Sander Verheuvel; “onze” official in Tokyo eens nader voorgesteld.

Op dit moment is hij nog steeds aan zijn appartement in Italië gekluisterd na een tweede positieve Covid-test na de wedstrijd in Caorle. Een mooi moment om de Nederlandse jury-afgevaardigde voor de Olympische Spelen in Tokyo op triathlongebied eens te bevragen over zijn official werkzaamheden nationaal en internationaal.

Sander Verheuvel is  55 jaar en in het dagelijks leven fleetmanager bij Mateco in Rotterdam, een verhuurbedrijf van hoogwerkers, verreikers en heftrucks. Woont in Rhoon, is getrouwd met Mary en heeft 2 dochters: Britt (17)  en Amber (20)  en een hond: Buddy.
Voorzitter van de WGWO (Werk Groep Wedstrijd Officials) bij de NTB.
Hobby’s (naast triathlon) fietsen, hardlopen, schaatsen,  klussen.

Wat is je sportieve achtergrond?
Mijn ouders hebben mijn zus en mij altijd gestimuleerd om te sporten. Op  8-jarige leeftijd begonnen met voetballen tot ongeveer mijn 15^e. Toen had ik het voetballen wel gezien. Daarna gaan hardlopen en een fietsen om toch te blijven sporten. Dan is het nog maar een kleine stap naar triatlon….

Op welke manier ben je met de triatlonsport in aanraking gekomen?
Mijn leraar lichamelijke opvoeding op de HAVO in Krimpen aan den IJssel organiseerde als afsluiting van elk schooljaar een minitriatlon: 500 meter zwemmen in het binnenbad van De Langsingh, 20 km fietsen door de Krimpenerwaard en 5 km hardlopen door Krimpen aan den IJssel. Mijn klasgenoot Mark de Jong en ik hebben ons toen opgegeven en beiden de finish gehaald. Dat was mijn eerste kennismaking met de triatlonsport, die uiteraard naar meer smaakte. Daarna volgden onder andere Ammerstol, Nieuw-Lekkerland, Driebruggen en nog veel meer wedstrijden, waarvan er een aantal al niet meer bestaan.
Toen onze dochters geboren werden, had ik uiteraard andere prioriteiten en minder tijd om te trainen. Ik wilde toch contact houden met de triatlonsport. Official zijn leek me wel wat, dat kon nooit zo veel tijd kosten als trainen. Dacht ik. Inmiddels weet ik wel beter…….
Tegenwoordig ben ik zo’n 15 uur per week bezig met het voorbereiden van wedstrijden als official. Meer uren dan ik ooit per week trainde.
Ik heb één heel duidelijke afspraak met mijn vrouw en kinderen: als ik geen energie en plezier meer haal uit het jureren als official, stop ik. Gelukkig heeft het zover nog niet hoeven komen……

Wat was je eerste wedstrijd als official?
Ik weet het niet zeker meer, maar volgens mij was dat Ter Aar. Heel vreemd en toch ook best wel spannend om ineens als official aan “de andere kant” van de wedstrijd te staan. Mijn eigen ervaring als atleet kwam wel goed van pas, je weet hoe je als atleet in een wedstrijd zit en kunt reageren.
Je eerste gele kaart uitdelen voor stayeren aan een atleet is dan wel een hele speciale.

Hoe beleeft een official een wedstrijd?
Je bent er als official voor om de wedstrijd voor iedereen gelijk te laten verlopen en er voor te zorgen dat de atleten zich aan de reglementen houden. Dat zorgt regelmatig voor aanvaringen en woordenwisselingen. Je weet dat een atleet in de wedstrijd door adrenaline en emotie anders/heftig kan reageren. Allemaal factoren waar je rekening mee dient te houden. We kennen allemaal de slogan “jureren in de aard van de wedstrijd”. Die probeer ik nog steeds zo veel mogelijk te hanteren.
Na afloop praat je nog even na met atleten en dan ontstaan vaak goede gesprekken en krijg je complimenten voor je optreden of word je bedankt voor de inzet. Daar doe je het voor.

