Preview WK Edmonton; Wordt Maya wereldkampioene?; Terug naar Norseman met Heleen, Thor Beach met Carin en Embrunman met Marion – WTJ 1971

DONDERDAG – Even op adem komen is er niet bij in het hoogseizoen van triathlon. Nauwelijks zijn de Spelen achter de rug of het WK Grand Final dient zich aan. Edmonton, Canada is ditmaal plaats van handeling. Voor de derde maal heeft de Canadese sportstad het WK in huis. In 2001 nog als stand-alone event met Peter Robertson en Siri Lindley wonnen toen. In 2014 is Edmonton voor het eerst gastheer van de Grand Final: Alistair Brownlee (niet gekozen in de IOC-atletencommissie trouwens) en Gwen Jorgensen winnen de finale-race, Gwen wordt er tevens wereldkampioen. Ali moet de titel laten aan de meest regelmatige triatleet dat seizoen Javier Gomez.

Edmonton beslist wie de wereldkampioenen 2021 worden

Nu dus iedereen wederom verzameld in Edmonton. Bijna iedereen, want het pechjaar van Jelle Geens kreeg na zijn Coronaspelen nog een lelijk staartje met zijn val in Montreal vorige week. Jelle zet een streep door 2021. Voor de Belgen kan het nog allemaal goed gemaakt worden door Marten van Riel. Na zijn vierde plaatsen in Tokyo en Montreal staat hij er in de ranking voor het WK helemaal niet verkeerd voor. Marten zou met een goed slotakkoord zo maar de titel kunnen grijpen. Alex Yee en Kristian Blummenfelt staan nog boven hem. Marten krijgt in Edmonton gezelschap van Noah Servais. Bij de vrouwen elite doet alleen Hanne de Vet mee.

TeamNL met 5 atleten in Grand Final

Van Nederlandse zijde doet Maya Kingma een serieuze gooi naar de wereldtitel al zal het met Flora Duffy aan de leiding best moeilijk worden. Zoals we het nu kunnen becijferen mag Flora niet bij de eerste zeven finishen terwijl Maya dan de Grand Final Edmonton moet winnen. Het verschil met zilver – Taylor Spivey – is slechts negen punten. Dus als Maya voor Taylor eindigt in de top drie wordt ze vice-wereldkampioene. Een historische prestatie, niet eerder vertoond door een Nederlandse triatleet (m/v). Overigens kan het ook nog de andere kant uit, want Taylor Knibb ,  Sophie Coldwell en Katie Zaferes zijn ook nog kansrijk op eremetaal in dit gekke (want slechts vier races) WTCS-jaar. Er kan nog meer geschiedenis geschreven worden, maar dan door Flora Duffy. Zij kan namelijk de eerste triatleet (m/v) worden, die in hetzelfde jaar zowel Olympisch- als wereldkampioen wordt.

Bij de junioren is Ian Pennekamp van de partij. De Nederlands kampioen U23, winnaar van Huizen en Maastricht is klaar voor een goed WK in Canada. Oranje is het best vertegenwoordigd bij de vrouwen U23 met drie troeven: Quinty Schoens, Rani Skrabanja en Barbara de Koning. Coach van TeamNL is Jordi Meulenberg.

Zware Norseman de meest fotogenieke triathlon op aarde

We hebben al prachtige beelden gezien van Heleen de Hooge, maar ze komt zelf nog met een wedstrijdverslag c.q. belevingsverhaal. Heleen excuseerde zich op voorhand dat blogs waar ze twee jaar terug voor Trikipedia aan begonnen was en die in het teken van haar kwalificatie en trainingen voor de Norseman stonden, er bij ingeschoten waren. Alle begrip overigens, van Covid-19 bracht ook op dat vlak veel onzekerheid. Geruime tijd wist Heleen niet eens of ze wel in Noorwegen wist te geraken. Het was ook een stuk moeilijker, er deden slechts 16 niet-Noren mee. Trouwens ook het aantal Noren lag een stuk lager op de Zalaris Norseman: 71. Normaliter trekt het evenement, waar ook het WK XTri aan gekoppeld is ruim 250 triatleten van over de hele wereld.

Maar iedereen was al lang blij dat het evenement door kon gaan. Norseman is en blijft buitencategorie. In een interview heeft Olympisch kampioen Kristian Blummenfelt al aangegeven hem beslist een keer te zullen doen. ,,Alleen komt dat in dit stadium van mijn carrière wat ongelegen” voegde hij er lachend aan toe. De Noren zijn trots op hem, op de vele topprestaties van Kristians landgenoten. Maar ook op de Norseman, het ‘Almere’ van Noorwegen. Met dat verschil dat de Flevopolder zo plat als een pannenkoek is en Eidfjord en omgeving geen moment vlak.

