Harry Brouwer haalt op z’n 69e zwemdiploma en kan nu triathlons gaan doen; Jetze Plat gaat voor vierde sporttitel; zes NK’s in 2023, geen RBR – WTJ 2717

VRIJDAG – Harry Brouwer had een wens: ooit wil ik een triathlon doen. Maar ja….dat zwemmen he. In zijn jeugdjaren was het er nooit van gekomen om een zwemdiploma te halen. Vroeger was dat ook niet zo vanzelfspreken. Dus moest de 69-jarige inwoner van Winschoten aan de slag om zich de zwembaardigheden eigen te maken. Afgelopen week ging Harry op voor zijn A-diploma. Beter laat, dan nooit. Hij had zijn triathlonwens op het Aletta Jacobs College, waar hij werkt al eens verklapt aan de conciërges.

Met lichte zenuwen plonsde Harry Brouwer woensdag in het water van zwembad de De Kalkwijck in Hoogezand. Hij trotseerde met knikkende knieën het water om op 69-jarige leeftijd zwemdiploma A in de wacht te slepen. Harry kreeg privézwemlessen van zwemjuf Janneke Adams, want in een klasje met kleuters was toch ook weer niet de bedoeling. In het diepste geheim werkte hij aan zijn zwemvaardigheden, zelfs zijn vrouw Janneke wist van niks. Met een smoes was ze naar het zwembad gelokt. Harry: ,,Ze dacht dat ik met de school naar een kerstmarkt in Oldenburg zou gaan.” Janneke is overigens wel blij dat hij het nu – net als zij – wel kan. ,,Vorig jaar is hij eens van een boot afgevallen in Joure. Toen wisten omstanders hem net te redden. We hebben zelf ook een bootje en stel dat ie eraf valt. Ik zou hem kunnen  redden, nu kan hij dat zelf. Ik vind het fantastisch dat Harry dit nu doet”

Na het succesvol afronden van z’n A-diploma gaat Harry nu met zijn kleinkinderen zwemmen, op voor zijn B-diploma en die triathlon? Ja, die kan er nu ook komen. ,,Hopelijk motiveert het meer mensen om op latere leeftijd nog te leren zwemmen”, aldus zijn zwemjuf.

Jetze Plat staat weer in het rijtje sportkandidaten
Harry Brouwer komt nog niet in aanmerking voor de titel sportman van het jaar, maar Jetze Plat wel. Hij is voor de vierde keer genomineerd voor de titel Paralympisch Sporter van het jaar. Drie keer veroverde hij de titel al namelijk in 2017, 2019 en het combi-jaar 2020/2021. Als Jetze nu weer wint staat hij op vier. Van de mannen is hij al lang en breed de beste paralympiër van Nederland. Van de vrouwen deed alleen Esther Vergeer (5 titels) beter. Jetze was overigens in 2017 niet de eerste paratriatleet, die de titel veroverde. Dat was Monique van der Vorst in 2009.
Jetze neemt het komende woensdag tijdens het Sportgala op tegen amazone Sanne Voets en tennister Diede de Groot. De drie sterke marathons handbiken, zijn zesde wereldtitel paratriathlon en alles wat er verder nog bij komt, rechtvaardigen opnieuw dat de atleet uit Vrouwenakker naar het Sportgala komt. Jetze blijft zichzelf en is erg trots dat hij er weer bij zit, maar gunt het tegelijkertijd ook zijn medekandidaten. ,,Natuurlijk is de eerste keer dat je de prijs wint altijd het meest bijzonder. Ik weet wat ik voor de sport doe en welke resultaten ik heb behaald, maar ik heb ook diepe bewondering voor Sanne en Diede. Zij verdienen het ook onwijs; je kunt de sporten eigenlijk niet met elkaar vergelijken. Ik gun het hen ook aangezien ik weet wat zij doen om te presteren in hun sport.”
Parijs is het volgende speerpunt voor Jetze, waar hij voor een vijfde Olympische gouden medaille (en misschien wel meer) op gaat. Ook privé gaat het onze triathlon ambassadeur (zijn wereldtitel in Abu Dhabi werd breed uitgemeten in de media) voor de wind.
Relletje rondom Femke Bol
Schaatsers Thomas Krol en Irene Schouten, shorttrackster Suzanne Schulting. wielrenners Harrie Lavreysen en Annemiek van Vleuten en autocoureur Max Verstappen komen in aanmerking voor de sporttitels sportman/sportvrouw van het jaar. Dat gaf – zoals wel vaker in ons landje – nog wat commotie. Bijvoorbeeld in de atletiekwereld, waar drievoudig Europees kampioene Femke Bol niet eens genomineerd is. Ergens snap ik de Atletiekunie wel. De sport is vele malen mondialer dan schaatsen en shorttrack. Overigens is ook Olympisch kampioene Ireen Wust niet doorgedrongen tot de laatste drie.
Voor sportploeg komen in aanmerking: estafetteploeg 4×400 meter (dus toch Femke Bol), relayploeg shorttrack en team Jumbo-Visma wielrennen. Verder nog de roei-, shorttrack en Engelse voetbalcoach voor de titel coach van het jaar.
NK’s toebedeeld: Heinkenszand enige nieuwe locatie
Met de toewijzing van het NK midden afstand aan Nieuwkoop is de NK-kalender gegroeid tot zes NK’s. We missen er wel een NK run-bike-run op. Onlangs liet het NOC*NSF doorschemeren dat sportbonden niet alleen naar de Olympische disciplines binnen hun organisaties moeten kijken, maar ook de niet-Olympische onderdelen aandacht geven. Daar zou de NTB een mooi voorbeeld in kunnen zijn, door volgend jaar in elk geval ook een NK run-bike-run uit te schrijven, een discipline waarin in de voorbije 30 jaar mooie Nederlandse prestaties zijn geleverd.  Voorlopig staat ze er nog niet bij. Dat geldt ook voor het NK wintertriathlon al was dat onlangs wel in Groningen voor de winter 2022/2023. Dus het kan natuurlijk ook begin 2024 nog.
Afijn, we beginnen op 7 mei met het NK zwemloop (pardon, aquathlon) in Heinkenszand. De race, die Chris Steenbakker een paar jaar terug in het leven riep, staat voor 7 mei geprogrammeerd. Op 4 juni is het NK midden afstand dus in Nieuwkoop, dan op 10 juni het NK sprint in Weert en op 24 juni het NK standaard in Rotterdam. Allebei in behoorlijk drukke wedstrijdweekends overigens. Op 9 september het EK en NK lange afstand Almere en tenslotte op 16 september het NK crosstriathlon op Ameland. Het is voor het eerst sinds lange tijd dat Almere en Ameland niet in hetzelfde weekend vallen. Slechts 1 nieuwe locatie voor een NK: Heinkenszand was niet eerder in beeld. Het is zelfs 37 jaar (!) geleden dat in Zeeland een NK onder auspiciën van de NTB werd georganiseerd.

Vrijwel alle NK’s zijn voor elite en masters geschikt. U23 en junioren ook op de kortere afstanden. Om het sportplezier voorop te stellen, haalt de NTB wel de Nederlandse titels bij de jeugdcategorie weg. De uitleg van de bond is als volgt: ,,Hiermee vervalt de prestatiedruk en verschuift de focus voor deze doelgroep meer naar het persoonlijke ontwikkelproces.”

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.

nl_NL_formalDutch