Max Neumann prolongeert titel Cairns; Kylie Simpson loopt 2.53 bij IM-winst; Jetze en Nico winnen Leeds – WTJ 1880

ZONDAG – Gek idee eigenlijk. Twee jaar geleden stonden we rond deze tijd op een bomvolle Kalfstermansweide vrolijk een biertje te drinken met Max Neumann. Hij was eerder die dag tweede geworden in de European Premium Cup en vond het hoogst vermakelijk om te kijken en luisteren naar die maffe band Reeperbahn Stimmungsmacher. Hij vertelde over zijn ambities. Die lagen niet bij de Olympische Spelen, maar bij Hawaii.

Twee jaar verder heeft de 25-jarige Australiër die focus al verlegd naar het langere werk. Met succes, want hij won vannacht Nederlandse tijd voor de tweede keer op rij de Ironman Cairns en plaatste zich daarmee rechtstreeks voor het WK Ironman Hawaii. Deze Ironman was tevens Asia-Pacific kampioenschap en werd door de PTO met 100.000 dollar extra verblijd. Daar wilden de mannen en vrouwen wel even voor knokken.

Neumann en Ashberger op kop

Josh Amberger kwam – uiteraard – als eerste uit het water met Neumann er niet ver achter. Toch duurde het nog een kilometer of veertig vooraleer de Aussies bij elkaar kwamen. In dat opzicht was het een krachtenspel, waar samenklonterende achtervolgers overigens nauwelijks van profiteerden. In T2 stalde Neumann zijn racemonster een half minuutje eerder dan Amberger. Het publiek moest daarna vijf minuten wachten vooraleer Tim van Berkel, Mike Phillips en Simon Hearn klaar waren met de 180 kilometer.

Marathon Neumann in 2.43

Gestaag breidde Max zijn voorsprong op de marathon uit. Na 25 kilometer was de dappere Amberger eraan voor plaats twee. Tim van Berkel kwam tot op zes minuten van Neumann, maar zag met nog tien kilometer lopen te gaan in dat de titelverdediger niet meer te achterhalen viel. Max Neumann concentreerde zich vervolgens op een sub-8 uur tijd. Dat lukte met een scherpe marathontijd van hoog in de 2.43. De Australiër klokte 7.58.55 uur. Tim van Berkel was goed voor 8.06.39 uur en Josh Amberger behield de derde plaats in 8.10.12 al zal Simon Hearn hem op het laatst wel op de hielen. Mike Phillips was de eerste Nieuw-Zeelander op een vijfde plaats in 8.17 uur. Fransman Simon Billeau op een tiende plek eerste Europeaan.

Niet favoriete Watkinson maar Kylie Simpson wint Cairns

Amelia Watkinson was torenhoog favoriete bij de vrouwen. De Nieuw-Zeelandse was titelverdedigster en scoorde ook dit seizoen al drie aansprekende podiumplaatsen in Hell of The West, Husky Long Course en IM 70.3 Geelong. Maar Watkinson en ook de meeste insiders rekenden enigszins buiten Kylie Simpson. Niet slim, want de 37-jarig laatbloeister was vorig jaar al goed voor een verbluffende marathon in 2.57 uur, waarmee ze haar pro-debuut in Cairns met een vierde plaats afsloot (toen kwam ze vanaf positie tien).

Nu deed de Australische hetzelfde, maar dan vanaf de vijfde plek regelrecht naar de eindoverwinning. Onnodig te zeggen dat ze jarenlang in de atletiek uitkwam. Na enkele jaren agegrouper was Cairns vorig jaar dus haar pro-debuut. En nu dendert ze door.

Liefst 21 minuten na Rebecca Clarke kwam Simpson na 1.09 uur uit het water. Clarke was toen nog in de slag met Chloe Lane en Courtney Gilfillan. Lane nam de koppositie al snel over, maar Clarke klampte aan en keerde terug in pollposition met Watkinson op twee minuten en Simpson na 45 kilometer nog altijd op een hopeloze 19 minuten achterstand.