Breivold wint na Tallinn ook Norseman

De winst ging op 7 augustus naar Jon Saeveras Breivold in 10.21.47. Zijn overwinning kwam niet helemaal als een verrassing, hoewel hij debuteerde. Maar deze Noor won vorig jaar al wel de Ironman Estonia in Tallinn en dat was een indicatie. Kristian Grue kwam 24 minuten later als tweede op de 1883 meter hoge Gaustatoppen aan. Ook nog binnen de elf uur bleef de nummer drie: Norseman-gigant Allan Hovda. Het was zijn zevende top-drie notering, drie keer won Hovda, die ooit ook op het EK in Almere uitkwam en daar een bescheiden klassering haalde. ,,Too easy”, concludeerde Hovda destijds. Tja.

Bij de vrouwen een sterk debuut van de Noose Julie Aspesletten, klaar na 12.39.18 uur. Bijna 50 minuten kon zij wachten op de nummer twee de Britse Flora Colledge (winnares Swisman XTreme en in 2019 nog zilver op het WK Norseman) en het duurde nog eens drie kwartier vooraleer de nummer drie zich boven meldde: Dominique Lothaller. Op dat moment was Heleen de Hooge (die de meesten nog bij haar meisjesnaam Bij de Vaate kennen) al aan de beklimming van de Gaustatoppen begonnen. Ze kwam aan na 14.39.22 uur eerder in het donkere water vanaf de veerboot te zijn gesprongen. Een enorme ervaring rijker en ook deze kan ze van haar bucketlist afhalen. Overigens was ze niet de enige Nederlander, die meedeed. Theo Lakerveld zette kort voor Heleen ook de laatste stapjes naar de finishlijn 1883 meter boven NAP. Als 28e bij de mannen. Zowel Theo als Heleen ontvingen het felbegeerde zwarte shirt.

Overigens is de Norseman niet alleen de zwaarste hele triathlon ter wereld, het is ook de meest fotogenieke. Wat komen er toch altijd prachtige plaatjes uit de robuuste Noorse race!

7 AUGUSTUS: Norseman

28.Theo Lakerveld 14.31.43
7.Heleen bij de Vaate 14.39.22

Carin van Haren in voetsporen van Geke Venema: winnares Thor Beach inclusief 3 lekke banden

Uiteraard veel vlakker – maar door het lopen over strand en duin – zeker zo lastig is de Thor Beach Triathlon in het Deense Thorsminsk. Thor is de God van donder en bliksem en dat deed het op zaterdagochtend 7 augustus flink aan de Deense kust. Toch kon de race doorgaan, maar daarmee waren de problemen voor Bredase Carin van Haren nog niet overwonnen. Ze zwom goed, maar bij het fietsen sloeg het noodlot toe: liefst drie lekke banden. Ternauwernood haalde de TVB-atlete de tijdslimiet om nog – samen met maatje Guido Tap, die een jaar eerder zelf meedeed – aan de strand- en duinmarathon te beginnen. Die liep ze echter ruim een uur sneller (5.20) dan haar enige concurrente Karina Barlose. Aan de streep was het verschil groot genoeg: 14.22.44 uur en vooraleer de atlete uit Odense binnen was, stond de klok op 15.36.14 uur. Het parcoursrecord blijft trouwens in handen van tweevoudig Thor Beach-winnares Geke Venema (12.20.49). De Duitser Fabian Rind zorgde ervoor dan voor het eerst in het zesjarig bestaan van de wedstrijd er geen Deen op het hoogste ereschavotje stond. Rind was klaar in 10.45.55. Een dik half uur later volgde de Deen Per Nilsson. Een tweede Deen – Mike Pedersen – eindigde derde.

De Thor Beach Triathlon is beide coronajaren door gegaan. Mede te danken aan de kleinschalige opzet, zodat geen grote drommen met mensen bijeen zijn. Voor Hawaii is dat helaas geen optie gebleken. De race verhuist naar februari 2022, iets wat vorig jaar ook al geprobeerd werd. Met 17 deelnemers op de hele is de Deense driekamp inderdaad een intiem gebeuren. Dat daar toch drie Nederlanders bij zaten, is verrassend. Wouter Feitsma en Peter de Waal (de Deense organisatie vermeldde ook hun verdere geboortenamen Julius Louis Marinus, waarschijnlijk omdat Deense namen doorgaans ook langer zijn) kwamen trouwens keurig in de top tien over de streep. Tuurlijk, de tijdverschillen zijn aanzienlijk, maar dat weet over tien jaar niemand meer. In de top tien eindigen van een hele triathlon, vooral dat blijft hangen.

7 AUGUSTUS: Thor Beach Triathlon Thorsminsk

7.Wouter Feitsma 12.53.17
10.Petet de Waal Malefijt 13.49.51
V:
1.Carin van Haren 14.22.44

Challenge Turku

Het was vrij rustig aan het Challenge front de afgelopen weken, we zeiden het al. Het zal stilte voor de storm zijn, want met The Championship in Samorin en Challenge Roth komen er vanzelf nog twee gigantische wedstrijden aan. We konden de voorbije weken nog wel 1 wedstrijd vinden, die in het Finse Turku. De halve Challenge – een van Yvonne van Vlerkens favoriete races, ze won de primeur in 2016 – was vooral een Finse aangelegenheid, hoewel er toch ook hier weer een Nederlander mee deed. De winst ging naar voormalig World Triathlon-atleet Henrik Goesch. Hij was hier al eens derde, maar legde zich niet direct toe op de halve afstand. De Fin liet landgenoten Timi Malinen en de latere Kuopio-Ironman winnaar Juuso Manninen achter zich. Bij de vrouwen won de nummer drie van het EK in datzelfde Kuopio: Tiina Pohjalainen. Dat alles na een spannend duel met landgenote Heini Hartikainen. De Poolse agegrouper Alicja Pyszka-Bazan scoorde de derde tijd. Zoals gezegd: 1 in Finland werkende/wonende Nederlander.

