Super League Jersey met Rachel, Maya en Marco; Ironman Klagenfurt met Michiel; Ironman Emilia-Romagna met Jort – WTJ 2019
DINSDAG – Terug over de landsgrenzen, want er was nog veel meer te doen. Snel beginnen met Jersey, daar waar het Europese Super League Triathlon-avontuur in 2017 begon. Afgelopen weekend de vierde editie en de derde in de reeks Londen, Munchen, Jersey en Malibu. In de finale van Malibu komen er wat nieuwe spectaculaire namen bij, zoals de Olympisch kampioenen Flora Duffy en Kristian Blummenfelt en de wereldkampioenen 70.3 Ironman Gustav Iden en Lucy Charles-Barclay. Maya Kingma houdt het daarentegen voor gezien. Ze geeft haar achillespees wat rust. Alleszins voorspelbaar gezien toch het zware programma wat de wereldtoppers met nu de oversteek van Europa naar de westkust van Amerika.
Britten voeren de boventoon in Super League Triathlons
Jersey introduceerde vier jaar geleden al de Enduro en die format stond ook nu weer op het programma. Snelle races (300/4/1,6), nauwelijks een break en wie 90 seconden achter raakt ligt eruit. Tja, topsport is hard. Het overkwam Marco van der Stel ten derde male, maar de Nederlander geeft niet op. Ik schat in dat hij Malibu wel tot een goede einde brengt. Op het Kanaaleiland moest Marco na de tweede heat stoppen. In de eindstand staat hij daarmee op een 19e plaats van in totaal 21 deelnemers. Hard gefietst werd er vooral door Londen-winnaar Hayden Wilde en Marten van Riel. Maar Alex Yee en Jonathan Brownlee konden volgen en sloegen toe in de slotrun. Het was een schitterende apotheose trouwens met kleine verschillen. De Britten zijn sowieso heel bedreven in het SLT-werk. Alex Yee won op het Britse Kanaaleiland zijn eerste SLT, Jonny Brownlee opnieuw tweede en Hayden Wilde derde. Daarmee bleven Marten van Riel en Kenji Nener nipt buiten het podium.
Learmonth oppermachtig
In het vrouwenveld blijft Jessica Learmonth oppermachtig. Voor het derde weekend op rij won ze de Super League Triathlon en met Rotterdam meegerekend is het al haar vierde winst in dit soort wedstrijden. Het was een wat warrige finale waarin de speaker (wij niet hoor!) aankondigde dat zowel Learmonth als Georgia Taylor-Brown recht hadden op een short-cut en die dus ook namen. Toen dat voor GTB niet het geval bleek, werd ze eerst gediskwalificeerd maar dat werd later weer terug geroepen. Misschien maakt SLT het weliswaar spectaculair, maar voor de kijker (Eurosport!) met de teams ook onnodig ingewikkeld. Schaf de teams af of leg daar niet de nadruk op. Schorpioenen, Egels en Haaien, onder die namen (in het Engels dus) komen de atleten uit, maar het is op de compacte formats toch al lastig genoeg om de zaak te volgen.
Daarmee niet gezegd dat de marketingstrategie van Super League niet voor een enorme sprong voorwaarts zorgt. Onze Ruud is bijvoorbeeld nu ook doordeweeks niet meer thuis omdat hij de beelden van Eurosport van deskundig commentaar voorziet. Al zal ook Ruud wel eens uitzien naar een lekkere Ironman op Eurosport, hopelijk Hawaii in de toekomst live.
Alle heats apart doornemen doen we hier niet, we hebben een paar mooie foto’s tevoorschijn getoverd, soms zeggen die meer dan 1000 woorden. Jessica en Georgia dus opnieuw de beste twee. Cassandre Beaugrand nestelde zich als enige tussen het Britse geweld, want ook vierde en vijfde waren van TeamGB: Vicky Holland en Beth Potter. In totaal zes Britse vrouwen in de top tien. En onze Nederlandse atletes dan? Welnu, aanvankelijk lag Maya nog vierde, maar gaandeweg de races miste ze het contact met de kopgroepjes. Rachel opende als twaalfde, kwam nog wel terug in de top tien, maar het ging een stuk moeizamer dan vorige week in Duitsland. Ook Maya kon de tempowisselingen op met name het lopen niet goed verteren. Het resulteerde in de posities elf voor Rachel en twaalf voor Maya. Nog altijd keurig in de middenmoot. Op naar Malibu, maar zonder Maya dus. Interessant wordt het daar wel als bovengenoemd kwartet zich plots in de strijd mengt.
