MAYA KINGMA SCHRIJFT GESCHIEDENIS MET WINST WK SERIES LEEDS!!! – WTJ 1881

ZONDAG – Wat een zegen om weer eens op het puntje van je stoel te zitten omdat Nederlanse triatleten het zo goed doen. Wat een genot om daarom naar de World Triathlon Championships Series in Leeds te kijken. Mooie ambiance met publiek dat getest is, pittig nieuw parcours in en rond het Roundhay Park en dan ook nog eens met opnieuw een hoofdrol voor Maya Kingma.

Lucy Charles snelste in het water, maar niet in kopgroep

Was haar metgezel in Yokohama Taylor Knibb, dit keer kreeg ‘wearing startnumber one’ Maya Kingma na het zwemmen Jessica Learmonth en Sophie Coldwell met zich mee. Dat had nog een derde Britse kunnen zijn, want Lucy Charles-Barclay deed in het zwemwater wel degelijk wat van haar verwacht werd namelijk de snelste zijn. Maar de transitie van de vrouw, die louter lange afstanden gewend is, was een stuk trager dan haar landgenotes Learmonth en Coldwell en hoewel Maya ook niet meteen de klikpedalen te pakken had, was ze toch als derde mooi mee in het kopgroepje. Als tweede naast Lucy Charles uit het water en meteen weg voor een mooie klassering.

Hard werkend kopgroepje

Een hecht kopgroepje, want er werd hard gewerkt om de voorsprong uit te bouwen en dat gebeurde ook wonderlijk snel. De belangen waren groot. Niet eens voor Maya, die heeft al bewezen dat ze thuishoort op de Spelen, wel voor Jessica en Sophie. Zoals altijd is het dringen geblazen bij de Britten voor de drie Olympische plaatsen al had TeamGB in vroeg stadium al bepaald dat Jessica, Georgia en Vicky naar Tokyo mochten.

Hoe dan ook. Het drietal vooraan deed er alles aan om weg te komen en weg te blijven. Maya deed haar werk trouwens meer dan uitstekend. Kopwerk op de fikse klim, bijtijds afwisselen. Het resultaat van dat teamwork was er naar: de voorsprong groeide na 1 ronde al naar een halve minuut, in de acht rondes daarna werd het 50 tellen, 1 minuut, 1.20 enzovoorts tot bij de tweede wissel zelfs 2.05 minuut marge. Een comfortabele uitgangspositie voor het drietal vooraan dus.

Flora Duffy deed er in de achtervolging alles aan om dichterbij te komen, maar ze kreeg te weinig steun van de Amerikaanse Taylor Spivey en Braziliaanse Vittoria Lopes. Dat een standaard triathlon andere krachten vergt merkte Lucy Charles ook op de fiets, want ze moest in de slotfase het tweede groepje laten gaan en begon als zevende op 2.17 aan het lopen.  Het peloton met Rachel Klamer kwam onder aanvoering van Non Stanford op 3.46 minuten binnen.

Maya bepaalt het looptempo

Bij de tweede wissel zagen we hoezeer Maya gegroeid is in de mondiale sport. Haar wissel naar de 10 kilometer lopen ging in 1 vloeiende beweging, terwijl Jessica en Sophie stukken moeizamer uit de startblokken kwamen. Meteen was Maya een metertje of twintig los. Dat bleef zo in de eerste kilometer, maar daarna kwam het Britse duo weer langszij. Ze waren duidelijk aan elkaar gewaagd, dat was goed te zien in de beginfase van het lopen. Kort op elkaar lopend langs de dranghekken met veel enthousiaste toeschouwers. Het grootste gevaar kwam van Flora Duffy, maar de Bermudaanse moest nog altijd een dikke twee minuten goed maken. Na de eerste ronde snoepte ze er al 40 seconden af.

Maya domineert het lopen

Vooraan liet Maya zich niet gek maken. Neerlands trots voerde het tempo in de tweede loopronde op en ja hoor…Sophie Coldwell moest lossen. Omkijken was er niet bij, Maya blikte vooruit naar de finishlijn. Jessica Learmonth kon slechts volgen, het tempo werd bepaald door de geboren Brabantse. Bij de keerpunten op het parcours kon het leidende duo wel zien waar de rest lag. Verder was het gas geven en het eervolle startnummer 1 nog meer glans geven met een eerste World Championships Triathlon Series-zege.

Flora Duffy te hard van stapel gegaan

Met nog twee ronden te gaan zijn de nagels thuis tot aan het vingerkootje opgevreten. Maya duldt Jessica ook niet langer op kop, maar neemt haar nog altijd wel mee op sleeptouw. Een ronde verder blijkt dat Flora Duffy waarschijnlijk te hard van stapel is gegaan bij het lopen, ze pakt dan slechts elf seconden terug. Daarmee is de zekerheid van een podiumplaats voor Maya er opnieuw. Na Yokohama tweede wil ze nu winnen. Maar dan moet ze nog wel afrekenen met Jessica Learmonth, die voor eigen publiek loopt. Coldwell blijft op een metertje of honderd van het duo lopen en is met het ingaan van de laatste ronde ook verzekerd van brons. Achter Duffy vallen de grote gaten, die trouwens al in een vroeg stadium van de race ontstonden.

In de afdeling van de klim lijkt het wel of Maya en Jessica een lange sprint zijn aangegaan. Op het vlakke gedeelte gaat het weer met de korte dribbel en is Maya (net ietsje groter dan Jessica) nog altijd degene die het tempo bepaald. Geen drankjes meer bij de laatste verversingspost. Het is nu alles of niets. Wie durft als eerste aan te vallen? Maya durft het net voor het binnenlopen van Roundhay Park en ze haalt het!!!!

Maya Kingma is King en Queen of The World Today. Voor de eerste keer wint een Nederlandse een WCTS. Wonderful, ongelofelijk. Op het blauwe tapijt de steile klim en dan kan het niet meer fout gaan. Hebben we een aanstaand Olympisch kampioene in huis? Je zou het haast gaan geloven!

Jessica Learmonth klautert even later als tweede naar boven en moet toch nog twaalf seconden toegeven. Sophie Coldwell grijpt 21 tellen later brons. Floria Duffy wist een minuut goed te maken en wordt vierde en Lucy Charles-Barclay herpakt zich en komt als vijfde binnen. Taylor Spivey is de eerste Amerikaanse en de als zevende finishende Beth Potter is dan al de vierde Britse. Cassandre Beaugrand, Laura Lindemann en Carolyn Hayes maken de top tien compleet. In tegenstelling tot Maya was Leeds voor Rachel Klamer een race om waarschijnlijk snel te vergeten. Ze komt als 31e binnen op 7.46 minuten van haar landgenote.

Na de finish

Aan Maya wordt langs alle kanten getrokken. De BBC heeft een eerste interview met haar, de andere media. De Britten hadden stiekem toch niet verwacht dat iemand uit dat kleine landje aan de andere kant van de Noordzee er met de winst vandoor zou gaan. Dan volgt de huldiging, de ogen gaan dicht bij Maya als het Wilhelmus voor haar gespeeld wordt en het rood-wit-blauw in top gaat.

En dan komt het toetje: ze is ook de nieuwe leider in de World Ranking. Hadden we al gezegd dat er vandaag Nederlandse triathlongeschiedenis geschreven is?

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.