Weer terug met eerst de World Triathlon-races van voorbije weken, Paris included – WTJ 3014

ZONDAG – Terug van weg geweest. Accu weer opgeladen. Niets zo belangrijk als een paar weken de boel de boel laten, het nieuws half volgen en ontspannen met je naasten. In mijn meest intensieve jaren als speaker deed ik dat te weinig en later ervaar je pas wat je feitelijk gemist hebt. Ik haal opnieuw Bert Fliers lijfspreuk aan: ‘Triathlon is de belangrijkste bijzaak in het leven’.

Dank

Dank aan Ruud voor het andermaal waarnemen van de weken, waarin mijn enige link met de sport de Norseman was. Magisch evenement, normaliter eindigend op de Gaustatoppen (die we later bij beter weer wel beklommen hebben), maar nu sloeg Storm Hans genadeloos toe in Zuidelijk Noorwegen en Zweden. Overigens ook dank aan Arjan en Marloes als zijnde ‘hulptroepen’. We hebben enkel dit laatste augustusweekend een overlap in ‘vrije tijd’, maar dat alles halen we de komende dagen wel in met WTJ’s bekende inhaalslag.

Water blijft een gevaarlijk iets

Natuurgeweld blijft onze mooie sport parten spelen. Teruglezend was de dubieuze hoofdrol de voorbije weken weg gelegd voor het zwemwater. In Ierland met fatale gevolgen voor twee deelnemers. In Lahti zaterdag op het WK vrouwen opnieuw. In Parijs veel minder erg, maar wel met een nog steeds niet brandschone Seine. Daar moeten nog heel wat miljoenen euro’s extra in gestopt worden, wil er volgend jaar tijdens de Spelen een volwaardige triathlon gehouden worden. Tegelijkertijd zie ik beelden van fietsende triatleten over de Champs-Elysees en de Eiffeltoren op de finishfoto’s. Wat een fenomenaal decor, nog mooier dan Sydney 2000 en Londen 2012.

 

Arubaanse deelname in Letland

Nu we toch over de World Triathlon races bezig zijn, ga ik daar deze eerste WTJ maar aan wijden. Te beginnen in de Letse hoofdstad Riga, waar inderdaad geen Nederlanders mee deden, maar wel een Arubaanse broer en zus. En aangezien we op de Antillen veel lezers hebben, willen we hun uitslag na zo’n verre reis niet onvermeld laten. Christiaan Jansen eindigde op de 40 e plaats op vijf minuten van de Britse winnaar Oliver Mills. Zus Rebecca Jansen sloot het rijtje van 23 juniores af. Ze gaf tien minuten prijs op de Zwitserse winnares Marie Romanens. Een andere Zwitserse Noémi van der Kaaij finishte als derde. Als dochter van een Nederlandse vader was er in 2019 in Klazienaveen op het NK jeugd veel discussie of zij nu wel of niet de Nederlandse nationaliteit had en aldus zilver pakte achter Sonja de Koning. Afijn, tegenwoordig staat het Zwitsers vlaggetje achter haar naam.

Santo Domingo met ook Arubanen

Een Development Cup event in Santo Domingo, Dominicaanse Republiek werd op dezelfde 12e augustus gewonnen door Petter Vega uit Panama en de Cubaanse Isabel Rodriguez Silverio. Ook hier twee Arubanen aan de start van zo’n internationaal opstapje te weten Jayderick Geerman en Richard Sotelo Casas, respectievelijk 12 e en 14 e op een veld van 25 atleten.

Europe Junior Cup Chisinau

Van Letland gingen de internationale junioren naar het Roemeense Chisinau voor de volgende Europe Junior Cup. Hier geen enkele link met ons land, winnaars waren de Estlandse triatleten Gregor Rasva en Liis Kapten. Ook de Mixed Relay was voor het kwartet uit Estland.

Olympisch Test Event Parijs

Tja, en dan komen we al uit op de Olympische test events in Parijs. Er is veel over geschreven. De Britten hebben hun visitekaartje afgegeven met Alex Yee en Beth Potter. De laatste liep topfavoriete Cassandre Beaugrand er met 10 seconden uit. De Duitse Laura Lindemann scoorde brons. Of dit volgend jaar ook het podium zal zijn, is koffiedik kijken. Tot dusverre wonnen alleen Gwen Jorgensen en Flora Duffy zowel het testevent als de Olympische titel op hetzelfde parcours. Yee was een klasse beter dan de rest op de 10 kilometer lopen. Vasco Vilaca bleef nog enigszins in zijn buurt. De Fransen
knokten ook voor hun startbewijzen voor volgend jaar: Dorian Coninx verzilverde ze met brons met Pierre le Corre en Leo Bergère er direct achter. Voor oud-wereldkampioen Vincent Luis lijken de Spelen in zijn thuisland verder weg dan ooit. Hij finishte niet en dat deed ook Richard Murray jammer genoeg niet. Ook andere toppers als Hayden Wilde en Henri Schoeman (allebei al eens een Olympische medaille) stelden teleur. En zo zie je dat (pre-)Olympische races haast met geen enkele andere toprace te vergelijken zijn.