Je staat bekent als een official die een wedstrijd kan lezen en jezelf met atleten en organisatie weet te vereenzelvigen. Wat is je meest lastige beslissing als official in je carrière geweest?
Dat vind ik een hele lastige vraag om te beantwoorden. Als official, maar ook als triatleet weet je wat er in de koppies omgaat en je probeert daar rekening mee te houden. Aan de andere kant heb je de taak om toe te zien dat atleten zich houden aan de reglementen, die zijn  er immers niet voor niets.
Ook nog de belangen van een organisatie spelen mee.
De lastigste beslissing die ik ooit, lang geleden,  in mijn carrière als official heb moeten nemen, maar met de meest verrassende reactie van een atleet, was tijdens de halve van Nieuwkoop.
Na de officiële start, alles was al aan het zwemmen, komt er een deelnemer naar me toe rennen met de vraag of hij nog mocht starten. De beste man toestemming gegeven, maar toen hij in het water lag sneed hij opzichtig het zwemparcours flink af om aansluiting te krijgen met de staart van het startveld. Na zijn finish moest ik hem dus vertellen dat hij gediskwalificeerd was wegens het afsnijden van het parcours. Het gesprek begon goed en rustig, maar toen de man doorkreeg dat die diskwalificatie niet teruggedraaid ging worden, kreeg ik de opmerking “wat ben jij een klootzak” naar mijn  hoofd geslingerd. Uiteraard van zijn kant flink stuk emotie, maar de diskwalificatie was ook zijn eigen schuld……..

Eerst official in Nederland, vervolgens Europa, de Paralympics en dit jaar de OS. Wat moet een official daar allemaal voor doen? Een atleet investeert in trainen , een official op jouw niveau investeert in …….
Eigenlijk investeer je als official in hetzelfde als atleten: je investeert veel tijd, heel veel tijd aan je hobby.
Cursussen en seminars volgen, nationaal en internationaal. Daarnaast die kennis gebruiken bij wedstrijden waar je naartoe gaat, of dat nou in Nederland of in het buitenland is. Soms krijg je via de internationale bond een uitnodiging om naar een buitenlandse wedstrijd te gaan, vaak ga je op eigen gelegenheid en kosten.  Die ervaring die je daar opdoet, kun je weer gebruiken bij wedstrijden in Nederland om te delen met collega officials.
Je klimt als official elke keer weer een stukje verder op de ladder, zowel bij de NTB als bij de internationale bond. Bij de NTB hebben we niveaus: basisofficial, technical official, wedstrijdleider en bondsgedelegeerde , bij de internationale bonden ook: Technical Official Level 1, 2 en 3. Een aantal niveaus / levels behaal je door ervaring op te doen, de hoogste niveaus / levels zijn op uitnodiging.
Soms krijg je de vraag of je bij de NTB of Internationale bond werkt. Als je dan vertelt dat het je hobby is en er nog een gewone 40-urige werkweek naast hebt, krijg je vaak verrassende reacties.

Een official is nooit alleen, hoe werkt het teamwork bij een race?
Bij elke wedstrijd ben je met een team, de grootte van dat team is afhankelijk van de wedstrijd: het aantal deelnemers, het aantal startseries, één of meerdere wisselzones. Dat team moet zo veel mogelijk op dezelfde manier werken en reageren op situaties die we tegenkomen. Dat bespreek je voorafgaand aan de wedstrijd met elkaar, je wilt geen verrassingen hebben tijdens de wedstrijd die je had kunnen voorkomen door dat overlegd te hebben. Voor en na de wedstrijd heeft de Bondsgedelegeerde (BG) de leiding over het officialcorps, hij of zij beoordeelt de organisatie op een aantal organisatorische en veiligheid technische aspecten. Tijdens de wedstrijd is dat de wedstrijdleider (WL), die controleert met zijn team of de atleten zich aan de reglementen houden.
Na afloop van de wedstrijd is er altijd nog een nabespreking. Daarin komen alle aspecten van de dag nog eens aan bod. De dingen die goed gingen, maar ook de dingen die beter konden. Die punten neemt de BG mee in zijn rapportage richting de organisatie.

