Het bijzondere verhaal van oud-triatleet Hugo Houle, etappewinnaar; Stefan in rijtje sporthelden met Abe, Atje, Epke, Sven en Marit! – WTJ 2510
WOENSDAG – Gelukkig komen er ook steeds mooiere verhalen uit de triathlonsport. Van bijzondere mensen en bijzondere prestaties. Meest recente voorbeeld is wel Stefan van de Pal, sinds maandag de enige echte Elfstedentriatleet. Lange tijd kwamen de legendarische verhalen vooral uit de wielersport. Niet per se over het presteren, maar vaak de achtergronden. Waar komen ze vandaan, wat bracht ze in bijvoorbeeld de Tour?
Dinsdag op die snikhete Westeuropese dag kregen we daar weer een fraai staaltje van mee, toen Hugo Houle 34 jaar na Steve Bauer voor een tweede Canadese etappezege zorgde. Het land heeft er dus best lang op moeten wachten. Een geboren winnaar is Houle niet. Twee keer was hij Canadees kampioen tijdrijden, daar bleef het bij. Tot dinsdag, de dag waarop hij vanuit het niets de eerste Pyreneeënrit naar zijn hand zette. In de lange ontsnapping zochten de commentatoren naar meer informatie van de renner en die is er bij om het even welke coureur snel genoeg. Het verhaal van Hugo is overigens wel heel bijzonder.
Als kind zat hij samen met zijn broertje Pierrik al ’s ochtends vroeg televisie te kijken om de Tour de France – 5000 kilometer verderop – te volgen. Dat wilden de broers ook. Maar eerst richten de Houles zich op de triathlonsport, in Canada toch net even populairder dan wielrennen (dat zal komend weekend vast blijken met de PTO-race in Edmonton). Vanaf zijn negende tot zijn veertiende deed Hugo triathlons. Zijn grootste winst haalde de nu 31-jarige prof uit het fietsen. Daar ging hij in verder. Hij nam deel aan de Spelen van Rio de Janeiro, werd 21e in de tijdrit, maar reed de wegwedstrijd niet uit.
Broer Pierrik bleef wel aan triathlon doen, zoals neefje Xavier dat nog steeds doet. Tien jaar geleden – op 22 december 2012 was Pierrik een looptraining doen. Toen hij veel te lang thuis wegbleef ging Hugo naar hem op zoek en vond hem dood langs de kant van de weg, aangereden door een dronken automobilist. Hugo hielp mee de dader op te sporen en zag hem in de rechtbank veroordeeld worden tot ‘elf maanden celstraf’. Hij deed op 22 december 2012 de belofte ooit een belangrijke wedstrijd te winnen ter ere van zijn broer. Hij moest er lang op wachten, maar dinsdag 19 juli – bijna tien jaar na de dood van Pierrik – kon de oud-triatleet zijn belofte waarmaken. Het gebaar naar de hemel was veelzeggend. Hugo huilde aan de streep, toonde het kettinkje van zijn broer. De zestiende rit was voor de gebroeders Houle.
Overigens is Hugo Houle nadrukkelijk betrokken bij een wereldwijde organisatie, die ten doel heeft het alcomobilisme in te dammen. De emotionele etappezege voor de sympathieke Canadees is daarmee verklaard. Toonbeeld van wilskracht ook, want Hugo wist dat ooit de dag zou komen dat hij dit offer kon brengen voor zijn broer.
Mooie verhalen ook van Stefan van der Pal
Mooie verhalen blijven ook loskomen uit de Elfstedentriathlon van Stefan. Hij is inmiddels gehuldigd op het provinciehuis door Commissaris van de Koning van Friesland Arno Brok (hier nog een tijdje burgemeester van Dordrecht geweest, maar eerder ook van Sneek). Zoals ook bij zijn installatie destijds sprak Brok de sportheld toe in het Fries (dat verstaat Stefan uiteraard, hij spreekt het zelf overigens zelden). Brok was apetrots op zijn provinciegenoot: ,,Wat zijn we trots op Stefan van der Pal! Jij ook? De elfstedentriatleet is vandaag op ons provinciehuis geëerd voor zijn bovenmenselijke prestatie. De afgelopen week legde Stefan de Elfstedentocht drie keer af: zwemmend, fietsend en hardlopend. De sportman werd toegesproken door Commissaris van de Koning en ontving een certificaat van verdienste. Brok plaatste Stefan in het illustere rijtje Friese sporthelden Abe Lenstra, Atje Keuln-Deelstra, Epke Zonderland, Sven Kramer en Marit Bouwmeester. ,,Wy ha Abe. Wy ha Atsje. Wy ha Epke. Wy ha Sven. Wy ha Marit. En we ha no Stefan. Jo ha yn Fryslan ús eigen Olympus beklommen”
Ook met voormalig Frysman (en begeleider tijdens de tocht) Jort van Zutphen keken we terug op deze superprestatie:
,,Het was een bijzondere week rondom een groot sportman. Ik heb geen moment getwijfeld maar wel hard moeten werken om de kop van Stefan goed te houden. Al veel met Stefan meegemaakt en dan besef je dat een sportcarrière uit vele puzzelstukjes bestaat die na elkaar gelegd dienen te worden en aansluiten bij elkaar. Hoe groter de uitdaging hoe meer er samen gepuzzeld moet worden. Dat is gelukt. En triathlon heeft weer een nieuw nummer erbij. En wederom is bewezen dat triathlon niet een solo sport is maar juist van de verbinding van zowel 3 disciplines als vele mensen bijeen brengen en barrières doorbreken. Waarin respect het meest voorop staat. Respect in de vorm van nederigheid naar de betekenisvolheid van de prestatie binnen een wereld brede context.”
Mooie woorden, mooi gesproken. Mooie verhalen. Sport is mooi. De manier hoe mensen sport beleven is ook mooi. Hugo Houle en Stefan van der Pal: dank je wel dat jullie de wereld met jullie prestaties en dito verhalen weer een stukje mooier maken!