En laten we maar hopen dat de uitslag volgend jaar heel anders uitvalt, anders heeft TeamNL nog weinig reden tot juichen op het individuele nummer. Voor het eerst sinds tijden was niet Rachel Klamer of Maya Kingma snelste Nederlandse, maar stond Barbara de Koning het hoogst in de uitslag: 33e . Gelukkig zijn er logische verklaringen voor: Rachel kwam ten val tijdens het fietsen en dat wierp haar terug in het sterkste startveld ever. En voor Maya Kingma begon na haar sterke optreden in Yokohama een periode van – oneerbiedig uitgedrukt – ‘kwakkelen’. Ook in Parijs verscheen ze verre
van fit aan de start. Als ik er dan het openhartig interview in De Stentor van mijn DPG-collega Vincent de Vries op nasla, lijkt het me hoog tijd dat NTB en atleten zich een weekendje op de hei opsluiten en alles uitpraten wat er uit te praten valt. Met stug langs elkaar heen blijven communiceren is niemand gebaat en staan we volgend jaar in Parijs zeker met lege handen.

Mixed Relay als duathlon wel goed voor TeamNL

Dat laatste hoeft niet helemaal waar te zijn, want de Mixed Relay op zondag ging daarentegen weer erg goed. 21 landen en Nederland met Mitch Kolkman, Barbara de Koning, Richard Murray en Rachel Klamer. Het was een staaltje Hollandse bluf toen Mitch meteen de leiding nam bij het lopen. Kort daarna vertoefde TeamNL zo rond de tiende plaats met een verbluffend slotakkoord van Rachel. Zowel Richard als Rachel waren blij dat de race was omgezet in een duathlon. Richard omdat het zwemnummer hem – zeker op 1500 meter – momenteel minder goed af gaat, Rachel omdat ze de
verwondingen van de val niet graag blootstelde aan het dubieuze Seine-water.

Het was een race vol verrassingen. De Fransen buiten het podium gehouden door het Belgische team met Arnaud Mengal,
Jolien Vermeylen, Jelle Geens en Claire Michel. De Britten met Barclay Izzard, Kate Waugh en individuele winnaars Alex Yee en Beth Potter van goud gehouden door de Duitsers met Tim Hellwig, Lisa Tertsch, Jonas Schomburg en Laura Lindemann. Toegegeven, het was geen triathlon. Gek genoeg is Nederland in de World Ranking een plaatsje gezakt: 15e . De Belgen zijn ons voorbij, drie plaatsen gestegen naar de 14 e positie. De Duitsers hebben na Parijs de kop overgenomen van Nieuw-Zeeland. Team GB staat derde. Om de vierde plaats van Tokyo te kunnen verdedigen, is er dus nog veel werk aan de winkel voor TeamNL.

Paratriatleten voor 1oo procent in de medailles

Waar we wel met een gerust hart naar uit kunnen kijken zijn de Paralympics 2024 in Parijs. Onze paratriatleten mochten de Seine ook niet betreden op zaterdag terwijl in de dagen ervoor dus wel gezwommen werd. Over de waterkwaliteit van de Seine en de giga-investering om de boel schoon te krijgen is het laatste woord nog niet gezegd. Ze gingen met z’n vijven naar Parijs, het parateam van bondscoach Bas de Bruin. Ze kwamen met vijf medailles terug naar huis. Het blijft smullen om te zien hoe goed de Nederlandse paratriatleten mee kunnen. Jetze Plat en Geert Schipper: het blijft een onnavolgbaar duo. Goud en zilver voor beide mannen.

Paris, here we come!

Dan ook goud voor Maurits Morsink in de PTS2-klasse. Zilver voor het immer selecte groepje PTS3-vrouwen was er voor Sanne Koopman. Het brons ging in diezelfde klasse bij de mannen naar Nico van der Burgt. Voor Sanne zijn de echte Spelen in Parijs niet haalbaar. De PTS3 komt alleen bij de mannen voor. Maar de ervaring op het Olympisch parcours nemen ze haar niet meer af. Van de Olympisch kampioenen 2021 Tokyo wonnen nu alleen Jetze Plat en de Fransman Alexis Hanquinquant opnieuw. We kijken nu al uit naar 2 september 2024!

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.

nl_NL_formalDutch