Nathan Guerbeur wereldkampioen duathlon Aviles; Ian Pennekamp ijzersterk vierde in Europe-race Quarteira – WTJ 2080

ZATERDAG – Snel verder met de races, die het hele weekend voortduren. Het WK duathlon vrouwen bracht verrassende nationaliteiten vooraan. Dat was niet het geval bij de mannen, waar de traditionele toplanden Frankrijk en Belgie domineerden. Eerst twee Fransen, vervolgens drie Belgen. En dan de Marokkaan Jawad Abdelmoula, die we als outsider tipten voor dit WK na zijn winst in World Cup Tongyeong. De wereldtitel was voor het eerst voor Nathan Guerbeur. Daan de Groot kon in het explosieve geweld niet echt mee: de Hellas-atleet finishte als zestiende.

Het leek wel of de Fransen en Belgen een verbond hadden gesloten teneinde dit WK onder elkaar te beslissen. Vier Belgen in de top tien toont eens te meer de dominantie van onze zuiderburen op duathlons. Maar de hoofdprijs ging aan hun neus voorbij, sterker nog ook zilver bleef buiten bereik. Nadat vijf atleten van de fiets stapten was duidelijk dat de titel of in Franse of in Belgische handen zou komen. Toch waren het twee verrassende Fransen vooraan: Nathan Guerbeur en Maxime Hueber-Moosbrugger. Samen liepen ze weg en onderling beslisten ze wie de opvolger van hun landgenoot Benjamin Choquert zou worden. Nathan dus. In dertig jaar WK RBR-geschiedenis was het de zesde keer dat een Fransman aan het langste eind trok. Zes tellen later volgde Maxime Hueber-Moosbrugger. Daarna was het de beurt aan de Belgen: brons voor Arnaud Dely, vierde Vincent Bierinckx en vijfde Angelo Vandecasteele, de nummer drie van twee jaar geleden. Voor alle atleten voor hem was het de eerste keer dat ze zo kort (c.q. op het podium) eindigden op dit wereldkampioenschap.

Achter Abdelmoula volgden de Brit Liam Lloyd op meer dan 2 minuten van Guerbeur, mede-favoriet Emilio Martin (oud-wereldkampioen) finishte in eigen land als achtste. Negende was al de vierde Belg Laurens Verluyten en tiende de Colombiaan Carlos Javier Quinchara Forero. Daan de Groot voerde het Nederlands kwartet aan op een 16e plaats. Thomas Cremers finishte als 23e, Dorian Horsten 31e en Matthijs Weijkamp 32e.

Beloftetitel voor Belg Stef Corthouts

Met die 23e plaats was Thomas Cremers goed voor een vierde plaats bij de beloftes (veel vierde plaatsen voor Nederlanders vandaag trouwens). De wereldtitel U23 ging naar de Belg Stef Corthouts, eerder dit jaar in Targu Mures ook al Europees belotekampioen. Hij finishte als elfde in totaal en dat nota bene voor de benjamin van het beloften-veld: Stef is twintig jaar. Zilver ging twintig seconden later naar de Spanjaard Joan Wager Pons. Brons was voor de Mexicaan Victor Emmanuel Zambrano Gonzalez. Hij was 23 seconden verwijderd van de wereldtitel. Een iets mindere tweede run deed Thomas Cremers de das om waar het gaat om de medailles. Op 1.57 minuut van de Belgische kampioen finishte Thomas als vierde. Hij liep de tweede run trouwens even hard als Dorian Horsten (allebei 18 mniuten). Dorian was goed voor de negende, Matthijs Weijkamp voor de tiende plaats in de U23-categorie. Precies in de middenmoot, want er deden 20 beloftes mee.

Hoofdrol voor Ian Pennekamp in Quarteira

We switchen de hele dag al tussen Aviles en Quarteira. De European Triathlon Cup race is daar in Portugal het randprogramma van het WK junioren. Bij de mannen was een hoofdrol weg gelegd voor Ian Pennekamp, die uiteindelijk op een vierde plaats finishte. Eigenlijk had Ian recht op meer, want als iemand voortdurend aanviel was het de Bussummer wel. Hij demarreerde voortdurend bij het fietsen, kwam ook los en deed hetzelfde bij het lopen.

Geen loon naar hard werken dus, want bij het lopen kwamen ervarener – en in dit geval slimmere – atleten als David Castro Fajardo uit Spanje en de Fransman Anthony Pujades hem voorbij. Nog gaf Ian niet op, volgde deze mannen alsof hij nooit anders deed, maar moest dan toch de rol lossen. Brons was rechtvaardig geweest, maar ook Simon Henseleit drong nog aan voor een podiumplek. Ian deed er alles aan om hem in elk geval achter zich te houden, pas in de slotfase kwam ook Henseleit de Nederlander nog voorbij. Met opgeheven hoofd mag Ian – geen NTC-er, maar getraind door Frank Heldoorn – terugkijken op zijn eerste grote race tussen de elites. Vierde in een eerste Europese Cupwedstrijd, het is lang niet iedereen gegeven. We moeten terug naar mei 2018 toen Jorik van Egdom de ETU-Cup race in Weert won om een betere klassering aan te halen. Zijn teamgenoten waren minder sterk deze zaterdag. Victor Goene eindigde 33e, Stijn Jansen was de nummer 50 en Joey van ’t Verlaat stapte uit.

 

 

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.

nl_NL_formalDutch