Lotte achtste in Port Douglas; Ixtapa; Idaho; Steelhead; Linda Schonewille 3e in Austria eXtreme – WTJ 1916

WOENSDAG – Voor ons gevoel gaan de wedstrijden Down Under (Australië en Nieuw-Zeeland) langer door dan andere jaren. Nu is een Australische winter nog niet per se een koude, maar toch zien we niet vaak in juni nog grote races op het programma staan. Het heeft alles te maken met de pandemie, waardoor wedstrijden zijn opgeschoven. Spijtig genoeg steekt de Deltavariant de kop op in het land waardoor in een aantal steden al weer lockdowns van kracht zijn. Verre van leuk natuurlijk.

Hauser en Perkins winnen Oceania Cup; reactie Lotte

Zondag viel dat nog mee in Port Douglas/Cairns, waar een week na de Oceanische kampioenschappen nu gesteden werd om de Oceania Cup. De sprint triathlon werd gewonnen door topfavoriet Matthew Hauser, die Kiwi Tayler Reid en Ozzie Callum McClusky klopt gaf. Hauser is in de vorm van zijn leven met winst in Gold Coast, de nationale U23-titel in Port Douglas en nu weer op hetzelfde parcours. Kelly-Ann Perkins, vorige week nog tweede op de continentale kampioenschappen won nu wel. Ze klopte het grote talent Kira Hedgeland, Ainsley Thorpe finishte als derde.

In het hele gezelschap slechts twee buitenstaanders: een Canadees bij de mannen en Lotte Wilms bij de vrouwen. Onze reserve voor de Spelen in Tokio, trainde drie weken met de Australische ploeg in Carins en combineerde dat met een drietal wedstrijden, waaronder deze. Lotte werd achtste, na als vierde uit het water gekomen te zijn, de achtste fietstijd en – niet eens met zo veel tijdverlies – de negende looptijd. Ze vertelt zelf hoe het was: ,,Het was snel van begin tot einde en ik kwam gelukkig weg met een achtste plek. Drie weken lang woonde triatlon Australië in een tropische bubbel in Cairns als trainingskamp en twee internationale wedstrijden voor Oceanië te doen. Ik ben zo dankbaar voor @triaustralia en @elotikprotriathlon die de ‘Dutchie’ met open armen hebben ontvangen en mij adopteerden alsof ik een van hen was. Het was een geweldige ervaring om met alle atleten te trainen, omringd en te leven. Wat heb ik veel geleerd in korte tijd. We hebben zondag het kamp afgesloten met deze sprint.”

Lotte doet er misschien goed aan nog wat langer in Queensland te blijven, want Bondi New South Wales is ’tijdelijk weer op slot’. Nederland mag dan langzaam versoepelen, wereldwijd zijn we nog niet verlost van het virus.

Races in Ixtapa en Ironman Coeur d’Alene

De Americas Triathlon Cup in Ixtapa was zaterdag een mooi Mexicaans sprintduel tussen David Nunez en Ricardo Gonzalez, die in die volgorde over de finish kwamen. De Japanner Aoba Yasumatsu finishte derde. De Mexicaanse triatletes waren ook superieur met 1-2-3: Anahi Alvarez Corral, Luisa Daniela Baca en Natalia Casas.

Van Ironman Coeur d’Alene viel me nu pas op dat er de voorbije drie jaar geen hele maar enkel een 70.3 Ironman-race gehouden is. De laatste winnaar in 2017 was Mark Saroni. Hij besloot zijn titel niet te verdedigen en beproefde zijn geluk in Ironman 70.3 Lubbock. Met succes: hij won de race. Dit jaar was Idaho terug met een topveld en bijna nog de confrontatie Lionel Sanders-Jan Frodeno. Het pakte allemaal anders uit. De Canadees bepaalde lange tijd de wedstrijd. Balasz Csoke mocht als eerste het water verlaten, Justin Metzler nam de kop, maar na 70 kilometer was het Sanders, die het heft in handen nam. Daarna begon de verder opmars van Sam Long, maar door een razendsnelle wissel kwamen Long en Sanders samen op het marathonparcours. Daar begon de lange lijdensweg van The Colonel, die zelfs moest wandelen en een marathontijd van 3.53 liet noteren. Voor het eerst in zijn loopbaan waren twee vrouwen (Carrie Lester en Felena Langridge) sneller. Sanders moest het met een twaalfde plaats, veel leergeld en nog geen slot voor Hawaii doen. Een troost: het overkomt alle grote kampioenen ooit. Frodo zelfs op Hawaii. En toch komen ze de klap weer te boven. We hadden de wedstrijd zondag al grotendeels meegenomen. Lenny Ramsey was 8e pro en negende vrouw. Tweede Nederlander Marco de Bruijn stapte tijdens de marathon uit.

