Marlene de Boer wint ook haar eerste full distance race en kwalificeert zich voor Kona, haar raceverslag.

Het was pas haar 8e triathlon in haar carrière ; de score tot dusver; 7 maal winst , 1 x DNF door lekke band en 4 x top 10 klassering als agegroep-atlete in het PRO veld: Marlene de Boer.
Haar debuut op de hele in Finland afgelopen zaterdag leverde niet alleen de overall winst bij de agegroep dames op, ze finishte als 7e tussen het Pro veld en kwalificeerde zich voor IRONMAN Hawaii. Eerder hadden we Marlene al voorgesteld, onderstaand haar wedstrijdverslag.

Mijn eerste full distance. In augustus 2019 schreef ik mij in voor IRONMAN Hamburg 2020. Na een enerverend COVID jaar (2020) en het uitstellen van een aantal races in de eerste helft van 2021 (IRONMAN Hamburg juni 2021) was het nu ein-de-lijk zover. De keuze voor IRONMAN Finland is gemaakt omdat dit de laatste kwalificatie mogelijkheid was voor KONA. Als voorbereiding op hierop heb ik gelukkig een halve marathon (Dresden) en twee keer een half distance (Challenge Cran Ganaria en St. Polten) kunnen starten.

Sinds ik onder de vleugels van Yvonne van Vlerken train, voel ik mij ontzettend goed en merk ik dat ik veel progressie maak. In de aanloop richting deze IRONMAN Finland, begon het vertrouwen steeds meer te groeien en voelde ik mij fysiek en mentaal steeds meer ‘klaar’. Het vertrouwen dat ik van Yvonne kreeg, heeft mij mentaal ook ontzettend geholpen: ik was klaar om te racen. Zeker na de teleurstelling van mijn lekke band tijdens de Olympische afstand van IRONMAN Maastricht, twee weken ervoor, was ik er nog meer op gebrand om deze race tot een goed einde te brengen.

Samen met mijn ouders ben ik op dinsdag 10 augustus vertrokken naar Helsinki. Vanuit hier was het nog zo’n vier uren rijden met de auto. Onderweg zagen we vooral veel rechte wegen, bomen en ter afwisseling af en toe een prachtig meer. Welkom in Finland.

In de dagen voorafgaand aan de race heb ik mij perfect kunnen voorbereiden. Mijn ouders begrijpen als geen ander wat er nodig is om je perfect te kunnen voorbereiden. Hierdoor verliep alles heel ontspannen en heb ik veel geslapen en gegeten (ik kan voorlopig geen rijst meer zien).

Dit is het eerste jaar dat IRONMAN Finland een full distance organiseert. Het zwemonderdeel vindt plaats in een prachtig meer en bestaat uit een grote ronde. De watertemperatuur (20 graden) is perfect en met alle bomen eromheen oogt het echt als een paradijsje. Het fietsparcours is een kronkelende weg, die constant op en neer gaat, met een aantal open stukken waar de wind een grote rol speelt. Onderweg is het eindeloos bomen tellen, je hoofd zo laag mogelijk houden en zo hard als mogelijk is proberen te fietsen op die geweldige machine van Kú Cycle. Het is niet technisch en er is weinig afleiding. Een parcours wat mij goed ligt. Tot slot lijkt het loopparcours meer op een trail run (dit heeft niet mijn voorkeur) met maar liefst 420 hoogtemeters en veel onverharde stukken. Ook speelde de wind hier, op de lange stukken, weer een grote rol.

Samen met Yvonne heb ik van te voren een duidelijk raceplan gemaakt: mijn ding doen met zwemmen, fietsen ‘met de rem erop’, twee ronden lopen ‘met de rem erop’ en daarna kijken wat er nog in de tank zit. Een vooral genieten en met een lach over de finish komen.

Tijdens de zwemstart scheen de zon en leek alles erop dat het een perfecte dag zou worden. Als agegroupers starten wij 15 minuten na de PRO dames. Vlak na het startschot ben ik als een van de eersten het water ingedoken. Het zwemonderdeel vloog voorbij en voor ik het wist was ik door de wisselzone heen en zat ik op mijn fiets. Tijdens het fietsonderdeel heb ik mij zo goed mogelijk aan het voedingsplan gehouden dat ik samen met Eric van der Linden (Nutrid ) heb gemaakt. Ik heb geprobeerd zoveel mogelijk te focussen op een ontspannen houding en genoten van de omgeving.

Na 90 kilometer stonden mijn ouders langs de kant en kon ik even lachen en zwaaien. De wind nam in de tweede ronde flink toe. Hierdoor is het net niet gelukt om het fietsonderdeel binnen 5 uur af te ronden. Vlak voor het begon te regenen dook ik T2  in en zag ik mijn ouders weer. Hier kreeg ik door dat ik 15 minuten voorsprong had op nummer 2 (uit mijn agegroup). Dit heeft mij een flinke boost van vertrouwen gegeven.

Het loopparcours was zoals gezegd zwaar. Vier ronden waarbij het constant op en neer ging en veel onverharde stukken met zand en grote stenen. Na 25 kilometer begon de vermoeidheid toe te nemen en vanaf dat moment was het bikkelen. Er zijn veel mensen geweest die mij hiervoor hebben gewaarschuwd. Mijn ervaring is dat je je hier niet echt op kunt voorbereiden. Niet eerder in mijn leven heb ik zo’n oncomfortabel gevoel ervaren.

Ik ben trots op mezelf dat ik mentaal heb kunnen blijven pushen en het verval beperkt heb kunnen houden. Een echt snelle marathon tijd zat er op dit parcours niet in, maar ik heb mijn voorsprong kunnen uitbreiden naar 32 minuten. Het feit dat ik ook tijdens het looponderdeel steeds meer PRO meisjes ging inhalen gaf mij enorm veel vertrouwen. De laatste 12 kilometer liep ik in de stromende regen met mijn HOKA’s in de plassen te stampen. Vanaf hier was het kilometer voor kilometer aftellen.

 

Wat voelde het goed om de finish te zien in een eindtijd van 9 uur en 21 minuten en 19 seconden. Helemaal gebroken maar zo ontzettend blij en trots. Dit is een ervaring om nooit te vergeten!!

Natuurlijk vroegen we ook Yvonne van Vlerken naar een reactie:
Hoe mooi is dit dan…. Niks dankbaarder dan je atlete de gehele dag in haar eerste hele triatlon te volgen, te genieten hoe ze met de absolute perfectie zich aan het afgesproken plan houd en dat gewoon, in ja haar alle eerste IM, weet om te zetten en uit te voeren! Vanochtend begon het om 5 uur, ik werd wakker en wist dat ze op dit moment naar de wisselzone aan het lopen was, dan een hele spannende dag en vele uurtjes later, heeft onze Marlene het gewoon geflikt. Overall agegroep winst en 7e overal tussen de prof vrouwen…. Marlene is het levende bewijs dat hard werken wordt beloond en hoe mooi is dit dan voor haar en trouwens ook voor mij. Heel Team Sirius Europe heeft de gehele dag met haar meegeleefd en natuurlijk waren de verwachtingen hoog, we weten dat ze dit kan, maar je moet het maar wel gewoon even doen hey!

En wij van Trikipedia zijn apetrots dat ergens op dat racepakje onze naam prijkt.