Ironmans Klagenfurt en Emilia-Romagna
Hoog tijd voor enkele Ironman en 70.3 Ironman-races. Eerst in Europa. Ironman Austria Kärnten bijvoorbeeld. De uitgestelde race, doet wat raar aan zo half september. Toch hing er weer dat typisch Oostenrijkse sfeertje wat deze wedstrijd zo bijzonder maakt. Bovendien uitermate spannend, want als er na knap acht uur sporten slechts 24 seconden tussen winnen en verliezen zit, dan is het een adembenemende apotheose van weer zo’n lange krachtsinspanning. Denis Chevrot bleef de Zweed Rasmus Svenningsson op die manier voor en bezorgde Frankrijk voor het eerst een overwinning in de Oostenrijkse Ironman. Het Franse succes werd dik zeven minuten later nog compleet gemaakt met Arnaud Guilloux, die derde werd. Hij was overigens wel als koploper aan de marathon begonnen met Svenningsson op de hielen. Maar Chevrot, die toch vooral bekend staat als sterk zwemmer had zijn krachten goed verdeeld en liep met 2.35 de marathon van zijn leven. Het resulteerde in een eindtijd van 7.51.09 en zijn tweede Ironmanzege na Busselton, Western Australia 2014. Drie man bleven onder de acht uur, nummer vier was trouwens ook een Fransman William Menneson. Vijfde werd oud-winnaar Michael Weiss, eerste Oostenrijker daarmee. Oud-Almere winnaar Matt Trautman finishte als zevende.
Laura Philipp, sensationeel sterk
Nog grootser was de prestatie van Laura Philipp. De Europees kampioene van Kuopio won ook haar derde Ironman waaraan ze mee deed: 100 procent score dus voor de Duitse, die in Barcelona 2018 Yvonne van Vlerken versteld deed staan van haar enorme overmacht. Philipp is bovendien nog nooit langzamer geweest dan 8.38 uur! Onvoorstelbaar goed. Waren het de Fransen bij de mannen, bij de vrouwen beheersten de Duitse atletes de race, want Katharina Grohmann was nummer twee. Gabriele Obmann zorgde toch nog voor een Oostenrijks succesje met brons. Maar pas drie kwartier na haar finish zag Laura dat tweetal over de meet komen. Ze was al gedoucht en al.
Michiel kwam niet lekker in de wedstrijd
Het moest ook de race van Michiel de Wilde worden, althans hij wilde weer eens laten zien wat hij waard was. Geen sinecure bij de pro’s natuurlijk. Elf minuten na de Poolse Olympisch zwemmer Lukas Wojt (Peking 2008) kwam Michiel aan de kant. De voormalig zeiler, volleyballer, hardloper, ruiter en roeier uit Amsterdam begon als 32e aan het fietsen, startte voor zijn marathon als dertigste en kon daar uiteindelijk nog een paar plaatsjes winnen met een marathon van 3.08. Maar van harte ging het nog niet, op zijn tandvlees kwam De Wilde binnen als 26e pro nog net binnen de negen uur. 25 minuten later volgde de eerste Nederlandse agegrouper Jan Klein Poelhuis. Hij werd er 13e M35 mee. Oud Hawaii-ganger Huib van Engelen eindigde als 18e M55. Geen nieuw slot voor hem. Slechts 1 top tien klassering en dat nog voor iemand die er 15.26 uur over gedaan heeft. Maar Hein Jalving komt uit in de M18-groep en die is doorgaans (gelukkig maar) niet dik gezaaid. Twaalf Nederlanders in totaal, 1 vrouw maar zij viel uit. Ook in zijn totaliteit viel Klagenfurt ver terug. 3200 deelnemers in 2019 tegen nu 1034 starters. Maar het is alleszins verklaarbaar.
