Menno Koolhaas; IM Frankfurt – Alles of niets!

We zouden een voorbeschouwing maken op Bilzen111 en dan verder kijken naar het seizoen 2022 van Menno Koolhaas. Het werd een volledig ander gesprek, waarbij de atleet uit Sittard het achterste van zijn tong liet zien en open en eerlijk sprak over Parijs 2022, zijn ultieme doelstellingen, zijn financiële positie momenteel, de reden van de ommezwaai naar de hele en niet het ultra-korte van de Relay, niet nagekomen afspraken, zijn grote voorbeeld Bas Diederen, EK LD Frankfurt en nog veel meer.

Doelstelling Bilzen geslaagd, Menno daarover: “Als eerste terug van het zwemmen, dan lekker hard fietsen, ik heb daar dit seizoen veel in geïnvesteerd, en vervolgens een gemakkelijke 10 kilometer loop. Ik ga voor de winst, dat doe ik namelijk altijd. Maar zeker ook kijken hoe het gaat met voeding etc. Eigenlijk was dit mijn laatste test voor Frankfurt”.
Geslaagd is Bilzen zeker, winst , de gehele wedstrijd op kop en nummer twee Tim van Hemel op een ruim 8 minuten.

Het doel voor 2022 is IM Frankfurt, het EK. Zijn eerste hele triathlon ooit. Startend bij de Pro’s en top 3 zodat een Kona-slot binnengehaald wordt.
“Het is heel ambitieus, maar zo ben ik altijd al geweest in mijn sportcarrière. Ik realiseer me dat het een tijd zou moeten worden rond de 8:00 uur. Ik begin er niet zo maar aan, als het allemaal een keer als puzzelstukjes in elkaar valt, weet ik dat het haalbaar is. het zou uniek zijn in mijn debuut op de hele, maar ik heb wel meer van dit soort bijzondere prestaties geleverd, het past wel bij me en er zijn meer atleten op de wereld die dat geflikt hebben. Mocht het niet lukken, zal ik er ook niet lang rouwig om zijn, dan heb ik er tenminste alles aan gedaan om één van de twee  ultieme sportieve dromen te bereiken ; deelname aan het WK Kona. Vanaf mijn 8e zit dat al in mijn systeem, ik was aanwezig bij de Nachten van de Triathlon, waar met een grote groep triatleten en triathlonsfans de wedstrijd in Hawaii bekeken werd en dat wilde ik ook! Mijn andere sportieve doel de Spelen, maar daarover later meer.

Frankfurt is voor mij een van de grote wedstrijden in de wereld. Ik ben er een paar keer geweest en heel speciaal was voor mij de editie van 2013 , toen Bas Diederen derde werd. Mijn grote voorbeeld pakte daar brons en ging naar Kona en ik stond toe te kijken. Ik kies zeker niet een gemakkelijke weg, want het EK in Frankfurt is zeer zwaar bezet, maar daar haal ik ook bij voorbaat voldoening uit; strijden met de allerbesten, of het nu lukt of niet. Er zijn gemakkelijker wegen/wedstrijden voor een Kona-slot  te bedenken, maar zo steek ik niet in elkaar.

Speciaal is ook Bas Diederen zijn rol in deze. Eind 2020  stopte ik bij het NTC. Ik wilde andere manieren van trainen, eens een andere kant op lopen, een andere volgorde van trainen, gewoon mijn eigen trainingswijze. Dat bleek niet mogelijk binnen het NTC en heb  mijn eigen weg gekozen. Ik kwam toen in contact met Bas en hij heeft me een half jaar begeleid. Hij heeft me doen inzien wat ik nodig had qua training, wat bij me paste en waar ik me goed bij voelde en in een half jaar tijd heb ik enorm veel progressie gemaakt, ook al op de middenafstand. Hij was veel meer een mentor als een trainer. Eigenlijk had Bas het veel te druk met zijn bedrijf en wist ik inmiddels wat er voor mij goed was, dus kwamen we samen tot de conclusie dat hij me gegeven had, wat ik nodig had; inzicht in hoe te trainen. We hebben nog steeds heel goed contact hoor en het mooie is dat we het in 2022 omdraaien; ik race in Frankfurt en hij staat langs de kant. 

