Kristian Blummenfelt verpulvert wereldrecord op Ironman Cozumel: 7.21.12 uur; Sara Svensk wint in 8.22 uur – WTJ 2104

ZONDAG – Een Ironman achter de rug, twee te gaan. Cozumel, daar lag toch wel de focus van de hele triathlonwereld op. In Mexico immers maakt Kristian Blummenfelt zijn debuut op de klassieke afstand, de Ironman. Dat wilde iedereen meemaken met alle respect voor de races in Zuid-Afrika en Arizona. De Olympisch kampioen maakte zijn sterrenstatus helemaal waar. Twee seconden na de Duitser Paul Schuster kwam Big Blu al als tweede het azuurblauwe water van Cozumel uit. En ook Tim Rea volgde direct achter de brede schouders van Kristian.

Zwemtijden van 39.39 minuten doen wat ongelovig aan, behalve in Cozumel waar altijd lage 40ers gezwommen worden over de 3800 meter. Het is een zwemparcours van punt A naar B en als de sterke stroming dan een beetje mee zit, dan rollen er waanzinnige zwemtijden uit. Wie dat in het achterhoofd houdt, weet de records op de juiste waarde te schatten. Maar ja, het was natuurlijk wel de aanloop naar een superprestatie met dito eindtijd voor bijvoorbeeld de Noor. Pieter Heemeryck zat er na het zwemmen ook goed bij, zeven seconden na Schuster als vijfe. Tweede Belg Pamphiel Pareyn stapte relaxed als achtste uit de Caribische Zee rondom het Mexicaanse eiland, waar het overigens veel tropische (soms harde) buien regende.

Scandinavisch duo op drift

Blummenfelt had geen zin om meteen de koppositie over te nemen. Eerst Tim Rea, daarna Patrik Nilsson namen de leiding al bleef de kopgroep wel in tact. Die bestond aanvankelijk naast Rea, Nilsson en Blummenfelt uit de Amerikaan Andre Lopes, de Belgen Heemeryck en Pareyn, de Italiaan Giulio Molinari, de Amerikaan Elliot Bach, de Mexicaan Joaquin Pereda, de Zwitser Ruedi Wild en de Spanjaard Emilio Aguayo Munoz. Een te grote groep om mee op sleeptouw te nemen, maar daar kwam na 90 kilometer verandering in. Toen ging het Scandinavisch duo Blummenfelt en de Zweed Patrik Nilsson er vandoor. Snel namen ze 2.25 minuut voorsprong op de groep. Een marge, die na 120 kilometer fietsen al gegroeid was naar krap vier minuten.

Korte demarrage en weg is Big Blu

Daarna besloot Blummenfelt dat het hem niet hard genoeg ging. Een korte snok aan het stuur was voldoende om Nilsson op achterstand te zetten. Na 180 km. fietsen was de voorsprong van de Olympisch en World Triathlon-kampioen al naar dik acht minuten gegroeid. Nilsson liet zich als het ware terugzakken, want de Zweed kwam bijna gelijk met snelle fietser Emilia Aguayo Munoz in T2. Ook Ruedi Wild en de Braziliaan Felipe Santos volgden kort daarna. De Belgen waren teruggezakt naar de plaatsen tien (Pamphiel) en twaalf (Pieter) op ruim negen minuten.

Met een comfortabele voorsprong begon de Noorse Ironman-debutant aan zijn allereerste marathon. Verrassend was het in de beginfase de Pool Robert Wilkowiecki die ‘runner-up’ was van Kristian, met dien verstande dat er ruim negen minuten tussen zat. Wild lag na 7 kilometer derde. Langzaam maar zeker liep Kristian verder uit op de concurrentie. Op het halve marathonpunt was hij 12 minuten sneller dan de Pool en 13 dan de Zwitser. Op het dertig kilometerpunt ging Ruedi Wild in de strijd om ‘best of the rest’ Wilkowiecki voorbij.

Maar voor Blummenfelt liep alles volgens het boekje. Hij klokte een onwaarschijnlijke 7.21.12 uur. Zullen we het als nieuw wereldrecord bestempelen? Ach, waarom niet he. Wat een seizoen en wat een debuut voor ’s werelds beste triatleet. Jan Frodeno kan alvast de borst nat maken voor de confrontatie met de Noren in 2022. We verheugen ons er nu al op. Zijn splittijden voor de statistici: 39.41; 4.02.40; 2.35.24. Zelfs als de stroming normaal was geweest, was ie er na 45 minuten uit gekomen en had ie rond de 7.27 gezeten. Vergelijkbaar met de tijd van Frodeno in de Royal Battle met Lionel Sanders. Onvoorstelbaar!

In de schaduw van deze uitzonderlijke prestatie werd de Zwitser Ruedi Wild op ruim een kwartier tweede (maar 7.36.35 uur is nog formidabel natuurlijk), de Duitser Paul Schuster (in 2019 derde op IM Hamburg) klimt terug naar een ijzersterke derde plaats in 7.431.32 uur. Hij passeert in de slotfase de Pool Robert Wilkowiecki, die vierde wordt en het Pools record verpulverd tot 7.42.02. De Amerikaan Andre Lopes grijpt de vijfde plaats, allemaal nog dik onder de acht uur. In totaal zouden tien atleten onder die barrière duiken.

Sara Svensk wint in ook een snelle tijd

Ook de vrouwen zijn snel en ook hier weer Scandinavisch succes. Sara Svensk uit Zweden wint in 8.22.41 uur. Tien minuten later is de Spaanse Gurutze Frades Llaralde goed voor een tweede plaats. Brons gaat naar de Australische Carrie Lester op 14 minuten. De Zwitserse Joannas Ryter behaalde een vierde plaats in 8.42.459 uur. Svensk won in 2019 Ironman Barcelona, toen ook al in een spectaculaire eindtijd van 8.34.10 uur.

Het zwemonderdeel was nog voor Carrie Lester, klaar na 43.12 minuten. Sara Svensk had toen nog 3.50 minuut achterstand en meldde zich als negende bij haar fiets. Lester bleef tot 100 kilometer op kop fietsen, toen werd ze afgelost door de Amerikaanse Diede Griesbauer. Ook de Deense Michelle Vesterby was naar voren gereden en lag daar derde. Na de volle 180 kil;ometer was Sara Svensk al wel voorbij Vesterby, dus derde. Griesbauer wisselde met 2.22 minuut voorsprong op Lester en 5.05 minuut op Svensk. Het looptempo van Lester en Svensk had Griesbauer niet in de benen, ze zakte snel terug tot uiteindelijk een tiende plaats. Op het 15 kilometer punt nam Svensk de kop over van Lester. Uit de achterhoede kwam toen nog de Spaanse Frades Llaralde, die zelfs nog naar de tweede plaats doorstootte.

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.