Je was al bij vele internationale evenementen, hoe ziet zo’n dag er uit, inclusief de voorbereidingen?
Bij internationale evenementen heb je het vaak over meerdere dagen dat je aanwezig bent, vanwege de omvang van het evenement.
Dat varieert van 2/3 dagen bij een European Cup (bijv. Holten of Weert) tot 5/6 dagen bij een Grand Final (zoals bijvoorbeeld Rotterdam in 2017) Bij de internationale wedstrijden is alles heel strak geregeld. Alles moet in orde zijn en voldoen aan de reglementen van Europe of World Triatlon (= nieuwe namen van ETU en ITU)
De voorbereidingen beginnen al thuis via de mail als je met de andere officials overlegt over alle aspecten van de race: contacten en afstemmen met organisatie,  tijdschema’s maken, indelen en instrueren van officials, briefings voor atleten maken, zorgen dat alle materialen die we als officials nodig hebben klaar staan.
Die voorbereidingen  met de officials beginnen vaak al 4-5 maanden voor de wedstrijd zelf. Hoe dichterbij de wedstrijd komt, hoe intensiever de communicatie. Je werkt in kleine teams van officials die verantwoordelijk zijn voor een deel van de wedstrijd, zoals bijvoorbeeld de registratie, zwemstart, wisselzone, fietsparcours, finish. Elke team heeft een “chief”, de eindverantwoordelijke voor dat onderdeel. De andere officials in het team worden “assistants” genoemd.
De dag begint met een briefing voor alle officials, meestal zo’n 2-3 uur voordat de wedstrijd losbarst. Elk team officials gaat zijn of haar onderdeel checken of alles in orde is en zorgt ervoor dat iedereen klaar is als de wedstrijd begint. Checken van de portofoons voor de communicatie, watertemperatuur en luchttemperatuur meten en communiceren met atleten, lengte van zwemparcours checken/posities boeien checken, fietsen checken in de wisselzone en ga zo maar door.
Gedurende de wedstrijd heeft iedereen zijn of haar taken. Dat kunnen er meerdere zijn: zo kune je bij de zwemstart official zijn, maar vervolgens later in de wedstrijd bijvoorbeeld ook bij het loopparcours of finish betrokken zijn.
Na afloop volgt er, zoals we dat bij de Nederlandse wedstrijden doen, ook nog een “debrief”, iedere chief geeft aan wat er tijdens zijn onderdeel is gebeurt en wat er anders had gekund of gemoeten.
Internationale evenementen zijn voor officials pittig en lang qua inzet, maar je leert er heel veel van.

En Tokyo, hoe lang ga je daar naar toe en wat is je rol aldaar?
Ik ga ongeveer twee weken naar Tokyo, van 22 juli tot en met (waarschijnlijk) 4 augustus. We hebben eerst de herenrace op 26 juli voor te bereiden, de dag erna zijn de dames aan de beurt en als laatste is de mixed relay op zaterdag 31 juli. Daarna nog 1 of 2 dagen bij komen. Mijn hoofdtaak daar zal zijn “Chief bike check”, ofwel alle fietsen en wielen controleren of ze wel voldoen aan de reglementen. Ook het checken van “ambush marketing”, ofwel de reclame en uitingen van merknamen reglementair zijn (aantal, afmetingen etc), behoort daarbij.
Ik verwacht dat ik daarnaast nog wel ingezet zal gaan worden voor assistentie bij een aantal andere taken, dat is gebruikelijk bij dit soort wedstrijden.