Daarnaast liep er in die periode ook een ander traject, het was duidelijk dat Marco van der Stel ging stoppen als pro-atleet en dat zijn plaats zou moeten worden ingevuld binnen het Nederlandse Relay team. Als mannelijke startzwemmer was zijn kracht immer om vooraan te zitten bij het zwemmen en fietsen. Ik werd door de NTB gevraagd op die rol wellicht over te nemen in de toekomst. Ik richtte me dus ook op het korte werk en wilde zorgen dat ik voldoende punten haalde om binnen de top 140 te komen van de Olympische ranking. Ik deed wedstrijden in Barcelona, Abu Dhabi etc. In Hamburg startte ik in het team en wist de positie van het team vast te houden; missie geslaagd en ik wilde me wel focussen op de Relay richting OS Parijs 2024.

Na de race in Abu Dhabi werd definitief duidelijk dat de NTB me in het Relay-team wilde. De toezeggingen waren daar. Gezien mijn financiële positie vroeg ik dus de zekerheid wat betreft NOC/NSF status, ik had ook aan de criteria voldaan. . Immers ik was inmiddels al een tijdje uit het NTC en moet het hebben van mijn spaarcenten en de bijdrage van mijn ouders, om te te steunen in het behalen van mijn doelen. Financiële zekerheid voor een internationaal seizoen met behalen van punten voor de Olympische ranking is dan zeker een must met al die reizen, die gepland moeten worden. En toen kwam de onrust binnen de NTB en werd het stil. Tot op de dag van vandaag heb ik nog met niemand gesproken van het interim bestuur en is er nog nog geen enkele duidelijkheid omtrent mijn eventuele rol in het Nederlandse Relay team.

Maar als topsporter kan je zo lang niet wachten, je wil en moet verder. Dus heb ik mijn besluit genomen en te gaan voor dat andere sportieve doel; Kona! via Frankfurt.
Niet afhankelijk van besluiten van anderen, maar mijn eigen weg kiezen en dus eigen middelen. Daarom ben ik ook een fundraise actie begonnen. Het geeft ook wel rust, zaken in eigen hand te hebben, niet steeds maar te hoeven reizen.
Ruud, ik ben 26 jaar en wil ook aan mijn toekomst denken. Mijn ouders hebben een eigen bedrijf en steunen me financieel al heel lang  In dat bedrijf zie ik ook wel een toekomst, al is het maar alleen om iets terug te doen voor hen, na alles wat zij voor mij hebben gedaan. 

Hoe het na Frankfurt verder gaat; ik heb nog geen idee. Ultiem is kwalificatie voor Kona, maar het zou zo ook maar eens mijn laatste race als Pro kunnen zijn. Het EK in Almere lijkt me ook een mooi doel nog dit jaar. Een goed resultaat in Frankfurt (buiten top 3) zou ook een impuls aan mijn triathloncarrière kunnen zijn en kan ik financieel wellicht iets meer armslag krijgen. Ik weet echt niet wat ik na Frankfurt ga doen.

Het strijdplan voor Frankfurt is er: met het zwemmen vooraan mee, ik ben geen uberbiker maar met een gunstig wedstrijdverloop kan ik vooraan mee en dan een snoeiharde marathon. En dan zien waar ik uit kom, met Bas langs de kant. Mijn sportieve droom najagend.

Ik ben niet zo’n prater, heb ook nog nooit zo uitgesproken mijn verhaal gedeeld, maar jullie integriteit draagt zorg voor een juiste weergave.

Foto’s Sportevents.eu en Edo Sports