Stilstaan bij het overlijden van Dick Hoyt en Wim Verhoorn; Samorin schuift; IM Texas ook – WTJ 1780

WOENSDAG – Zeventien maart. Voor de Ieren St. Patrick’s Day, voor de Nederlanders Verkiezingsdag (gefeliciteerd Maarten, Jeanette, Kajsa met het prachtig resultaat voor VVD en D66). Voor de (triathlon-)sport was het echter een droevige dag.

RIP Dick Hoyt (1940-2021)

Vandaag kwam het bericht dat de Amerikaanse sportheld Dick Hoyt op 80-jarige leeftijd een paar dagen geleden is overleden. Uitgerekend gisteren hadden we het nog over Dick en Rick Hoyt, inspiratiebron voor velen en zeker ook voor Nick en Rio Walton (waarover onderin meer). Een loopwedstrijd over 5 mijlen in Boston was waar Rick zijn vader voor vroeg de race samen af te leggen. Na afloop zei Rick (nu 59 jaar) dat hij zich tijdens de race niet langer gehandicapt voelde. Het was het begin van een gigantisch avontuur met in 1992 nota bene een 2.40.42 uur op de klokken voor de marathon. In 1989 richtten ze de Hoyt Foundation op, waarmee steeds meer koppels mee gingen doen in duursportevenementen.

Samen deden ze 72 marathons (waaronder 32 keer de Boston marathon, de laatste keer in 2018), 22 duathlons en 257 triathlons (waaronder zes Ironmans inclusief WK Hawaii). We maakten er al eerder melding van met onder meer die indrukwekkende beelden, die de wereld rond gingen van Team Hoyts deelname aan Hawaii.

RIP Wim Verhoorn (1941-2021)

Dichterbij huis is Wim Verhoorn afgelopen dinsdag op 79-jarige leeftijd overelden. Hij was van 1981 tot 1990 bondscoach van de wegselectie. Een zeer succesvolle periode met Gerard Nijboer als Europees kampioen in Athene 1982. Hij was promotor van nationale en internationale atletiekevenementen zoals de City-Pier-City Loop en met duizenden marathonlopers waaronder kroonprins Willem-Alexander maakte hij jaarlijks in oktober de oversteek naar de New York marathon. Ook zanger en goede vriend Rene Froger herdacht Wim op zijn Instagram. In atletiekkringen was hij de man uit de hoogtijdagen van het marathonlopen ‘old school’. Pionier en aan de basis van de eerste loopgolf in ons land.

Gerard Nijboer herinnert Wim als een echte regelneef. ,,Als een atleet middenin de nacht een zoute haring wilde, regelde hij dat. Hij kookte voor zijn atleten en masseerde ze. Hij zag ook de commercie in de wegatletiek. Een inspirerend man.” Ook collega’s Marti ten Kate, Jac Valentin en Roelof Veld roemden Verhoorn vandaag. ,,Hij ontzorgde je als sporter”, zei Ten Kate.

In Memoriam Wim Verhoorn (door Gregor Stam)

We zagen Wim Verhoorn wel een aantal keren tijdens de Holland Triathlon van Almere. Minder bekend is dat hij ook de begeleider was van de tien eerste Nederlanders op Hawaii. Gregor Stam was een van die tien. Gregor stond op zijn socials stil bij het verlies. We nemen zijn In Memoriam hier graag over:

Vanochtend bereikte mij het trieste nieuws dat Wim Verhoorn is overleden. Een groot sociaal mens ,wie in de atletiek wereld en ver daarbuiten kende Wim niet. Heb Wim leren kennen op Hawaï 1982 bij de Ironman. Wim werkte bij Nike en ik kwam als jong broekie net kijken. Zelf wist ik niets van grote sportevenementen hoe om te gaan met alle indrukken en de spanningen die daarbij hoorde. De foto’s zijn mij dierbaar de eerste is de start van het laatste onderdeel van de triathlon de marathon snikheet was het.
De eerste 500 meter gingen recht omhoog feitelijk capituleerde mijn lichaam, toen ik boven kwam, stond daar,in zijn korte broek en bloot boven lijf Wim Verhoorn. Weet nog dat ik zei Wim ik kan niet meer wat moet ik doen? Het enige juiste antwoord wat Wim zei was…blijven rennen…. die zin bleef de rest van de marathon (41,5 km nog te gaan in zinderde hitte) continu door mijn hoofd gaan. En ik bleef rennen tot de finish (met dank aan Wim).
Als eerste niet Amerikaan finishende ik daar als 13de. Totaal niet realiserend wat ik daar gedaan had. Wim ving mij achter de finish op als mens. De eerste emotie van heel dichtbij met Wim kunnen delen, overrompeld door de aandacht hielp Wim je met alles op een rijtje zetten. Plaste van de inspanning (zwart) bloed ook de paniek die ik daar van kreeg kon ik met Wim delen. Hij bewaarde de rust en overzag wat je als atleet nodig had in korte broek en bruin boven lijf deed hij de juiste dingen. De dagen erna gingen we samen ontbijten in Kona en later in Honolulu stap voor stap maakte hij je duidelijk wat mij te wachten stond als atleet in de sportwereld. De rest is geschiedenis.
Maar zijn lessen en wijsheden gebruik ik nu zelf als coach. Vele vele atleten zullen ieder op zijn/haar eigen manier Wim herinneren. De sport wereld neemt afscheid van de vader van de marathon. Rust zacht lieve Wim. Dank voor je lessen en zoveel meer.
Gregor.

The Championship naar eind augustus

Het schuiven van evenementen gaat onverminderd door. Woensdag werd bekend dat The Championship drie maanden opschuift naar 29 augustus. Samorin had al de PTO Collins Cup op 28 augustus staan, dus ook uit praktisch oogpunt een logische ‘move’ van The Championship, het paradepaardje van de Challenge Family (hoewel je je kunt afvragen of Roth, Almere, Daytona en Miami dat intussen ook niet zijn).

Lang bleef de oorspronkelijke datum van 23 mei nog in ere, maar met de geldende coronamaatregelen leek dat op den duur onmogelijk. Het laatste augustusweekend ziet het er met wedstrijden nog redelijk gunstig uit. Samorin vormt wellicht extra concurrentie aan de Ironman 70.3 Zell am See. Voor wie zich niet weet te kwalificeren voor The Championship biedt Challenge Family nog een aardig alternatief: Challenge Davos is daags van tevoren.

Roth rol rode loper uit voor Team AngelWolf

Meer Challenge-nieuws, want het grote Roth-event meestal binnen no-time uitverkocht, maakt een uitzondering voor Nick en Rio Walton, oftewel Team AngelWolf. De uitnodiging komt als reactie op de toch wat ‘botte’ uitsluiting van vader Nick en zijn gehandicapte zoon Rio op het allerlaatste moment in de Ironman 70.3 Dubai. Challenge benadrukt dat het inclusie hoog in het vaandel heeft. Het neigt een beetje naar een politiek spelletje, maar doet er feitelijk niet toe: grote winnaars zijn de Waltons, die ontroostbaar hun boeltje weer inpakten daar aan de Perzische Golf en nu gelukkig weer een wedstrijd hebben om naar uit te kijken. En wat voor eentje: Roth zal een feest voor het Amerikaanse gezin zijn. Menselijkerwijs mogen we verwachten dat Ironman ook nog wel een handreiking zal doen. Even alle trots opzij zetten en samen de triathlonsport groot houden, vrienden van IM!

The Woodlands naar oktober

Geen verzachtende omstandigheden, maar Ironman krijgt het wel weer voor de kiezen. Want inmiddels is duidelijk dat The Woodlands Ironman in Texas op 24 april niet door kan gaan. Alle opties zijn gewikt en gewogen maar op die datum in deze Amerikaanse staat (met veel coronagevallen) een sportevenement houden zit er simpelweg niet in. Media april hoopt Ironman/Texas-organisatie een nieuwe datum van The Woodlands Ironman in oktober bekend te maken.

 

 

 

 

 

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.

nl_NL_formalDutch