Japanse triathlonlegende Hiromu Inada – bijna 90 – maakt zich opnieuw op voor Ironman Hawaii – WTJ 2227

VRIJDAG – Ik was er even tussenuit. Als 55-plusser heb ik bij Trikipedia recht op ‘ouwe-lullendagen’. Als ik ze niet voor het einde van het jaar opneem, vervallen ze en is dat weer van invloed op mijn Trikipedia-pensioen. Vandaar dus dat de onafgebroken reeks van WTJ’s soms wel eens enkele dagen onderbroken worden. De CAO is leidend in deze. Over leeftijd en ouder worden gesproken. Daar gaan we het in deze aflevering juist over hebben.

Age is just a number. We schreven hier al eerder over toen we de leeftijdsrecords op de Ironman-distance op een rijtje zetten. We hadden het toen ook over fenomenen als Rob Barel, Joop Zoetemelk, Marianne Vos, Alejandro Valverde, Ireen Wust en Jan Frodeno. We hebben het later ook nog gehad over Viktor Zyemtsev, die als eerste 40-plusser in 2017 onder de acht uur dook. Met Viktor hebben we sinds de invasie van zijn vaderland Oekraïne af en toe contact. Zijn vrouw is veilig en wel in Duitsland, over zijn eigen situatie kan hij in het openbaar niet al te veel zeggen. De ban van sportbonden op Russische atleten vindt hij weer onnodig. In zijn ogen zijn het statements voor de bühne, die nooit consequent genoeg doorgevoerd worden. Best een opmerkelijk uitspraak, maar er zit een kern van waarheid in. Rusland viel vaker landen binnen, Syrië was ook niet altijd zuiver op de graad en toen bleven sancties of boycotten uit.

We dwalen af. Op hoge leeftijd blijven sporten is een mooi iets. Het houdt een mens ook geestelijk jong. Van duursport is bekend dat je het lang kunt blijven doen, mits blessures en andere gezondheidsaspecten uitblijven natuurlijk. In de loop der jaren zag je de master-categorie op wereldkampioenschappen groeien in aantal, maar ook in leeftijd. Op het WK Olympische afstand 1991 kwam voor het eerst een M70 aan de start, in 1994 was de Koreaan Gyu Lee de eerste wereldkampioen M75. De Canadees Roman Jezek zorgde in 1996 voor de primeur als eerste wereldkampioen M80. In die jaren was Madonna Buder steeds zo’n beetje de oudste vrouw aan de start. Joanita Reed kreeg de eer om in 1997 als eerste wereldkampioene F70 door het leven te gaan.

Het duurt even, maar in 2005 komt de eerste wereldkampioen M85 opdraven. Het is de Amerikaan Charles Futrell, geboren in 1920 (!). Madonna Buder heeft datzelfde jaar de primeur als eerste F75. Ze heeft zelfs tegenstand , want Peggy Gudbrandsen wordt tweede. Die laatste is twee jaar later de snelste F80 ter wereld. En op het WK Chicago in 2015 doet Robert McKeague mee, geboren 1925 en daarmee de eerste wereldkampioen triathlon in de M90-categorie. Sprint afstand in dit geval. Zijn tijd 2.20.49 uur. Twee jaar later waren er ook in Rotterdam agegroupers van 85 jaar en ouder bij. Niet eerder (en ook daarna niet) zagen we in ons land triatleten van zo’n hoge leeftijd actief.

En dan hebben we het nog niet gehad over de Japanner Hiromu Inada. Een fenomeen. In 2018 was hij 85 jaar en 328 dagen op het moment dat hij de Ironman Hawaii voltooide. Inada deed er 16.53.49 uur over. Het was de derde keer dat hij de finish in Kona haalde, eerder ook in 2012, 2016 en 2018. In 2016 zette hij als 84-jarige al het ouderdomsrecord neer. Zijn prestatie twee jaar later leverde Hiromu Inada een vermelding in het Guinnes Record Boek op. Hij staat officieel te boek als de oudste persoon, die het wereldkampioenschap Ironman heeft volooid.

