Janien Lubben over haar race IM Hamburg: 10 dingen die fijn zijn .
10 dingen die fijn zijn tijdens Ironman Hamburg 2022
- It is all you can eat time! Wel volgens een plan. Uiteraard. Vanaf maart heb ik voedingsbegeleiding van Jaime. (www.friasfoodcoaching.nl) daarmee heb ik mijn koolhydraatinname in het algemeen, en richting/ tijdens wedstrijden in het bijzonder, omhoog gegooid. Een F.A.Q: “Wat eet je dan zoal voor de wedstrijd” Avond van te voren: RIJST met bijvoorbeeld banaan en rozijntjes. In Hamburg werd het een Pokebowl met rijst, mango, kip en Edamame boontjes. Belangrijk: om hoog in de koolhydraten te zitten en laag in de vezels. Vinden je darmen fijner! In de ochtend, en dan heb ik het over 3:13uur, at ik 5 witte bollen met 2x jam, 2x honing, 1x met een banaantje en beetje nutella 😉 TOEVOEGING: Ik vond de dagen voorafgaand aan een wedstrijd ‘vroeger’ altijd verschrikkelijk. Meer eten, minder bewegen. Ik ging dan oprecht twijfelen of mijn wetsuit nog ging passen. Rare meid was ik toen. Ik weet nu dat ik die energie op de wedstrijddag MEER dan nodig heb.. En de wetsuit? Die ritst gewoon lekker dicht. Ook op raceochtend!
- “The watertemperature is 19 degrees. It’s a wetsuit legal swim” Het is 5:15 uur in de ochtend als deze geweldige woorden mijn trommelvliezen masseren. Heerlijk! Met een glimlach van oor tot oor controleer ik mijn racetasjes en loop richting zwemfinish. JA! Zwemfinish.. Even kijken hoe, en waar ik eruit moet. Dit combineer ik met een warming up.
- De gouden weerkaatsing over het water. Het moment voor de start. Het ochtendzonnetje geeft een gouden weerkaatsing over het water. Dat moment dat je spanning door je lijf giert. En ook beseft: Het gaat dan nu eindelijk gebeuren. De wetsuit wordt dichtgeritst (Yes, het past nog, toch die korte twijfel ;-)) Een kus die meer dan 1000 woorden zegt van mijn lief en het is tijd om te gaan. Kiss you at the finishlijn!”Representing the Netherlands Janien LOE-ben!” Ik plons het water in. Vind mijn plek aan de startlijn. De startmuziek wordt gestart. TOET TOET TOET. Ik zwem weg, maar er is ook verwarring. Waarom 3x een toet? Ik zie meerdere meiden met dezelfde verwarring, maar als iedereen doorzwemt? Precies, dan ik ook!
- In 1x je wetsuit openkrijgen. Ik ben dus iemand die kan denken; WAT NOU? als ik mijn wetsuit niet uitkrijg? Dat die rits blijft haken?” Maar, niet in 1x wel in 2x krijg ik al rennend mijn wetsuit uit tot mijn heupen en ren verder naar de wisselzone. En ik ren, en ik ren, en ik ren, en ik ren en ik ren…..Het was een lange wisselzone. Maar dan echt lang! Ik was bij wijze van spreken al weer helemaal opgedroogd toen ik op de fiets zat.
- Tasje nummer 19 zien hangen met gezelschap. Zien dat tasje 19 met fietsspullen (MIJN TASJE) niet alleen hangt.. DUS ik ben niet als laatste het water uit
- Op de fiets. Op de fiets was het fijn dat mijn bidons met voeding bleven zitten ook op de wegen met kasseien, het was fijn dat er veel wind was, toen ik het mee had ;-)Toen ik het tegen had, dacht ik er anders over. Maar zoals je straks kunt lezen: Heb elke kilometer lief! En als kers op de taart zag ik de LUBfancLUB tijdens het ingaan van de tweede ronde. Ik zag ze niet alleen, ik hoorde ze ook. Go LUB go! En ik luisterde braaf.
- Opengaan van gelletje. Een gelletje dat in 1x openratst en in je giegeltje beland dat is fijn! In totaal at ik 7 gels tijdens de race. 6 van de 7 zijn keurig zonder gedoe in mijn giecheltje beland.. Die 7e maakte een kunstwerk op mijn km teller en fiets. En dan lijkt het ook ineens of er een liter aan gel in dat kleine gelletje zit, want mijn handen, mijn neus, mijn kin, alles plakt! Ik zie zelfs een spetter op mijn schoen. (3 gels op de fiets, 3 tijdens de run. Tijdens de run was er meer voorgeschreven, maar als ik bedenk dat ik ook races, ook hele triathons, zonder heb gedaan is dit een mega winst en er is dus nog steeds ruimte voor verbetering.
- “1.5 minuut op ….” Deze woorden schreeuwde mijn lief mij toe toen ik het loopparcours opging… Ze schreeuwde er ongetwijfeld nog achter op wie het was, of op welke plek. Maar als een Usain Bolt rende ik weg , dus de woorden bereikten mijn oren niet meer. En die 1.5 minuut? Die had ik al snel goed gemaakt en ik wist dat ik weer een plek omhoog opgeschoven was.
- De LUBfancLUB. Ik noemde ze al eerder. Maar oow wat was het fijn om de mensen om wie ik geef en lief heb, hun longen uit hun lijf te zien schreeuwen en stralen van vreugde dat ik weer voorbij ben! Dat geeft echt zoveel energie!
- FINISHEN! En dit behoeft geen enkele uitleg.
Wat ik jullie nog mee wil geven voor een hele? (Ãœberhaupt elke wedstrijd, maar ook training?)
Heb elke kilometer lief, want voor het finishen zal je ze toch allemaal moeten voltooien. Dus kun je ze maar beter lief hebben! Natuurlijk kom je jezelf tegen en wil je misschien het liefste in een hoekje gaan zitten huilen. Maar denk dan aan alles wat je deed om aan die startlijn te raken. En hoe fijn dat gevoel van finishen is.
Geniet! En toegegeven ik vind dat meestal mega moeilijk. Immers door mijn drang, mijn plan, mijn ‘tevreden, maar nooit lang’ is het soms best lastig om optimaal te genieten. Omdat het in mijn ogen -echt- altijd beter kan. Zo, ook nu!
Lets go!
Liefs LUB 💋