Vijf lessen uit Sunderland; Preview op EK Turkije, EK Tallinn, PTO Milwaukee, IM Gdynia, Challenge Londen etc – WTJ 3002

DONDERDAG – Terwijl iedereen al weer vooruit kijkt (naar de PTO-races, het EK IM 70.3, Challenge Londen en Almere, het Olympisch Test-event en de afscheidsraces van Jan Frodeno) kijken wij nog even terug. Naar afgelopen weekend, de fraaie races in Sunderland. Dat doet trouwens ook World Triathlon onder het kopje ‘5 things we learned’ in Sunderland.

We zouden ze niet overnemen als niet expliciet ook Richard Murray vermeld werd. Want het was toch ook de internationale triathlon-media opgevallen dat de vijfde plaats van de Nederlander een signaal is dat Richard terug is. Het stond er als volgt (aannemende dat iedereen het Engels machtig is)

Mint display from Murray

Netherlands’ Richard Murray rolled back the years to pull out the third fastest 5km split of the day in Sunderland, running his way into a fifth-placed finish. That was the 34-year-old’s highest Series finish since the 2019 WTCS Montreal and the clearest sign yet that he is finally getting the better of the Atrial Fibrillation that he was diagnosed with in 2021.

We moesten dus 4 jaar terug om het beste resultaat van Richard op een WTCS terug te halen. Moet gezegd dat de Engelse wedstrijden hem wel liggen, want vorig jaar in Leeds WTCS werd ie zevende. Het resultaat waaraan World Triathlon refereert was dus Montreal 2019, waar de – toen nog – Zuidafrikaan vierde werd. Ook Rachel moet een stukje terug in de tijd om haar zesde plaats van Sunderland te ‘evenaren’. We gaan terug naar eind 2019 de Grand Final in Lausanne, waar Rachel prachtig vierde werd, iets wat ze natuurlijk op de Spelen in Tokyo nog eens herhaalde. Maar dat was geen WTCS.

De andere vier dingen die we leerden van Sunderland waren: Pierre le Corre wint na een beloften wereldtitel, Europese titel, een wereldtitel Long Distance, de Mixed Realy WK en een World Cup in Colombia eindelijk een WTCS. En dat de Fransen ook nog goud op de zondagse Mixed Relay pakken, bevestigt hoe het land torenhoog favoriet is voor goud in Parijs 2024.

De derde betrof Annika Koch, die steeds beter wordt en hier de Fransen van een clean sweep afhield. En dat na die vierde plaats voor eigen publiek in Hamburg. De 24-jarige triatlete verkeert in topvorm. Vierde looptijd ook achter Beaugrand, Jorgensen en Lombardi. De terugkeer van Jorgensen is ook sterk.

 

Numertje vier: Jessica Fullagar won op zaterdag het bijprogramma ‘The British Super Serie’ en werd zondagmorgen gevraagd in te vallen voor TeamGB na ziekte van Olivia Mathias. Dat deed ze met verve. Ze was de slotatleet, begon na Max Stapley als zesde, aan het einde van het zwemmen lag ze derde en na het fietsen zelfs op kop. Alleen een klasbak als Beaugrand kon daar nog overheen. Geen wonder dat haar teamgenotes Fullagar warm onthaalden aan de finish als tweede team. ‘Who you gonna call? Jessica Fullagar! (maar ik kan me een variant met Aniek Mars daarin op termijn ook wel voorstellen)

Tot slot, nummertje vijf. Debuterend organisatie Sunderland zette een dijk van een evenement neer. Er was zon, wind, koud water, maar weinig regen. de dolfijnen gaven een show en het was werken geblazen in het water van de Noordzee. Persoonlijk hoogtepuntje: de strandemmertjes en schepjes voor de podiumwinnaars bij de prijsuitreiking. Briljant!

 

Preview

Preview op de races. Doen we even hier. Van vrijdag t/m zondag staat weer een EK op het menu namelijk de supersprint en Mixed Relay. In het Turkse Balıkesir zijn eerst de halve finales met plaatsing voor de A- of B-finale. Er wordt in de momenteel 40 graden Turkse bakoven steeds 270 meter gezwommen, 8km gefietst en 1,7 km gelopen.

Nederland heeft Richard Murray, Rani Škrabanja, Mitch Kolkman, Barbara de Koning en Marit van den Berg gestuurd voor de elites en beloftes. Bij de junioren vertegenwoordigen Rick van der Knaap, Joran Stobbe, Aniek Mars en Sonja de Koning Nederland. Na de halve finales op vrijdag, staan op zaterdag de A- en B-finales op het programma. Het EK wordt op zondag afgesloten met de mixed team relays voor elite/U23 en junioren.

EK IM 70.3 Tallinn met Youri

Nog een EK maar dan dat van Ironman 70.3. Plaats van handeling is voor het eerst Tallinn in Estland. Youri Keulen komt voor Nederland in de ring bij de pro’s. Bij de AGers slechts vijf Nederlanders: Mick Veldscholte, Anton Austin, Erik Doesburg, Jeroen Rutte en de altijd-onderweg-zijnde Jerry Kenbeek. Favorieten voor de titels? We noemen Laura Philipp, Lisa Norden, Emma Pallant, Lucy Hall, Sara Perez Sala bij de vrouwen en naast Youri bij de mannen Pieter Heemeryck, Filipe Azevedo, Jan Stratmann, Jesper Svensson, Nathan Guerbeur, Jonathan Wayaffe en Antonio Benito Lopez onder meer.