Marion Tuin in top tien Embrunman

Ze was een beetje buiten beeld, maar in de Embrunman zie je vaker triatleten opduiken, die enige tijd ‘verdwenen’ lijken. We hebben het over Marion Tuin, Groningse, die haar zinnen eens wilde verzetten in de Alpenrace. Ze debuteerde met een negende plaats in 13.39 uur. Ook Yvonne van de Berg en Esther Duinhoven deden het lang niet slecht. In hun leeftijdsgroepen stonden ze allen in de top 5: Marion en Esther derde, Yvonne vijfde. Sowieso is elke finisher een winnaar in de Franse klassieker. Winnaar bij de mannen werd Leon Chevalier. De Fransman, eerder dit jaar al derde op de Ironman UK in Bolton brak het tien jaar oude parcoursrecord van zijn landgenoot Herve Faure. Chevalier tilde het naar een sub 9,5 uurtijd: 9.28.18 uur. Etienne Diemunsch – tweevoudig wereldkampioen bij de beloftes op de duathlon – finishte tien minuten later als tweede. Voor de vijfde keer op het podium: de Kroaat Andrej Vistica. Na een verbeten duel met Diemunsch op onder meer de Col d’Izoard, moest hij het zilver op 20 tellen na toestaan.

Carrie Lester is gepokt en gemazeld in het lange werk. Al 25 keer stond ze in haar loopbaan op het podium van een Ironman of Challenge of Full Distance. Net als Vistica slaat ze de Embrunman niet graag over. Ze won in 2016 en 2018 en werd tweede in 2017. Het parcoursrecord heeft de Australische eveneens in handen (10.46 uit 2016). Daar kwam ze nu niet aan, maar ze won wel. Eindtijd: 11.06.23 uur. Uit Frankrijk verraste Marion Sicot met een tweede plaats, dertig minuten later. Pal achter haar werd het podium compleet met de Hongaarse Gabrielle Zelinka.

Beste Nederlander was Job Hendrickx. In 2018 nog bescheiden debuterend in Maastricht zo rond de 70e plek, maar nu flinke progressie: 11.32 uur was op 15 augustus (de vaste Embrunman-dag) goed voor de veertigste plaats bij de mannen. En 13e in zijn categorie. Een uur en 20 minuten later was Frank Heestermans de tweede landgenoot. Vijf jaar na zijn debuut ging de TriCan-atleet veertig minuten sneller: 12.52. Frank was overigens ooit op het NK OD achter Menno Koolhaas goed voor zilver, dus zeg niet dat het een matig triatleet is. Hij heeft alleen nooit de ambitie gehad om per se door te breken op de korte afstanden. Top tien klasseringen waren er bij de M55 voor Bert Vrieze en Peter Kluijtmans. Van de 905 gestarte deelnemers in deze legendarische wedstrijd, kwamen er 30 uit Nederland. We zetten de finishers op een rijtje.

15 AUGUSTUS: Embrunman

40.Job Hendrickx 11.32.15 (13e M25)
125.Frank Heestermans 12.52.05
231.Arend Jan van de Hoek 13.48.55 (14e M50)
235.Maarten van Buren 13.50.32
294.Peter-Jan Mol 14.14.28
316.Marco van Bun 14.21.29
326.Bert Vrieze 14.24.20 (7e M55)
337.Peter Kluijtmans 14.29.50 (8e M55)
358.Roel Bogaarts 14.39.03
385.Sebastiaan van den Berg 14.49.25
404.Donny Bartels 14.57.52
413.Jody Schinkel 15.01.20
463.Henk Michiels 15.23.03
473.Edwin Mazier 15.26.27
482.Martijn Zandbergen 15.30.10
490.Johan van Eemeren 15.32.17
570.Marcel Mertens 16.11.05
580.Jeroen Schinkel 16.17.08
588.Ton Sweep 16.24.27 (11e M60)
595.Eric van de Wiel 16.29.01
V:
9.Marion Tuin 13.39.53 (3e F30)
31.Yvonne van den Berg 15.30.40 (5e F45)
37.Esther Duinhoven 15.48.23 (3e F50)

1 AUGUSTUS: Halve Challenge Turku

275.Fred Keus 5.49.03 (19e M55)

Er gingen ook een paar wedstrijden niet door trouwens. De Ostseeman in Gluckburg durfde het nog niet aan, de halve van Eupen had (net als Maastricht, maar dan erger) te kampen met de naweeën van de overstromingsramp en ook de nieuwe, Italiaanse Eagleman te Assergi stelt de boel nog een jaartje uit.