Genoeg had de Japanner er nog steeds niet van, want op 12 oktober 2019 stond hij als bijna 87-jarige opnieuw aan de startlijn. Dit keer haalde hij de finish echter niet. Het zwemmen ging in 1.49 uur en bij het fietsen moest hij na 10 uur trappen en 150 kilometer afgelegd afstappen. Dat zinde de man kennelijk niet, want wie staat er na twee coronajaren op 6 oktober 2022 opnieuw aan de start? Juist, Hiromu Inada. Hij is dan bijna 90 jaar (geboren 19-11-1932), komt ook uit in die agegroup en is van plan nu wel de finish te halen.

Hiromu bleef trainen, was vrijwilliger en daarmee volger van de Olympische triathlon in Tokyo (alsook bij het wielrennen) en wil nog altijd leren. ,,Er valt op mijn leeftijd ook nog veel te leren.”, zegt de immer goedlachse Japanner. ,,Ik pas ze toe op mijn trainingen. Het is ook gewoon te leuk, ik vermaak me prima. Ik leef in mijn jeugd. Ik voel de vreugde van het leven. Triathlons doen is het doel in mijn leven.” Overigens zal het ook nu weer een race tegen de limieten worden voor deze krasse Aziaat. Maar dat hij de publiekslieveling is (zoals wij vroeger met Theo Kochi in Almere) dat bleek ook in 2015, toen hij ook meedeed en richting finish twee keer ten val kwam en daardoor strompelend naar het einde liep. Om onder de klok te constateren dat hij 5 seconden boven de tijdslimiet zat. Inada werd gediskwalificeerd. Dat werd vrij snel terug gedraaid toen Social Media werkelijk ontplofte vanwege de collectieve verontwaardiging over dit besluit. Daarmee kwam hij alsnog in de uitslag voor, feitelijk zijn vierde Hawaii-finish.

Hiromu Inada was in zijn werkzame leven een collega trouwens. Hij werkte als verslaggever voor de Japanse publieke omroep NHK. Op zijn zestigste ging hij met pensioen om voor zijn zieke vrouw te zorgen. ,,Ik had niet gedacht dat ik tot deze leeftijd aan triatlon zou doen. Ik denk dat mijn lichaam sneller zou zijn verzwakt als ik niet aan triatlon was begonnen.” In Japan is de man een levende legende. Ook veel triatleten adoreren hem: ,,Hij is iemand waar we allemaal naar opkijken, een doel. Iedereen wil zijn zoals hij. Nou, ik denk niet dat ik kan zijn zoals hij. Maar hij motiveert ons allemaal wanneer hij laat zien op training.” aldus de 52-jarige triatleet Satoshi Namekata.

Inada heeft een vast trainingsritueel. Het begint meestal voor zonsopgang in Chiba, een stad in de buurt van Tokyo. Hij staat ’s ochtends om half vijf op en komt om zes uur aan in zijn sportschool. En dat zes dagen in de week, soms traint hij tot na zonsondergang. Hij begint meestal met zwemmen, in het 50-meterbad van de Internationale Zwemschool in de wijk Inage in Chiba. Daar oefent hij een uur om gemiddeld drieduizend meter af te leggen. Voor het eten doet hij de fietstraining, buiten of op de roller, altijd onder begeleiding: ,,Mijn trainingen zijn gelijk aan de rest van de jongere groep, alleen doe ik er twee keer zo lang over. Maar het motiveert me ook om de training te zien van jonge triatleten. Ik vind het goed hoe we elkaar motiveren.”

Hij let natuurlijk goed op de voeding, probeert eiwitten en koolhydraten in balans te houden. ’s Ochtends eet hij een ontbijtsoep met wel 14 voedzame en gezonde ingrediënten: ,,In mijn geval zijn mijn botten dunner en mijn spieren zwakker. En dat moet ik aanvullen met mijn dieet. Mijn leven draait om IRONMAN. En het dieet is daar onderdeel van.”