Rob Barel: Veertien keer Nice en nu voor de elfde keer naar Kona, Hawaii, waar hij nog altijd recordhouder M60 is – WTJ 2511

DONDERDAG – Hij was samen met Gregor Stam en Axel Koenders grondlegger van de triathlonsport. Waar Axel al lang gestopt is en Gregor sporadisch nog opduikt, is de derde man – Rob Barel – nog ‘still going strong’. Niet meer week in, week uit wedstrijden. Maar selectief. Zo af en toe een divisiewedstrijdje voor zijn club VZC, mede-organisator van de triathlon Veenendaal. Maar ook met een sterk gevoel vo0r historie. Zo mag Rob graag in zijn favoriete Europese race in Nice vertoeven. In Frankrijk is Barel nog altijd een grootheid. Aangezien de veelvuldig kampioen eind dit jaar de respectabele leeftijd van 65 bereikt, plande ‘Robert Alexander Barel’ (zoals ie op Wikipedia bekend staat) dit jaar weer zijn deelname aan de Ironman Nice met in het achterhoofd: kwalificatie voor Hawaii.

 

Dus stond hij – samen met echtgenote Cora – op 24 juni aan de start van Ironman Nice. En jawel hoor, hij slaagde in zijn missie. Snelste M65 en wederom een ticket voor het Walhalla onder de triathlons. Ook mooi was het feit dat Rob nog altijd het parcoursrecord op Hawaii van de M60-agegroup heeft. Dat vestigde hij in 2017 en staat op 9.46.54 uur. We kunnen ons voorstellen dat hij in oktober een aanval gaat doen op het M65-record van de Amerikaan William Wren. Een record dat al negen jaar staat: 10.44.31 uur. Zijn tijd in Nice was 6 minuten langzamer (10.50), maar de parcoursen met elkaar vergelijken heeft geen zin. Twee Nederlanders in onderstaande recordlijst, want ook Tessa Kortekaas heeft al vier jaar het parcoursrecord F30.

Mannen:

M18: Timo Schaffeld (Dui) 8.51.51 (2018)
M25: Rasmus Svenningsson (Zwe) 8.34.01 (2018)
M30: Mikel H. Olsen (Den) 8.37.15 (2018)
M35: Dan Plews (Nzl) 8.24.36 (2018)
M40: Christian Muller (Dui) 8.41.22 (2013)
M45: Alexandre Vinokourov (Kaz) 8.48.14 (2019)
M50: Carl Brummer (Zwe) 9.05.37 (2018)
M55: Richard Sweet (Vst) 9.14.23 (2018)
M60: Rob Barel (Ned) 9.46.54 (2017)
M65: William Wren (Vst) 10.44.31 (2013)
M70: Milos Kostic (Can) 11.45.05 (2011)
M75: Robert Plant (Vst) 13.06.03 (2018)
M80: Hiromu Inada (Jap) 15.38.25 (2012)
M35: Hiromu Inada (Jap) 16.53.49 (2018)
M-HC: Thomas Fruhwirth (Oos) 9.02.55 (2013)
M-PC: Eric McElvenny (Vst) 11.54.29 (2013)

Vrouwen:

F18: Samantha B. Morrison (Vst) 9.38.26 (2013)
F25: Catherine Faux (Vst) 9.15.16 (2013)
F30: Tessa Kortekaas (Ned) 9.36.26 (2018)
F35: Christina Svejstrup (Den) 9.28.48
F40: Beate Goertz (Dui) 9.32.05 (2011)
F45: Janette Dommen (Den) 9.23.25 (2018)
F50: Beate Goertz 9.46.02 (2019)
F55: Jeni Winegarner (Vst) 10.33.10 (2013)
F60: Julia Daggett (Vst) 11.41.44 (2018)
F65: Missy LeStrange (Vst) 12.28.43 (2018)
F70: Linda Ashmore (Gbr) 13.42.50 (2017)
F75: Madonna Buder (Vst) 15.54.16 (2005)
F-HC: Minda Dentler (Vst) 14.39.14 (2013)
F-PC: Amy Dodson (Vst) 14.03.32 (2012)

Het was Robs veertiende deelname in Nice. Drie keer (met agegroups meegerekend vijf keer) won hij de race. Twee keer was daar de wereldtitel aan verbonden, waarop hij ook 1 keer zilver haalde in Nice. Liefst elf maal stond hij op het overall-podium in Nice: 3 x goud, 4 x zilver, 4 x brons. In dat opzicht zijn z’n deelnames op Hawaii iets minder fameus. Hoewel, twee keer vierde. Dat doet geen enkele Nederlandse triatleet hem na. Zijn eerste zege op Hawaii is dan toch die M60-overwinning in 2017. Rob staat in het najaar voor de elfde keer aan de start in Kona.

Rob in Nice:
1985: 3e 6.00.49
1987: 6e 6.15.14
1988: 1e 6.05.06 (WK)
1989: 2e 6.01.17
1990: 2e 6.02.46
1991: 2e 5.59.48
1992: 3e 6.06.49
1993: 3e 6.12.26
1994: 1e 5.59.47 (WK)
1996: 3e 5.55.58
1997: 2e 5.39.48 (zilver WK)
1998: 1e 5.50.27
2017: 26e 9.56.01 (1e M60)
2022: 148e 10.50.25 (1e M65)

Rob op Hawaii:
1984: 4e 9.27.11 (2e M25)
1986: DNF
1987: DNF
1989: 11e 8.45.48
1990: 4e 8.45.48
1991: 30e 9.11.42
1994: DNF
1995: 13e 8.41.17
2003: 68e 9.27.09 (2e M45)
2017: 251 9.46.54 (1e M60)

Rob verzamelde mooie foto’s van Nice 2022, van zowel Cora als zichzelf. Het blijft een prachtige wedstrijd, wat ons betreft de mooiste hele van Europa. Kijk en geniet mee van de race van een fenomeen:

 

 

 

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.