We zijn er weer met de Ironman-switches; het samenvallen; Svenja Thoes; Hoorn op 1 dag enz. enz. – WTJ 2728
ZATERDAG – Zeven jaar achtereen brachten we dagelijks een Tri Journaal, zelfs in de coronajaren zonder wedstrijden. Nieuws is er immers altijd wel. In de loop der jaren hebben we ook gemerkt dat het niet per se nodig is om dag in, dag uit een bericht te plaatsen. Anderzijds is de vraag naar reportages en wedstrijdverslagen in het hoogseizoen groot en daarmee voeren we de frequentie op tot soms wel 5, 6 journaals in 1 weekend.
In dat ritme zullen we het komend jaar doorgaan. Een jaar waarin we uiteraard weer elke wedstrijd zo goed mogelijk belichten of dat nu de grootste Ironman of Challenge race ter wereld is of de kleinste zwemloop in Hulst, een jaar met nog meer verrassingen en nieuwe medewerkers, schrijvende triatleten, een goed team van fotografen en trouwe adverteerders. Trikipedia is kortom klaar voor een gloednieuw triathlonjaar.
Enorme groei
We kregen vorig jaar al bijna 700.000 pageviews, van ruim 100.000 unieke volgers. Daarmee groeiden we in 2022 met zo’n 28 procent meer bereik t.o.v. 2022. Een score om trots op te zijn.
Rustige periodes geven de redactie ook de gelegenheid om eens niet iedere dag achter een laptop te kruipen, maar bijvoorbeeld de nog niet in groten getale aanwezige sneeuw van de skipistes op te zoeken. Of gewoon wat cultuur te snuiven in een oud vestingstadje.
Maar in het eerste januariweekend gaan we nog even de laatste triathlonnieuwtjes nalopen.
Nice it is
De Ironman-kogel is dus door de kerk. De mannen binden met elkaar de strijd aan op 10 september voor het WK Ironman in de Franse badplaats Nice. De vrouwen keren dit jaar wel terug naar de roots van de sport: Kona, Hawaii. Geen twee dagen Ironmans in dat stadje, daar was het gemeentebestuur na de chaotisch verlopen donderdag-race vorig jaar wel duidelijk over. Zelfs de burgemeester van Kona – mister Roth (!) – bleef steken in het verkeer, terwijl ie toch echt naar een afspraak moest. Zo belangrijk is triathlon dus kennelijk ook….
Van Oahu 1978-1981 naar Kona 1982-2019 naar St. George 2022 en Kona dubbel 2022 nu dus buiten de Verenigde Staten voor het eerst een WK Ironman. Op 10 september in Nice, nota bene hetzelfde weekend als het EK in Almere. De Nederlandse Challenge-organisatie kreeg de geruchten al in november te horen toen het zelf ook een aantal Zuidfranse wedstrijden aan haar label kon toevoegen. Ironman kon weinig anders dan bevestigen dat het niet nogmaals twee volle dagen Hawaii zou gaan organiseren. Dat Nice toen al was vastgelegd, weigerde de Ironman-group toe te geven. Maar race-director Yves Cordier zegt in een interview met een Franse krant dat in Kona 2022 al een uitgewerkt ‘plan B’ klaar lag, waar zijn organisatie in moest voorzien.
Beurtelings tot en met 2026 Nice-Kona
Nu dus officieel en ook alvast verder vooruit. ’s Werelds beste mannelijke triatleten zijn dit jaar op 10 september bijeen in Nice, in 2024 op Hawaii, in 2025 in Nice en in 2026 op Hawaii. Alle vrouwelijke toppers strijden dit jaar op 14 oktober op Hawaii, zijn in 2024 in Nice, in 2025 op Hawaii en in 2026 in Nice. Nice krijgt het druk, want in 2024 eindigt ook de Tour de France in de mondaine badplaats. Olympische onderdelen zijn er niet, de zeilwedstrijden zijn in Marseille.