Kylie na fietsen nog steeds 19 minuten achter

Even voorbij halfkoers vond Watkinson het welletjes en reed weg bij Clarke en Lane. Renee Kiley had toen serieus de achtervolging in gezet en volgde op een minuutje. Simpson klom wel naar een zesde plek, maar wel nog altijd met 17 minuten verschil. Kiley zou met 4.54 uur de snelste fietstijd zetten en wisselde ook als eerste, vijftien tellen later was het Lane, twee minuten later Watkinson, dan Clarke en Penny Slater en de achterstand van de als zesde wisselende Kylie Simpson bedroeg in T2 nog steeds 19 minuten.

Mouwen opstropen en gaan al duurde het even vooraleer Simpson op stoom kwam. Met grote stappen passeerde ze eerst Slater, daarna Clarke en Kiley en op de halve marathon was haar achterstand al gehalveerd. Bij kilometerpaaltje 32 was ze de nieuwe leidster in de wedstrijd. Watkinson probeerde nog wel een tegenaanval in te zetten, maar het moordend tempo van Kylie Simpson was voor niemand bij te houden. Verrassend? Enerzijds wel, maar van de andere kant: Watkinson zei na afloop te weten dat ze zeker een kwartier voorsprong moest hebben op Simpson, dus er werd wel degelijk rekening met haar gehouden. En de 2.57 marathon van vorig jaar was nu een zeldzaam vertoonde 2.53.21 uur, twintig minuten rapper dan Watkinson en Slater en nog veel meer op de rest.

Niet gek voor een 37-jarige triatlete

Eindtijd voor Kylie Simpson was 9.06.35 uur. Voor een sub-9 uur komt ze nog te veel te kort op het zwemmen en ook fietsen. Maar toch, 37 lentes en dan 9.06 uur. De meeste atleten zijn op die leeftijd weer op hun retour. En ze zorgt in elk geval voor vuurwerk, want met haar aan de start weet je de afloop maar nooit. We zien ze terug op Hawaii, waar ze debuteert als pro. Voor Amelie Watkinson resteerde de tweede plaats in 9.09, Chloe Lane eindigde derde in 9.14 en daarna kwamen de andere hoofdrolspeelsters Slater, Kiley en Clarke. Gilfillan was de zevende en laatste vrouw binnen de tien uur.

World Cup Leeds met medailles voor Jetze, Geert, Maurits en Nico

Dan snel naar Leeds, waar we vandaag natuurlijk aandachtig de verrichtingen van onze Nederlanders gaan volgen: Maya, Rachel en Donald. Gisteren al een mooi opwarmertje met de paratriatleten. Dat garandeert tegenwoordig altijd veel podiumplaatsen en ook nu weer.

De PTWC-groep gaf het inmiddels mondiaal vertrouwde beeld van Jetze Plat en Geert Schipper op goud en zilver. Het moet de buitenlandse concurrentie wel eens frustreren, deze Oranje hegemonie. Op alle onderdelen wat Jetze de acht tegenstanders de baas. Geert was bij zwemmen en handbiken de nummer twee, bij het wheeleren ging de Oostenrijker Florian Brungraber een fractie harder. De Oostenrijker kreeg na afloop brons. Jetze had sowieso een prachtweekend, want wat een geweldige Sportlab Sedoc zagen we afgelopen vrijdag bij de NPO. Leerzaam, boeiend en erg goed gemaakt. Chapeau.

Margret valt uit

Voor Margret Ijdema verliep de race minder goed. Ze stapte bij het wheeleren uit. Maurits Morsink trof de Fransman Jules Ribstein en werd net als eerder in Yokohama tweede. Alleen toen achter de Spanjaard Lionel Morales. De Spaanse tegenstander van Nico van der Burgt gaf op, waardoor Nico zijn tweede World Cup winst van het seizoen pakte. Al met al toch weer een geslaagd optreden van de Nederlandse paratriatleten.

 

 

 

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.