Rachel Klamer en Richard Murray zijn nog niet helemaal klaar voor nieuw seizoen, maar wagen ’t er wel op in Abu Dhabi – WTJ 2772

WOENSDAG – Het wedstrijdseizoen eindigde vorig jaar in Abu Dhabi en komende vrijdag begint het er ook weer. Tussen de Grand Final en de openingsrace van het World Triathlon Championship Series zitten maar een dikke drie maanden. Korte winterstop en die is niet iedereen even gemakkelijk doorgekomen. Daar kwamen we achter toen we met Rachel Klamer spraken, die juist geland was in de Verenigde Arabische Emiraten na een trainingsstage in Namibie.

We waren natuurlijk nieuwsgierig hoe het met haar gaat en Rachel is – ook in mindere tijden – altijd bereid ons te woord te staan:

,,Windhoek was goed voor me en vandaag zijn we gearriveerd in Abu Dhabi. Terugkijkend op de voorbije winter heb ik drie maanden niet gelopen, ik bleef dezelfde pijn houden als een jaar eerder. Vorige week toonde de mri-scan een gedeeltelijke scheur van de hamstring (aanhechting zitbot). Het voelde alsof het enige positieve nieuws was dat het niet compleet afgescheurd was, maar evengoed ook niet zo maar een blessure.”

Vooral het wachten op de uitslag heeft Rachel wel enigszins nerveus gemaakt. ,,Het is als wachten op een online bestelling van een goedkope website. Je weet niet of het product acceptabel wordt of dat het teleurstellend wordt. De boodschap kwam hard binnen, ook al wist ik het deels wel. Het verklaart zo veel: het vallen tijdens hardlopen, de pijn enzovoorts. Voor de diagnose dacht ik vaak: ik kan beter allebei mijn ellebogen opnieuw breken dan het hebben van deze blessure.”

Herstel

Rachel werkt inmiddels hard aan haar herstel. ,,Met het aansterken van de hamstrings, hoop ik dat de pijn verminderd. Het scheurtje geneest niet. Opereren is nu geen optie, omdat daar een veel langere hersteltijd tegenover staat (als een operatie al succesvol zou zijn). Die tijd heb ik nodig om me voor de Olympische Spelen te kwalificeren.” Ze baalt natuurlijk enorm, maar bekijkt het ook van de positieve kant. ,,Ik ben trots op wat ik tot nu toe heb bereikt ondanks deze blessure. Het laat zien dat ik in ieder geval een hoge pijngrens heb.”

Op de vraag wat ze te zoeken heeft in de race van Abu Dhabi, die haar in 2015 nog zoveel moois gaf toen ze de World Cup-race er won. ,,Ja waarom race ik hier? Om te zien wat er mogelijk is en waar ik sta. Ik heb geen enkele illusie over een heel goed resultaat, maar ben wel nerveus voor de wedstrijd. Ik heb in de afgelopen maanden minder gelopen dan gezwommen en de loopkilometers die ik heb gemaakt eerder voornamelijk afgewisseld met wandelen. Rusten maakt het genezingsproces niet sneller, dus ik kan het er net zo goed op wagen.”

Ander parcours

Inmiddels hebben Rachel en Richard het parcours verkend. ,,Het is anders dan vorig jaar toen ik niet mee deed. Het parkoers is zelfs anders dan andere jaren, maar wel weer terug op de F1 baan. Aangezien ik om de dag loop en daar meestal wel last van heb, loop ik vandaag (donderdag, red.) niet. Normaal loop ik de avond voor de wedstrijd altijd, dus het voelt wel vreemd om al om 11.30u klaar te zijn met ‘trainen’.”

Richard verliet Abu Dhabi vorig jaar op de laatste WTCS met een 21e plaats. ,,Best gek dat we hier nu alweer terug zijn. Net als mijn vrouw was ook ik geblesseerd, aan mijn voet, maar ik heb tijdens het trainingskamp in Namibië wel weer kunnen lopen. Ik denk dat de vorm goed is en ik hoop in ieder geval punten te scoren voor de Olympische kwalificatieranking en de WTCS-ranking, om zo mee te kunnen doen in Yokohama, Japan.” aldus Richard.

Richard traint constanter

Rachel vult aan: ,,Ik denk dat Richard weer constanter is gaan trainen de afgelopen weken, dus dat kan positief uitvallen. We zijn allebei met Marcel Wouda gaan zwemmen, omdat we hem vaker zien. Na jaren onder leiding van Jordi Meulenberg te hebben gezwommen, weten we niet waar we nu staan. Voor ons beiden een goede test. Overigens is het contact met Jordi nog heel goed en vinden we het leuk om hem hier in Abu Dhabi weer te zien met de Zwitserse selectie.”

Veel toppers al bijeen

Nu de Olympische cyclus zich weer aankondigt wordt het startveld in alle wedstrijden waar punten voor de Olympische ranking te verdienen zijn sterker bezet. Dus ja, wereldkampioen Leo Bergere is er, maar ook Hayden Wilde, Alex Yee, Jelle Geens (startnummer 4), Vincent Luis, Matthew Hauser enzovoorts. Richard Murray heeft startnummer 27, Noah Servais startnummer 43. De mannen gaan 11 uur Nederlandse tijd van start.

Twee uur eerder (dus hier 9 uur vrijdagmorgen) zijn de vrouwen aan de beurt. Wereldkampioene Flora Duffy ontbreekt nog op het appel. Dat wordt gecompenseerd met de deelname van Georgia Taylor-Brown, Taylor Spivey, Cassandre Beaugrand, Sophie Coldwell, Beth Potter, Natalie van Coevorden enzovoorts. Rachel komt uit met startnummer 24 (lager dan ze wellicht gewend is). Van Belgische zijde doen mee: Valerie Barthelemy (startnr. 26), Jolien Vermeylen (startnr. 41) en Claire Michel (startnr. 52).

Het wordt dus smullen geblazen morgen met hopelijk toch een mooie inbreng van onze Oranje-deelnemers.

Natuurlijk is alles weer live te zien op Triathlonlive.tv