijd op 23 mei geprogrammeerd blijft, maar dat de PTO Collins Cup triathlon opschuift naar 28 augustus. Beide evenementen zijn op de unieke locatie X-Bionic Sphere in het Tsjechische Samorin. Prijzenpot 1,5 miljoen dollar!

Het concurreert daarmee met de populaire Ironman 70.3 in Zell am See in buurland Oostenrijk. Ook Challenge Davos zit in hetzelfde weekend, dus de piek ligt het laatste augustusweekend in de Alpenlanden. Financieel oefent de Collins Cup de meeste aantrekkingskracht uit en triatleten kunnen dat zakcentje harder dan ooit kunnen gebruiken. Het wordt een Challenge met een format waarin de beste Europese, Amerikaanse en ‘Rest of the World’ triatleten tegen elkaar uit komen. De pro’s kunnen zich voor de Collins Cup (een verwijzing naar Ironman Founding Father/Mother John en Judy Collins) kwalificeren in eerdere races dit jaar.

Super League Arena Games terug in Rotterdam

De Super League Triathlon Arena Games in Rotterdam markeerden vorig jaar voor veel triatleten en fans de terugkeer van de wedstrijdsport na maandenlange annuleringen. Meteen was ook de wereldtop in de Maasstad vertegenwoordigd. De SLT-organisatoren waren na afloop laaiend enthousiast en dat gold ook voor Rotterdams wethouder/triatleet Sven de Langen en de NTB. Eigenlijk was op zondagavond iedereen het er al over eens: dit doen we nog eens. Die belofte wordt gestalte gedaan op zondag 18 april.

SLT werkt wederom samen met Zwift. Alles vindt plaats in het Zwemcentrum Rotterdam, waar de combinatie real life en e-sports uitstekend tot haar recht komt. De wereldwijde primeur krijgt trouwens eerst een vervolg in Londen, waar de Arena Games al op 27 maart neerstrijken. Enkele weken later komen de wereldtoppers dan naar Rotterdam, dat in razend tempo een reputatie als triathlonstad (WK 2017, 010-triathlons en Arena Games) heeft opgebouwd.

Wereldkampioene Taylor-Brown in Arena Games

Wie er dit jaar allemaal naar Rotterdam komen, wordt binnenkort bekend gemaakt. Jonathan Brownlee is er in elk geval voor de tweede keer bij. Hij brengt landgenoten Alex Yee en zelfs wereldkampioene Georgia Taylor-Brown mee. De wedstrijd is volledig coronaproof, wat wel inhoudt dat publiek niet welkom is. Maar gelukkig kunnen die alles via de livestreams volgen. Daar werd vorig jaar al druk gebruik van gemaakt: SLT telde ruim 600.000 kijkers/views. De van origine Vlaamse CEO Super League is alvast enthousiast: ,,We zijn verheugd terug te keren naar Rotterdam, waar we vorig jaar een primeur beleefden met grote waardering van de fans. Dit jaar breiden we het programma uit met Londen waar we op 27 maart het seizoen openen. Ik kan niet wachten om de Olympische triatleten weer te zien strijden tegen elkaar.”

NTB-directeur Rembert Groenman ziet het als een lichtpuntje in een tijd waarin ‘onze sport het lastig heeft’. Hij is blij dat ook de clubteams in het randprogramma weer mee kunnen strijden en ‘delen in de sportvreugde waar we met zijn allen zo hard naar op zoek zijn.’

Pro Tri Series van Zwift voor Costes en Charles-Barclay

 

Dan zijn dus ook de Zwift Pro Tri series woensdagavond herbegonnen, dit keer met als opdracht 8 kilometer tijdrit, dan de loopband op voor 6 kilometer rennen en vervolgens de wegkoers van ruim elf kilometer. Het speelde zich allemaal af tegen het decor van het Italiaanse Bologna. Ietwat complex was het puntensysteem wel, want sommige atleten deden niet mee aan het lopen, maar kwamen in de eindstand toch hoog.

Dat gold bijvoorbeeld voor de Franse Zwift-specialist Antony Costes. Hij won het totaalklassement wel, zonder daarbij te hoeven lopen. De bonificatiepunten in de afsluitende wielerrace waren doorslaggevend kennelijk. Jackson Laundry werd tweede, James Cunnama derde. Vervolgens Matt Hanson, Jonathan Brownlee (daar is ie weer) en beste Belg Seppe Odeyn.

Bij de vrouwen (en daarna stoppen we met deze lange WTJ) was het misschien wat beter verdeeld in die zin dat de top vier wel allemaal de drie onderdelen aflegde. De winst ging dankzij een vlijmscherpe eindsprint in de wegwedstrijd naar Lucy Charles-Barclay. Ze klopte Meredith Kessler en Melanie Maurer, vorig jaar zo succesvol in de Zwift-events, eindigde nu derde. Nederlandse deelnemers waren er niet.

 

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.

nl_NL_formalDutch