19 SEPTEMBER: Ironman Klagenfurt
M:
32.Michiel de Wilde 8.57.52 (26e pro)
68.Jan Klein Poelhuis 9.22.46 (13e M35)
328.Bram van Engelen 10.52.47 (50e M30)
380.Guido Steenis 11.06.18 (61e M45)
432.Michel van Druten 11.20.06 (73e M35)
456.Eric Pronk 11.26.22 (78e M35)
535.Huib van Engelen 11.47.54 (18e M55)
628.Danny van Mourik 12.16.00 (99e M35)
726.Chris Punter 12.57.22 (150e M45)
783.Arno Bosman 13.36.48 (160e M45)
879.Hein Jalving 15.26.56 (9e M18)
V:
DNF Rosaline Wedzinga
Frysman Jort veertiende in Italiaanse Ironman
In zeker opzicht was de Ironman in het Italiaanse Emilia-Romagna succesvoller voor de Nederlandse delegatie. De race was voor zowel de mannen als de vrouwen agegroup-only. Toch stonden ruim 1500 triatleten aan de start, daarmee Klagenfurt voorbij dus. De winst ging naar Gijs van Ranst, een Belgische bakker annex triatleet. Wat Frans van Heteren is in Nederland, is ‘bakker Gijs’ bij onze zuiderburen. Een knappe prestatie van de Grembergenaar, die het Oekrainse geweld Sergii Malchyk op dik zeven minuten zette. De derde man over de meet was de Brit Oliver Bates, maar wel al op 10 minuten. De Zwitser Leo Tomaselli leek goed op weg naar d ezege, had 13 minuten voorsprong na het fietsen, maar stapte oververmoeid uit op de marathon. Oliver Bates nam aanvankelijk de leiding over, maar het was Van Ranst, die na 26 kilometer het heft in handen nam. De zege kwam hem toe, na 8.43.04 uur stopten de klokken voor onze Zuiderbuur (geen familie van de befaamde viroloog Marc van Ranst overigens). Ex-pro Mike Schifferle eindigde als achtste en eerste M45.
We zeiden al dat het voor de Oranjes ook goed verliep. Frysman-zwaardwinnaar Jort van Zutphen bijvoorbeeld finishte als 14e in totaal na 9.04 uur en was daarmee vijfde M35. Zijn tweede goede hele dus dit seizoen. En dan te bedenken dat tot drie keer toe Jorts ketting eraf loopt. Hij loopt zijn marathon echter weer als vanouds, op souplesse. Met dank aan drievoudig Ironmanwinnares Laura Philipp trouwens. Hoe dat zit, kun je lezen op de website van Jort: www.jortsport.nl. Erik van den Haak bleef trouwens niet ver achter. Hij haalde liefst 40 minuten van zijn persoonlijk record af en bracht het op 9.08, daarmee zevende M35 en in totaal achttiende. Ook Michael Ouwerling en Koen van Putten zaten nog aan de goeie kant van de 10 uur wedstrijdtijd.
Margreth van den Boogert mag weer naar Hawaii…ooit
Beste vrouw was de Italiaanse Fabia Maramotti, die de klus klaarde in 9.40.10 uur. De Duitse Jana Binninger eindigde als tweede ook nog binnen de tien uur. Zwitserland stuurde met succes Desiree Germann naar Cervia voor deze Ironman. Ze haalde brons in 10.08 uur. Knappe prestatie van Margreth van den Boogert. De Nederlandse woont al jaren in Zuid-Frankrijk, nam onder meer deel aan de Ironman Hawaii 2018 en viel ook nu weer in de prijzen: negende totaal en tweede F50. Dat leverde haar opnieuw een slot Hawaii op. Ook Marleen Eijkholt noteerde een top tien plekje.
