Nelleke Baldé ; IRONMAN KUOPIO-Tahko Finland , mijn ticket naar Kona!

 

Op het spiegelgladde water na was er niets vlak en voorspelbaar in deze prachtige eerste Finse IRONMAN full distance.

Mijn triatlon avonturen zijn, na ongeveer vijf jaar, onder te verdelen in een aantal hoofdstukjes. Variërend van hoe atleten zijn, wat je eet en drinkt op een lange afstand, hoe sponsoren werken tot het vervangen van een lekke band. Achterin dat boekje staat een lijstje met de mooiste plekjes, waar ik ooit geweest ben of met wie ik binnenkort weer wil trainen. Nu kom ik eindelijk bij mijn punt 😉

IRONMAN Finland staat met stip bovenaan mooiste parcoursen waar ik ooit geweest ben. Wat een machtig mooie plek om te zwemmen! En wat een mooie brede wegen die geheel worden afgezet. Geen putje in de weg. Redelijk zware klimmen maar met fantastische afdalingen, waarbij ik geen 1 keer hoefde te remmen. Zo overzichtelijk en groots. Schattige Scandinavische huisjes langs het parcours en mooie vergezichten over bossen en meren. Maar laat je daardoor niet afleiden, want er waren veel referees op motoren tegen stayeren.

Het loopparcours was meer een trail. Dat is op zich niet zo erg, maar dat kon je niet echt terug vinden ergens. Misschien is het voor de Finnen normaal? Veel gravel en op en neer maar erg leuk en afwisselend. Niet snel…

De Finnen zijn onverstaanbaar (heerlijk om je zo in het buitenland te wanen met de wetenschap dat hun Engels perfect is) en ongelooflijk goed in organiseren! Alles was super strak geregeld.

Toen de hel boven ons losbrak tijdens de marathon spoelde een stuk van het parcours weg, maar daar bouwen de Finnen meteen een bruggetje over! Mensen werden onderkoeld afgevoerd door de plaatselijke golfclubkarretjes, waar het loopparcours ook deels overheen liep.

Het hele stadje Tahko was voor mijn gevoel actief vrijwilliger van deze race, die hiervoor al een plaatselijke Longdistace triathlon was: De Finntriathlon. Ik heb niets dan goeds gehoord over deze race.

Marlene de Boer shaked even het pro veld door elkaar en chickt meerdere dames aldaar! Op Hawaii vast ook onverslaanbaar!

Zelf, ondanks maagklachten tijdens de marathon (zelfs de dixi’s zijn schoon en geen rijen) een fantastische race gehad.
Tweede plaats in mijn agegroep en een Konaslot in the pocket!
Van de bijna onderkoelde avonturen in Finland naar het warme Energylab op Kona!

Ruud de Haan

Ruim dertig jaar geleden aangestoken met het triathlonvirus. Als super-recreant races gedaan en door toedoen van Mels de Kievit aan de micro beland en die nooit meer los gelaten. Samen met maatje Wim van den Broek zo veel meer dan 1000 wedstrijden als speaker gedaan. Zo af en toe actief voor Eurosport als commentator bij triathlons.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.