De reacties zijn natuurlijk niet mals. Complete uitvaart taferelen komen voorbij, de dood van Ironman symboliserend. Ik geloof niet dat het door Andrew Messick geleide imperium er ernstig onder leidt. Vorig jaar kwamen 211.673 keer triatleten over de finish van een Ironman of IM 70.3. De cijfers brachten wij al eerder in een overzicht. En morgen als het nieuwe Ironman-jaar in het Chileense Pucon begint staan opnieuw ruim 1500 triatleten klaar om een gooi te doen naar de 30 slots voor het WK IM 70.3 in het Fins Lahti. De indruk bestaat zelfs dat de toestroom naar Europese wedstrijden nog groter wordt dan ze al was. Dus klagen mag – ook over de exorbitant hoge inschrijfgelden – maar wie denkt de Ironman-Company ermee ten val te brengen, heeft het mis. We hebben nog acht maanden om te wennen aan het idee dat Jan Frodeno voor herovering van zijn wereldtitel is aangewezen op het parcours van Nice.
Almere en Nice in hetzelfde weekend
Voor Challenge is het natuurlijk een zware dobber dat Almere en Nice in hetzelfde weekend vallen. Het komt ook de geloofwaardigheid van de sport niet ten goede, waar toch al een woud aan wereld- en continentale titels te vergeven valt. Van de hechtere samenwerking tussen beide organisaties (zie de afspraken tussen Frankfurt en Roth om verder uit elkaar te gaan zitten) lijkt al met al weinig terecht te komen. Toch zou Challenge wel kunnen profiteren door vooral Roth als hoofdwedstrijd naar voren te schuiven in plaats van Samorin. Nu zoveel klassiekers zijn aangepast, is Roth (sinds 1985 op de kalender) met al z’n geschiedenis, massale publiek en beleving nog meer de ultieme race op aarde geworden. Wordt ongetwijfeld vervolgd!
Svenja Thoes mag toch juichen om Cork
Nog wat meer Ironman nieuws. Svenja Thoes heeft haar Ironman Cork-titel terug. De 31-jarige triatlete uit Saarland was in de Ierse stad met 9.24.54 uur de snelste van alle vrouwen (3e overall ook), maar moest haar overwinning inleveren omdat een jurylid haar betrapte op ‘hulp van buitenaf’. De overwinning ging naar de Britse Simone Mitchell, maar Thoes vocht de zege aan. En ze heeft gelijk gekregen. Het Ierse Triathlon Arbitrage Tribunaal kwam tot de conclusie dat ze geen hulp van buitenaf heeft gekregen. De uitslag wordt terug gedraaid. Thoes wint, Mitchell tweede, Zimmermann derde. Dat terugdraaien kan trouwens bij Ironman altijd wel even duren, want vooralsnog komt haar naam niet op de uitslagenlijst voor. Dat betekent wel dat Thoes een perfect seizoen kende met liefst drie Ironman-zeges: Nice, Cork en Emilia-Romagna. Ze deed 12 races waarvan ze er vijf won en acht keer op het podium. Het blazoen van Thoes is overigens niet altijd brandschoon geweest. Concurrentes zoals Yvonne van Vlerken en Katrien Verstuyft noemden haar een fervent ‘drafter’ in wedstrijden.
Hoorn wordt maar 1 dag
Nederlands Ironman-nieuws komt uit West-Friesland. Dat het steeds moeilijker wordt om parcoursen voor twee lange dagen af te sluiten, merkt namelijk niet alleen Kona Hawaii ook in Hoorn wordt het programma gecomprimeerd tot 1 dag. De 4:18:4 (zeg maar 1/8e afstand) en 5150 (kwart) verschuiven naar de zondag, waar ook de Ironman 70.3 in verwerkt wordt. De atleten krijgen zo ’the best possible experience’. Op 1 wedstrijddag zijn alle atleten samen in competitie en genieten ze samen van de festiviteiten. Ze gaan kort na de rolling start van IM 70.3 van start en komen dus eerder binnen. Atleten kunnen hun startbewijs overzetten naar zondag of – als ze niet kunnen – volledige refund krijgen.
Wie toch per se die zaterdag wil racen kan eventueel ook terecht in Zeewolde of Oud Gastel. In die laatste wedstrijd kom je in elk geval het meest illustere speakerduo Ruud en (eenmalig) Wim tegen.
Voor Ironman Nederland gaan we toch wel een paar stappen terug, want in Maastricht keert de Ironman niet terug, wel hetzelfde programma als West-Friesland. Jammer is ook dat beide wedstrijden Age-group only blijven. Met alle respect voor de winnaars van de afgelopen jaren, maar je hoopt in zo’n topevenement natuurlijk ook een paar van de sterkste pro’s op de lange afstand aan te treffen.