18 SEPTEMBER: Ironman Emilia-Romagna
M:
14.Jort van Zutphen 9.04.44 (5e M35)
18.Erik van den Haak 9.08.39 (7e M35)
80.Michael Ouwerling 9.43.24 (18e M30)
81.Koen van Putten 9.43.27 (20e M40)
195.Gert Kuipers 10.15.38 (34e M45)
398.Richard Liebens 10.50.43 (77e M30)
426.Harm Verhoeven 10.55.35 (100e M40)
504.Hein van Uffelen 11.11.27 (88e M30)
580.Max Luijten 11.24.19 (97e M30)
676.Haris Memic 11.39.36 (152e M40)
763.Jaap Schilperoort 11.55.16 (172e M40)
831.Tim Bosmans 12.08.10 (186e M40)
959.Bill van der Valk 12.34.13 (141e M35)
996.Christiaan Keizer 12.42.52 (218e M40)
1008.Frans Cortenbach 12.46.18 (66e M55)
1042.Nermin Hadziarapovic 12.54.08 (226e M40)
1287.Henri Elbersen 14.31.24 (231e M50)
1341.Pieter van der Poel 15.22.09 (287e M45)
V:
9.Margareth van den Boogert 10.28.59 (2e F50)
38.Marleen Eijkholt 11.30.02 (10e F40)
77.Tialda Brouwers 12.41.12 (13e F45)
95.Liselore Schickendantz 13.09.25 (21e F40)
130.Kitty Verheijen 14.23.33 (23e F50)
Girlpower op de halve Ironman Emilia met Loes voorop
De bike-run, die tegenwoordig aan elke Ironman gekoppeld lijkt te zijn, werd gewonnen door de Italiaan Leonardo Aleotti in 9.57.43. Lang niet zo snel als de winnaars, die er het zwemmen nog bij doen dus. De Nederlander Robbert Robbemond finishte als zesde in 12.01.40 uur. Meer dan een mannetje of 15 doet er doorgaans niet mee aan deze non-swim-variant. We sluiten deze WTJ af met ook de Ironman 70.3 in dezelfde regio Emilia-Romagna, ook wel de rijkste streek van Italie genoemd. Die halve was op zondag. Winnaars waren de Zwitser Benjamin Ueltschi en de Italiaanse Valentina d’Angeli. Ook dit was overigens agegroup-only. Het leverde geen sub-4 uur tijden op. De Helveet – eerder dit jaar al derde in Uster – was klaar in 4.02.59 uur. Negen minuten later opnieuw een Belg op het podium: Joachim Wera. Derde was de Duitser Sascha Hubert. Valentina deed er 4.40.12 uur over. Vier minuten later gevolgd door de Duitse Anja Fachbach en nog een Italiaanse Michela Menegon. Totaal wederom 1500 deelnemers, zodat het stadje Cervia overspoeld werd met triatleten afgelopen weekend. Ook 16 Nederlanders, mooi verdeeld 8 mannen/8 vrouwen. Beste man was Niclas Kootsta op een 80e plaats. Bij de vrouwen leverde Loes van Ooijen een knappe prestatie: 22e en vijfde in haar leeftijdsgroep. Ook Eline, Sanne Froukje, Margreet en Kim waren goed voor top tien klasseringen in hun leeftijdsgroep. En met de finish van Martine Brandsma was het Frysman-koppel Liselore (een fraaie hele op zaterdag) en Martine (halve op zondag) weer herenigd.
19 SEPTEMBER: Ironman 70.3 Emilia-Romagna
M:
80.Niclas Kootstra 4.46.37 (13e M25)
193.Rob Maas 5.01.06 (26e 25)
308.Mathieu Laeven 5.12.38 (49e M35)
519.Hendrik Plantinga 5.27.58 (107e M40)
586.Bas de Swart 5.32.39 (120e M40)
960.Kylian Eggens 6.08.08 (135e M50)
964.Guido Jaspars 6.08.30 (137e M50)
1010.Patrick Heemskerk 6.14.20 (138e M35)
V:
22.Loes van Ooijen 5.10.47 (5e F25)
25.Eline Peterse 5.13.01 (6e F25)
26.Sanne Froukje de Haan 5.14.23 (5e F30)
32.Margreet Koopman 5.17.58 (7e F25)
39.Kim Petit 5.21.25 (8e F40)
64.Ilsa Maria Sillekens 5.33.23 (12e F30)
110.Berber Akkerman 5.55.05 (19e F35)
165.Martine Brandsma 6.21.36 (35e F40)
Dutch