Voor Sam Long was het zijn tweede Ironman-zege na de winst in Chattanooga 2019. Carrie Lester zit al op twaalf internationale zeges, waaronder acht Ironmans, twee Challenges en twee keer de Embrunman in Franrkijk. Want zo kenden we de Australische (met een Amerikaans vlaggetje achter haar naam, vandaar dat we ons ook eerst vergisten) vooral: als een Alpenbedwinger. Zware parcoursen liggen de triatlete uit Brisbane wel.

Ironman 70.3 Steelhead voor Spanjaard en Anne Clinton

De laatste Ironman 70.3 uit het laatste juniweekend was de zogeheten Steelhead in Benton Harbor in de Amerikaanse staat Michigan. De wedstrijd was onderhevig aan noodweer, waardoor het zwemmen werd afgeblazen, maar het fietsen en lopen werden verlengd. Nog altijd zijn veel agegroup-only races vooral nationaal bepaald, maar de Steelhead werd bij de mannen toch gewonnen door de Spanjaard Pelayo Menendez Fernandez. Hij was op de halve afstand 42 seconden sterker dan Bryan Mooney. Drie minuten later volgde de tweede Amerikaan Daniel Stubleski, min of meer favoriet voor de eindzege. Hij bleef steken op een derde plaats. Beste vrouw was Anne Clinton, die daar echt tot de allerlaatste meter voor moest knokken om Deanne Newman van het lijf te schudden. Verschil 4 tellen. Op de halves komt het ook steeds dichter op elkaar te zitten. Mallory Schafer was de nummer drie. Naar onze zegsman uit The States meldde is Anne Clinton uit Indianapolis oomzegger tegen voormalig president Bill. Een Nederlander aan de start: Marvin van der Horst bij de mannen 55. Overall was hij 440e in iets meer dan 5 uur oftewel anderhalf uur achter Menendez Fernandez.

Swissman virtueel

Niet door gingen afgelopen weekend de Nederlandse wedstrijden in Zeewolde, Stiens, Oud Gastel, Kamerik, Utrecht, Hoorn, Gendt en Wychen. Internationaal moest Montreal de handdoek in de ring werpen net als Ironman Frankfurt, 70.3 Ironman Mont Tremblant, Powerman Malaysia en Larache.

De Swissman XTreme ging virtueel. De hele week konden deelnemers waar ook ter wereld hun extreme triathlon afleggen. Al hangt dat bij deze variant wel af van de natuurlijk omgeving, maar goed: elke organisatie heeft de beste bedoelingen. In het tweede Alpenland – Oostenrijk – kon het wel. De Austria eXtreme rondom Graz ging door volgens oorspronkelijke bedoelingen.

Austria eXtreme triathlon: brons voor Linda Schonewille

Geen triathlon voor doetjes, dat weten we. Winnende tijden van respectievelijk 12.59 uur en 16.00 uur zeggen wat dat betreft genoeg. Het waren Horst Langmaier uit Oostenrijk en Nicole Bretting uit Duitsland. Vijf minuten na Langmaier volgde zijn landgenoot Dominik Weigl, vijftien minuten later was daar Rene Stelzl om het Austria-podium compleet te maken. Nicole Bretting had het iets eenvoudiger. Een uur en een kwartier verder was Katharina Turza de nummer twee en een Nederlands succes was er met Linda Schonewille, die derde werd.

De Hellas-atlete met ervaring in bijvoorbeeld Embrun en Hispaman, deed er 18,5 uur over. Bij de mannen trouwens ook twee Nederlanders: Remco Eikhout finishte als 24e in 16.32 uur. Hij liep samen met Willeke Koers, de laatste meters. De volgende man, die binnen kwam was ook een Nederlander Ido Holtkuile: 25e dus maar wel weer wat langer bezig: 17.08 uur. Net als Linda maakt Ido deel uit van Hellas. Hij staat overigens wel mooi op de Feature-foto van deze wedstrijd. 42 deelnemers, waaronder vier vrouwen, waagden zich aan het immense karwei.

 

 

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.

nl_NL_formalDutch