Op de hele afstand, de Ironman dus, zien we een achttal landgenoten te weten Henk Wildeman, Mikhail Ataman, Piter Kooi, Alexander Clemens, Joost Durrer, Janwillem Fidder, Okke Rutte en Rene de Vries.

Nee dan Ironman 70.3 Duisburg. Een absoluut recordaantal van 330 (!) Nederlanders staat hier aan de start. Te veel om op te noemen dus. Genoeg bekende namen: Kyra Meulenberg, Anne Zijderveld, Evelien Ruijters, Daphne Schoenmakers, Cindy Brusse en Annemieke Rademaker o.a.

Bij de mannen Pim van Diemen, Jardy van den Heuvel, Sem Kroonen, Mitch Wismans, Stefan Timmermans, Wesley de Does, Jeroen Gijzen, Sjoerd Hermsen, Edwin Achterberg en Hawaii-winnaar Ton Elie. Overigens is het met een dubbel gevoel dat we over dat enorme Nederlands team in Duisburg schrijven. Waarschijnlijk zijn het namelijk allemaal overschrijvingen van Maastricht. De Limburgse hoofdstad had vanaf vrijdag 5 augustus t/m zondag 7 augustus moeten bruisen, maar het blijft er akelig stil. Geen Ironman 70.3, geen Extra Leisure-activiteit. Niks, nada, noppes. En dat voor een land waar de organisatiegraad toch echt wel hoog ligt. We kunnen er eigenlijk nog niet over uit dat er dit weekend in landen als Estland, Polen en…Rwanda gewoon weer Ironman-races zijn en Nederland er geen twee kan vasthouden.

World Triathlon heeft ook nog meer. De World Cup in het Koreaanse Yeongdo bijvoorbeeld. Topfavoriete is nu Annika Koch, die de meeste tegenstand kan verwachten van Ivana Kuriackova. Bij de mannen hebben Takumi Hojo en Valentin Wernz de meeste kans op de eindoverwinning. De races in Hamburg en Sunderland mochten dan op een deceptie uitgelopen zijn, Donald Hillebregt blijft het gewoon proberen en stuurt nog altijd aan op deelname aan de Spelen in Parijs. Hopelijk voor Donald komt hetgeen hij in trainingen kan laten zien nu ook een keer uit in een topwedstrijd. Donald draagt startnummer 35.

De Ironman en Ironman 70.3 in het Poolse Gdynia heeft wel ietwat last van de mondiale kalender dit weekend, maar ook daar staan Nick Kastelein, Kacper Stepniak en Alessandro Degasperi toch wel aan het vertrek. En voor Nederland een interessante race met Robert de Korte, Thomas Hounjet en – altijd goed in Poolse wedstrijden – Diede Diederiks.

En dan is er ook nog zoiets als de PTO US Open in Milwaukee. Man, man, daar staat me toch een wereldveld. Te veel om op te noemen: Ashleigh Gentle, Paula Findlay, Taylor Knibb, Holly Lawrence bijvoorbeeld.

Bij de mannen komen de groten op aarde elkaar nog 1 keer tegen: Jan Frodeno vs Kristian Blummenfelt. Op Ibiza was het overigens Max Neumann, die het tweetal versloeg, hij is er in Amerika niet bij. Wel zijn daar Magnus Ditlev, Sam Long, Ben Kanute, Daniel Baekkegard, Kristian Hogenhaug, Aaron Royle, Lionel Sanders, Braden Currie en zo kunnen we nog wel een tijdje doorgaan.

Bij al dit geweld heeft Challenge het aangedurfd om de reeds bestaande City Triathlon van Londen te adopteren en er een halve afstand aan toe te voegen. Zie daar Challenge Londen. En zelfs in de Britse hoofdstad komt nog best een sterk veld bijeen: Sam Laidlow, Matt Trautman, James Teagle en Caleb Noble. Tekenend is dat Kieran Lindars, de regerend Europees kampioen van Almere 2022 ergens onderaan de pro-list bungelt. Bij de vrouwen: Fenella Langridge, ‘onze’ Els Visser, Susie Cheetham en Renee Kiley.

Bij onze zuiderburen heeft de halve van Eupen ook nogal wat overloop gekregen van de weggevallen Nederlandse wedstrijd.

Persoonlijk vind ik de mooiste van aanstaand weekend toch de Norseman. Niet omwille van het startveld, wel vanwege het uitdagende parcours in een adembenemend landschap om en nabij Eidfjord met de Gaustatoppen als scherprechter en eindstation op de top. Magnifiek. We komen er zo in een volgende WTJ nog op terug.

En toch, en toch. Bij al dat moois over de grenzen blijft het eeuwig zonde dat in eigen land de kalender leeg blijft. Ik ga maar geen terrasje pakken in Maastricht denk. Er is ook nog zoiets als de Profronde van Zevenbergen met afscheid van mijn grote voorbeeld, wielerspeaker Kees Maas. Alles gebouwd rondom een goed bezet prof-omnium en spraakwaterval Kees die zondag de beelden van het WK wielrennen in Glasgow van vlammend commentaar voorziet.