Jetze Plat is als vlaggendrager bij de openingsceremonie het stadion van Tokyo binnen gereden; de jacht op drie keer goud kan beginnen – WTJ 1980
DINSDAG – Vandaag beginnen de Paralympische Spelen in Tokyo. Net als de Olympische Spelen hing het er lange tijd om of ze door konden gaan en ook nu moeten de atleten met allerlei beperkingen rekeningen houden. Ik schat zo maar in dat Japan over twee weken opgelucht adem haalt dat deze ‘flinke last’ van hun schouders valt. Dat het land in tegenstelling tot bijvoorbeeld China de pandemie maar moeilijk weet te bestrijden is trouwens wel opmerkelijk. Hoe dan ook vanmiddag dragen Fleur Jong en Jetze Plat vol trots de Nederlandse vlag het Olympisch stadion binnen bij de openingscereemonie van de Parlympics, waar aanstaande zondag triathlon op het programma staat.
Dat Jetze gekozen is al vlaggendrager verbaast ons niks. Samen met sprintster Daphne Schippers is hij vrijwel dagelijks op televisie te zien in de Olympische commercial van Tokyo, het tv programma met Gregory Sedoc (Sedoc Sportlab) trok bijna 400.000 kijkers (dat is veel) en hij is al eens kanditaat geweest voor de Laureus trofee van beste parasporter wereldwijd. Ook World Triathlon koos in de aanloop naar de Paralympics voor een verhaal met Jetze.
Hij is immers gewoon een de grootste paratriatleten ter wereeld. Met 4 opeenvolgende wereldtitels en het eerste goud op de Spelen van Rio in de PTWC is dat ook wel logisch. Niemand kan aan die prestaties tippen. Op de World Triathlon Podcast is het interview terug te horen. ,,Een van eerste levensdoelen was sterke schouders te krijgen”, zegt Jetze over het feit dat hij met een kort linker bovenbeen is geboren en het rechter compleet mist. ,,Het begon allemaal met handbiken toen ik vijf was. Op mijn achtste begon ik met zwemmen, later speelde ik waterpolo in een ‘normaal team’. Dat ging goed, slechte benen compenseer ik met sterke schouders.”
Mee op Afrikaans Trainingskamp met TeamNL
In het verhaal vertelt Jetze dat hij voor de tweede keer mee ging met het Olympisch triathlonteam op trainingskamp in Namibie, waar hij zich met Jorik. Marco, Rachel en Richard voorbereidde op de Spelen van Tokyo 2020 en uiteindelijk 2021 wel het bewijs dat hij er gewoon thuis hoort. ,,Louis Delahaije vroeg me of ik het team wilde vergezellen omdat we elkaar konden motiveren. Ik was trots op dat verzoek. Ruim drie weken trokken we samen op en het was geweldig. Het is een hecht team en toen Louis me dit jaar opnieuw vroeg ben ik weer mee gegaan. Het zwemmen is het lastigst. In mijn rolstoel blijf ik ze voor, maar in de handbike is het goed samen te doen.
Handbiken deed hij ook op de Spelen van Londen al. In zijn jacht op medailles was de vierde plaats een tegenvaller, zo zeer dat hij een paar maanden zijn handbike niet aanraakte. In plaats daarvan ging hij zwemmen met als doel de 100 meter vrije slag binnen een minuut af te leggen. Het frustreerde opnieuw even omdat hij tot 1 minuut en 1 seconde kwam. Rond die tijd kwam ook het bericht dat triathlon onderdeel ging worden van de Spelen in Rio. Voor Jetze was dat aanleiding nieuwe uitdagingen te zoeken in de sport, waarin hij voor de lol al eens een wedstrijdje had gedaan.
,,In 2013 startte ik in enkele nationale paratriathlon en kwam de Grand Final in Londen in beeld. We lachen nog wel eens om dat eerste WK waaraan ik meedeed. Ik lag acht minuten voor na het handbiken en de rest van het veld vroeg zich af: wie is die gast, wat doet ie? Maar ik was zo langzaam in de rolstoel dat ik veel tijd verloor en Bill Chaffey passeerde me net voor de finishlijn. Die winter focuste ik me helemaal op de rolstoel, ik werd er steeds beter in en was snel genoeg om nooit meer door Bill gepasseerd te worden.
Sindsdien brak Jetze het Kona-record, dik onder de negen uur, hij bleef handbiken en domineerde alle jaren in de PTWC-klasse. Alleen de twee lekker banden in de Grand Final Chicago 2015 weerhielden Jetze van nog een wereldtitel erbij. Toen was Bill Chaffey hem nog een laatste keer de baas. Het betekende ook wel dat Jetze zich toen niet rechtstreeks plaatste voor de Spelen van Rio, maar via de World Cups kwam hij er uiteraard toch met het genoemde succes en het plaatje compleet met zilveren medaillewinnaar Geert Schipper, trainingsmaat en eeuwige rivaal. Ook zondagmorgen weer in Tokyo, waar Jetze zijn titel verdedigt en vooral rekening houdt met zijn landgenoot als tegenstander.
